10 veel voorkomende fouten bij Italiaans gebruik Italiaanse fouten in de grammatica

Je weet dat je geen "espresso" moet bestellen als je in een café stapt en een koffie bestelt. Je bent vertrouwd met Italiaanse werkwoorden en kunt zelfs de congiuntivo trapassato competent vervoegen. Maar je zult nooit als een Italiaanse native klinken als je blijft volharden in het herhalen van taalkundige "dead giveaways" - dat wil zeggen grammaticale fouten, gewoonten of tics die altijd een native speaker Engels identificeren, ongeacht hoe bekwaam die persoon in het Italiaans is.

Wat je redenen ook zijn om Italiaans te studeren, er zijn Italiaanse fouten in het gebruik van grammatica die je ontelbare keren zijn gewezen door je leraar, tutor en Italiaanse vrienden, maar je blijft ze maken. Of soms blijven die Italiaanse lessen nooit hangen. Hier is dan een Top 10-lijst van de rode vlaggen die Engelstaligen doen opvallen, ongeacht hoe melodieus hun uitspraak of ondanks het feit dat ze hebben geleerd hoe ze hun r's moeten rollen.

1. Geen pijn, geen winst

Veel Engelstaligen hebben moeite met het uitspreken van dubbele medeklinkers in het Italiaans. Hier is een simpele regel: als je een medeklinker in het Italiaans ziet, zeg het dan! In tegenstelling tot Engels is Italiaans een fonetische taal, dus zorg ervoor dat je beide medeklinkers in Italiaanse woorden uitspreekt (en schrijft!) Wanneer ze worden verdubbeld. Dat zou je moeten helpen voorkomen dat je om pijn vraagt ​​(Pena) in plaats van een pen (penna) Bij la cartoleria (de kantoorboekhandel), hoewel sommige mensen pennen martelen omdat ze niet van schrijven houden.

2. Ik denk dat ik het kan, ik denk dat ik het kan

Italiaanse studenten (vooral beginners) hebben de neiging vast te houden aan wat ze weten. Zodra ze de drie modale werkwoorden leren, inclusief potere (om te kunnen, kunnen), ontketenen ze meestal een stortvloed van zinnen die beginnen 'Posso ... ?"in een poging om tactvol te klinken. Maar de neiging om het werkwoord te gebruiken potere wanneer het werkwoord (slagen, beheren, kunnen worden) nauwkeuriger is, is een taalkundige gril die onmiddellijk een spreker van het Italiaans identificeert voor wie Engels hun is madrelingua (moedertaal). Bijvoorbeeld, Non sono riuscito a superare gli esami (Ik kon niet slagen voor de examens) is correct, terwijl de zin Non ho potuto superare gli esami bewijst het punt op meer dan één manier.

3. Voorbereidende voorzetsels

Bij die tweede. Aan 26 december. In 2007. Voor degenen die Engels als tweede taal studeren, lijkt er geen logica, geen reden, geen reden voor het gebruik van voorzetsels. Degenen die Italiaans studeren delen meestal dezelfde gevoelens. Vergelijk gewoon het verschil in deze zinnen: Vado a casa. Vado in banca. Vado al cinema. Om nog maar te zwijgen van het feit dat tra en fra zijn uitwisselbaar.

Verzoen het feit dat er, net als in het Engels, weinig regels en veel uitzonderingen zijn met betrekking tot het gebruik van Italiaanse voorzetsels. Hoe eerder je dat accepteert, hoe sneller je kunt doorgaan naar ... wederkerige wederkerende werkwoorden! Maar serieus, er is maar één zekere manier om ze te benaderen: leg vast aan het geheugen hoe de preposizioni semplici (eenvoudige voorzetsels) een, con, da, di, in, per, su, en tra / fra.

4. Magari Fosse Vero!

Luister naar een redelijk vloeiende niet-moedertaal Engels spreker en de kans is groot dat je haar niet de term "gaat" zult horen gebruiken in plaats van "zegt" ("... dus mijn vriend gaat:" Wanneer ga je Engels correct leren spreken? " ? '"), of de gehackte gespreksvuller" het is zoals, weet je, ... "Er zijn veel andere woorden en uitdrukkingen die geen deel uitmaken van de standaard Engelse grammatica, maar veel voorkomende kenmerken zijn van informeel gesprek, in tegenstelling tot de formele, geschreven taal . Evenzo zijn er verschillende woorden en zinnen in het Italiaans die op zichzelf een minimale semantische inhoud hebben, maar belangrijke taalkundige functies vervullen. Een gesprekspartner die ze nooit uitspreekt, klinkt een beetje over-formeel en leerachtig. Ze zijn moeilijk te vertalen, maar beheersen zulke termen als cioè, insomma, magari, en mica- kan ervoor zorgen dat u zelfs wordt gekozen in het bestuur van Accademia della Crusca.

5. Spreken zonder je mond te openen

Italianen gebruiken lichaamstaal en handgebaren om een ​​uitdrukking te onderstrepen en een schaduw te geven die het woord of de zin zelf mist. Dus, tenzij je wilt worden aangezien voor de onverschillige (lees niet-native Italiaans) in de hoek die zijn handen in zijn zak stopt, een paar Italiaanse handgebaren en andere non-verbale reacties leert en deelneemt aan de geanimeerde discussie.

6. Denken in het Engels, spreken in het Italiaans

Vraag een Amerikaan om de kleuren van te noemen il tricolore italiano (de Italiaanse driekleurige vlag) en ze zouden waarschijnlijk reageren: rosso, bianco, e verde (rood, wit en groen). Dat zou vergelijkbaar zijn met het verwijzen naar de Amerikaanse vlag als: "blauw, wit en rood" - technisch correct, maar raspend voor de oren van de meeste inwoners. In feite verwijzen Italianen steevast naar hun nationale vlag als: verde, bianco, e rosso- de volgorde, van links naar rechts, waarin de kleuren verschijnen. Een schijnbaar triviaal verschil, maar een zekere taalkundige dode weggeefactie.

De uitdrukking: "rood, wit en blauw" is ingebakken in het taalkundige DNA van Amerikanen. Het wordt gebruikt in marketing, films, gedichten en liedjes. Het is dus waarschijnlijk onvermijdelijk om dezelfde formule "rood, wit en [kleur]" te gebruiken voor de Italiaanse vlag. Dit soort fouten zijn misschien niet ernstig, maar ze merken de spreker meteen als een niet-native.

7. Dineren in de gevangeniscafetaria

Lees elk kookmagazine in de lente en zomer, wanneer het weer warm wordt en gezinnen buiten eten op terrassen, terrassen en portieken, en er is zeker een artikel over dineren "al fresco". Er zijn zelfs restaurants in de Verenigde Staten met de naam Al Fresco (of erger, Alfresco). Tijdens je volgende reis naar Italië, echter, wanneer je aankomt bij die zeer aanbevolen trattoria in Siena voor de lunch en moet kiezen tussen binnenshuis dineren versus buiten op het terras met uitzicht op Piazza del Campo, zal de gastvrouw waarschijnlijk grinniken als je vraagt ​​om te dineren " al fresco. " Dat komt omdat, strikt genomen, de term "in de koeler" betekent - vergelijkbaar met de Engelse slangterm die in de gevangenis of de gevangenis betekent. Gebruik in plaats daarvan de term "all'aperto" of "all'aria aperta" of zelfs "fuori".

Andere termen die Engelstaligen de neiging hebben misbruik te maken, zijn 'il Bel Paese' wanneer ze naar Italië verwijzen (het is echter de naam van een populaire Italiaanse kaas). Het is analoog aan een native New Yorker die naar New York City verwijst als The Big Apple. Ze uiten het bijna nooit. Een andere term, die gewoonlijk wordt gevonden in Engelse leerboeken of reisverslagen wanneer naar de Italiaanse taal wordt verwezen, is "la bella lingua." Inheemse Italianen gebruiken die zin nooit wanneer ze naar hun moedertaal verwijzen.

8. nabij? Nay? Geen

Het Italiaanse voornaamwoord is het meest over het hoofd gezien deel van de spraak, waarschijnlijk omdat het in het Engels kan worden weggelaten (maar niet in het Italiaans en oude taalgewoonten sterven hard). Raak gewend aan hinniken als een paard, en je klinkt meer als een native Italian.

9. De vroege vogels vangen vissen

Net als humor zijn spreekwoorden moeilijk te leren in een vreemde taal. Vaak zijn ze idiomatisch en weerspiegelen ze typisch de cultuur (een overheersing van spreekwoorden in het Italiaans zijn agrarisch of nautisch van aard gezien de achtergrond van het land). Denk bijvoorbeeld aan het sentiment: de vroege vogel vangt de worm. Het populaire Italiaanse spreekwoord dat hetzelfde sentiment uitstraalt, is: Chi dorme non piglia pesci (Wie slaapt, vangt geen vissen). Transliteratie uit het Engels kan dus leiden tot een verbijsterde look.

Taalkundigen wijzen erop dat "proverbiando, s'impara" - dat wil zeggen, door spreekwoorden te ontleden en te ontleden leert men over de taal en over de traditie en mores van een cultuur.

10. Taalkundige trainingswielen

Io parlo, tu parli, lei parla... Wilt u zich onmiddellijk identificeren als een niet-native Italiaanse spreker, zelfs als u kunt vervoegen verbi pronominali (voornaamwoordelijke werkwoorden) in je slaap? Blijf het onderwerp voornaamwoorden gebruiken als een taalkundige kruk, zelfs nadat je hebt geleerd hoe je Italiaanse werkwoorden vervoegt.

Anders dan in het Engels, wordt het gebruik van het onderwerp voornaamwoorden (io, tu, Lui, noi, voi, loro) met de vervoegde werkwoordsvormen is niet nodig (en wordt als overbodig beschouwd tenzij gebruikt voor nadruk), omdat de werkwoordsuitgangen de stemming, tijd, persoon, nummer en, in sommige gevallen, geslacht identificeren.