Tweede Wereldoorlog USS Saratoga (CV-3)

USS Saratoga (CV-3) was een Amerikaans vliegdekschip dat uitgebreide dienst zag tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945). Oorspronkelijk opgevat als een strijdkruiser, Saratoga werd geselecteerd voor conversie naar een vliegdekschip na de ondertekening van het Washington Naval Treaty. In dienst getreden in 1927, was het de eerste grote luchtvaartmaatschappij van de Amerikaanse marine. Met het begin van de Tweede Wereldoorlog, Saratoga nam deel aan veel van de campagnes in de Stille Oceaan en liep bij verschillende gelegenheden grote schade op. Met het einde van het conflict werd het geselecteerd voor verwijdering en werd het gezonken tijdens de atoomtest van Operation Crossroads op Bikini Atoll.

Achtergrond

Oorspronkelijk opgevat als onderdeel van een groot bouwprogramma in 1916, USS Saratoga was bedoeld als een Lexington-klassenstrijdcruiser die acht 16 "kanonnen en zestien 6" kanonnen monteert. Geautoriseerd samen met de zuid Dakota-slagschepen als onderdeel van de Naval Act van 1916, riep de Amerikaanse marine de zes schepen van de Lexington-klasse om in staat te zijn 33,25 knopen, een snelheid die voorheen alleen te bereiken was door torpedojagers en andere kleinere vaartuigen.

Met de Amerikaanse toetreding tot de Eerste Wereldoorlog in april 1917 werd de bouw van de nieuwe strijdkruisers herhaaldelijk uitgesteld omdat scheepswerven werden opgeroepen om vernietigers en onderzeeërjagers te produceren om de Duitse U-boot-bedreiging en escortkonvooien te bestrijden. Gedurende deze tijd is het definitieve ontwerp van de Lexington-klasse bleef evolueren en ingenieurs werkten aan het ontwerpen van een energiecentrale die de gewenste snelheid kon bereiken.  

Ontwerp

Met het einde van de oorlog en een definitief ontwerp goedgekeurd, ging de bouw vooruit op de nieuwe strijdkruisers. Werken aan Saratoga begon op 25 september 1920 toen het nieuwe schip werd neergelegd bij New York Shipbuilding Corporation in Camden, NJ. De naam van het schip is afgeleid van de Amerikaanse overwinning in de Slag om Saratoga tijdens de Amerikaanse revolutie, die een sleutelrol speelde bij het veiligstellen van de alliantie met Frankrijk. De bouw werd begin 1922 stopgezet na de ondertekening van het marineverdrag van Washington dat marine-bewapening beperkte.

Hoewel het schip niet kon worden voltooid als een strijdkruiser, stond het verdrag wel toe dat twee kapitaalschepen, die in aanbouw waren, in vliegdekschepen werden omgezet. Als gevolg hiervan koos de Amerikaanse marine ervoor om te voltooien Saratoga en USS Lexington (CV-2) op deze manier. Werken aan Saratoga werd spoedig hervat en de romp werd op 7 april 1925 gelanceerd met Olive D. Wilbur, echtgenote van secretaris van de marine Curtis D. Wilbur, die als sponsor diende.

USS Saratoga (CV-3) kort na zijn lancering in 1925. US Naval History and Heritage Command

Bouw

Als omgebouwde strijdkruisers bezaten de twee schepen superieure anti-torpedobescherming dan toekomstige speciaal gebouwde vervoerders, maar waren langzamer en hadden smallere vliegdekken. In staat om negentig vliegtuigen te dragen, bezaten ze ook acht 8 "kanonnen gemonteerd in vier dubbele torentjes voor anti-scheepsverdediging. Dit was het grootste formaat kanon toegestaan ​​door het verdrag. Het vliegdek had twee hydraulisch aangedreven liften en een 155 ' F Mk II-katapult, bedoeld voor het lanceren van watervliegtuigen, werd de katapult zelden gebruikt tijdens actieve operaties.

Opnieuw aangewezen CV-3, Saratoga werd in dienst genomen op 16 november 1927, met kapitein Harry E. Yarnell aan het commando en werd de tweede luchtvaartmaatschappij van de Amerikaanse marine na USS Langley (CV-1). Zijn zus, Lexington, trad een maand later toe tot de vloot. Vertrekkend uit Philadelphia op 8 januari 1928 landde de toekomstige admiraal Marc Mitscher het eerste vliegtuig drie dagen later aan boord.

USS Saratoga (CV-3)

Overzicht

• Natie: Verenigde Staten
• Type: Vliegdekschip
• Scheepswerf: New York Shipbuilding Corporation, Camden, NJ
• Neergelegd: 25 september 1920
• gelanceerd: 7 april 1925
• In opdracht: 16 november 1927
• Lot: Gezonken als onderdeel van Operation Crossroads, 25 juli 1946

bestek

• Verplaatsing: 38.746 ton
• Lengte: 880 ft.
• Straal: 106 ft.
• Droogte: 24 ft., 3
• Voortstuwing: 16 × ketels, tandwielturbines en elektrische aandrijving, 4 × schroeven
• Snelheid: 34,99 knopen
• bereik: 10.000 zeemijl bij 10 knopen
• Aanvulling: 2.122 mannen

Bewapening (zoals gebouwd)

• 4 × twin 8-in. geweren, 12 × single 5-in. geweren

Vliegtuigen (zoals gebouwd)

• 91 vliegtuigen

Tussenoorlogse jaren

Besteld naar de Stille Oceaan, Saratoga met geweld van mariniers naar Nicaragua vervoerd alvorens het Panamakanaal te doorkruisen en op 21 februari aan te komen in San Pedro, CA. De rest van het jaar bleef de vervoerder in het gebied testsystemen en machines. In januari 1929, Saratoga nam deel aan Fleet Problem IX, waarin het een gesimuleerde aanval op het Panamakanaal opzette.

USS Saratoga (CV-3) aan de gang in januari 1928. US Naval History and Heritage Command

Grotendeels dienend in de Stille Oceaan, Saratoga besteedde een groot deel van de jaren 1930 aan oefeningen en het ontwikkelen van strategieën en tactieken voor de zeevaart. Deze zagen Saratoga en Lexington herhaal herhaaldelijk het toenemende belang van de luchtvaart in zeeslagen. Een oefening in 1938 zag de luchtgroep van de luchtvaartmaatschappij een succesvolle aanval uitvoeren op Pearl Harbor vanuit het noorden. De Japanners zouden een vergelijkbare aanpak gebruiken tijdens hun aanval op de basis drie jaar later bij het begin van de Tweede Wereldoorlog.

De Tweede Wereldoorlog begint

Het invoeren van Bremerton Navy Yard op 14 oktober 1940, Saratoga had zijn luchtafweer verdediging verbeterd en ontving de nieuwe RCA CXAM-1 radar. Terugkerend naar San Diego na een korte refit toen de Japanners Pearl Harbor aanvielen, werd de vervoerder bevolen om US Marine Corps-jagers naar Wake Island te dragen. Met de Battle of Wake Island woedend, Saratoga arriveerde op 15 december in Pearl Harbor, maar kon Wake Island niet bereiken voordat het garnizoen was overrompeld.

Terugkerend naar Hawaï, bleef het in het gebied totdat het werd geraakt door een torpedo die werd afgeschoten I-6 op 11 januari 1942. Aanhoudende ketelschade, Saratoga keerde terug naar Pearl Harbor waar tijdelijke reparaties werden uitgevoerd en de 8 "kanonnen werden verwijderd. Het verlaten van Hawaii, Saratoga zeilde naar Bremerton waar verdere reparaties plaatsvonden en moderne batterijen van 5 "luchtafweerkanonnen werden geïnstalleerd.

Komt uit de tuin op 22 mei, Saratoga naar het zuiden gestoomd naar San Diego om de luchtgroep te trainen. Kort na aankomst werd het bevolen naar Pearl Harbor om deel te nemen aan de Battle of Midway. Hij kon niet tot 1 juni varen en kwam pas op 9 juni in het strijdgebied aan Yorktown (CV-5) was verloren gegaan in de gevechten. Na kort werken met USS Horzel (CV-8) en USS Onderneming (CV-6) de koerier keerde terug naar Hawaii en begon vliegtuigen naar het garnizoen op Midway te voeren.

Op 7 juli, Saratoga orders ontvangen om naar de zuidwestelijke Stille Oceaan te verhuizen om te helpen bij geallieerde operaties op de Salomonseilanden. Aangekomen in de late maand begon het luchtaanvallen uit te voeren ter voorbereiding op de invasie van Guadalcanal. Op 7 augustus, Saratoga's vliegtuig bood luchtdekking toen de 1st Marine Division de Slag om Guadalcanal opende.

In de Solomons

Hoewel de campagne net was begonnen, Saratoga en de andere luchtvaartmaatschappijen werden op 8 augustus teruggetrokken om vliegtuigverliezen bij te vullen en aan te vullen. Op 24 augustus, Saratoga en Onderneming keerde terug naar de strijd en verloofde de Japanners bij de Slag om de Oostelijke Solomons. In de gevechten zonken geallieerde vliegtuigen de lichtdrager Ryujo en beschadigde het watervliegtuig Chitose, terwijl Onderneming werd geraakt door drie bommen. Beschermd door bewolking, Saratoga ontsnapte ongeschonden aan de strijd.

Dit geluk hield niet op en een week na het gevecht werd de koerier getroffen door een torpedo die werd afgevuurd I-26 waardoor verschillende elektrische problemen werden veroorzaakt. Na tijdelijke reparaties in Tonga, Saratoga zeilde naar Pearl Harbor om droogdok te worden. Het keerde niet terug naar de zuidwestelijke Stille Oceaan tot begin december in Nouméa. Tot 1943, Saratoga opereerde rond de Solomons ter ondersteuning van geallieerde operaties tegen Bougainville en Buka. Gedurende deze tijd werkte het voor periodes met HMS zegevierend en de lichte drager USS Princeton (CVL-23). Op 5 november, Saratoga's vliegtuigen voerden aanvallen uit op de Japanse basis in Rabaul, Nieuw-Brittannië.

Ze brachten zware schade aan en keerden zes dagen later terug om opnieuw aan te vallen. Zeilen met Princeton, Saratoga nam deel aan het offensief van Gilbert Islands in november. Ze sloegen Nauru op en begeleidden troepenschepen naar Tarawa en zorgden voor luchtdekking over het eiland. Revisie nodig, Saratoga werd op 30 november ingetrokken en doorgestuurd naar San Francisco. Aangekomen begin december bracht de vervoerder een maand door op het erf waar extra luchtafweerkanonnen werden toegevoegd.

Naar de Indische Oceaan

Aangekomen in Pearl Harbor op 7 januari 1944, Saratoga samengevoegd met Princeton en USS Langley (CVL-27) voor aanvallen op de Marshalleilanden. Na het aanvallen van Wotje en Taroa aan het einde van de maand, begonnen de vervoerders invallen tegen Eniwetok in februari. Ze bleven in de omgeving en steunden de mariniers tijdens de slag om Eniwetok later deze maand.

Op 4 maart, Saratoga vertrok de Stille Oceaan met orders om zich bij de British Eastern Fleet in de Indische Oceaan aan te sluiten. Varend door Australië bereikte de koerier op 31 maart Ceylon. Samen met de koerier HMS illustere en vier slagschepen, Saratoga nam deel aan succesvolle invallen tegen Sebang en Surabaya in april en mei. Besteld terug naar Bremerton voor een revisie, Saratoga haven ingevoerd op 10 juni.

USS Saratoga (CV-3) in Puget Sound na een refit, september 1944. US Naval History and Heritage Command

Met werk voltooid, Saratoga keerde in september terug naar Pearl Harbor en begon met USS Ranger (CV-4) om nachtgevechtse squadrons te trainen voor de Amerikaanse marine. De koerier bleef in het gebied en voerde tot januari 1945 trainingsoefeningen uit, toen het werd bevolen zich bij USS aan te sluiten Onderneming ter ondersteuning van de invasie van Iwo Jima. Na trainingsoefeningen in de Marianen namen de twee dragers deel aan het opzetten van diversionaire aanvallen op de Japanse thuiseilanden.

Tanken op 18 februari, Saratoga werd de volgende dag onthecht met drie torpedojagers en opgedragen om nachtpatrouilles over Iwo Jima en overlastaanvallen tegen Chi-chi Jima te lanceren. Rond 17:00 uur op 21 februari trof een Japanse luchtaanval de luchtvaartmaatschappij. Getroffen door zes bommen, SaratogaHet voorste vliegdek was zwaar beschadigd. Tegen 20:15 uur waren de branden onder controle en werd de koerier naar Bremerton gestuurd voor reparatie.

Laatste missies

Het duurde tot 22 mei om te voltooien en het duurde tot juni Saratoga aangekomen in Pearl Harbor om de luchtgroep te trainen. Het bleef in Hawaïaanse wateren tot het einde van de oorlog in september. Een van de slechts drie vooroorlogse vervoerders (samen met Onderneming en Ranger) om het conflict te overleven, Saratoga kreeg de opdracht om deel te nemen aan Operation Magic Carpet. Dit zag de vervoerder 29.204 Amerikaanse militairen van de Stille Oceaan naar huis dragen. Reeds verouderd door de komst van talloze Essex-klassendragers tijdens de oorlog, Saratoga werd na de vrede als overtollig beschouwd.

Als resultaat, Saratoga werd toegewezen aan Operatie Crossroads in 1946. Deze operatie riep op tot het testen van atoombommen op Bikini Atoll op de Marshalleilanden. Op 1 juli overleefde de vervoerder Test Able, die een bomlucht over de geassembleerde schepen zag barsten. Na slechts geringe schade te hebben opgelopen, is de vervoerder gezonken na de onderwaterontploffing van Test Baker op 25 juli. De afgelopen jaren is het wrak van Saratoga is een populaire duikbestemming geworden.