Tweede Wereldoorlog USS Californië (BB-44)

In dienst treden in 1921, USS Californië (BB-44) diende de Amerikaanse marine meer dan een kwart eeuw en zag gevechtsoperaties tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945). Nagesynchroniseerd "The Prune Barge" vanwege het grote volume van het fruit geëxporteerd door Californië in het begin van de 20e eeuw, het slagschip was het tweede schip van de Tennessee-klasse en werd zwaar beschadigd tijdens de Japanse aanval op Pearl Harbor op 7 december 1941. Opgeheven uit de modder van de haven, werd het gerepareerd en sterk gemoderniseerd.

Weer bij de vloot in 1944, Californië nam deel aan de eilandhoppencampagne van de geallieerden in de Stille Oceaan en speelde een centrale rol in de Slag om de Straat van Surigao. Hoewel het begin 1945 door een kamikaze werd getroffen, werd het slagschip snel hersteld en keerde die zomer terug in actie. Blijft tot het einde van de oorlog in de Stille Oceaan, Californië hielp later bij het transport van bezettingstroepen naar Japan.

Ontwerp

USS Californië (BB-44) was het tweede schip van de Tennessee-slagschipklasse. Het negende type dreadnought slagschip (zuid Carolina, Delaware, Florida, Wyoming, New York, Nevada, Pennsylvania, en New Mexico) gebouwd voor de Amerikaanse marine, de Tennessee-klasse was bedoeld als een verbeterde variant van het voorgaande New Mexico-klasse. De vierde klasse die de standaard-type aanpak volgde, waarbij schepen vergelijkbare operationele en tactische attributen moesten bezitten, de Tennessee-klasse werd voortgestuwd door olie gestookte ketels in plaats van kolen en gebruikte een "alles of niets" pantserarrangement.

Dit bepantseringsplan vroeg om kritieke delen van het schip, zoals tijdschriften en engineering, zwaar te beschermen terwijl minder belangrijke ruimtes ongewapend bleven. Slagschepen van het standaardtype moesten ook een minimale topsnelheid van 21 knopen en een tactische draaicirkel van 700 meter of minder hebben. Ontworpen na de Slag om Jutland, de Tennessee-Class Class was de eerste die de lessen uit de verloving gebruikte. Deze omvatten verbeterde bepantsering onder de waterlijn en brandbeveiligingssystemen voor zowel de hoofd- als secundaire batterijen die op twee grote kooimasten werden geplaatst.

Zoals bij de New Mexico-klasse, droegen de nieuwe schepen twaalf 14 "kanonnen in vier drievoudige torentjes en veertien 5" kanonnen. In een verbetering ten opzichte van zijn voorgangers, de hoofdbatterij op de Tennessee-klasse kon zijn kanonnen verhogen tot 30 graden waardoor het bereik van de wapens met 10.000 meter werd vergroot. De nieuwe klasse werd besteld op 28 december 1915 en bestond uit twee schepen: USS Tennessee (BB-43) en USS Californië (BB-44).

Bouw

Vastgelegd op de maritieme scheepswerf van het eiland Mare op 25 oktober 1916, bouw van Californië gevorderd door de winter en het volgende voorjaar toen de VS de Eerste Wereldoorlog inging. Het laatste slagschip gebouwd aan de westkust, gleed langs de wegen op 20 november 1919, met Barbara Zane, dochter van de gouverneur van Californië, William D. Stephens, die diende als sponsor. Voltooiing van de bouw, Californië trad in dienst op 10 augustus 1921, met kapitein Henry J. Ziegemeier aan het hoofd. Besteld om lid te worden van de Pacific Fleet, werd het onmiddellijk het vlaggenschip van deze kracht.

USS California (BB-44) kort na voltooiing in 1921. US Naval History and Heritage Command

USS California (BB-44) - Overzicht

• Natie: Verenigde Staten
• Type: Slagschip
• Scheepswerf: Mare Island Naval Shipyard
• Neergelegd: 25 oktober 1917
• gelanceerd: 20 november 1919
• In opdracht: 10 augustus 1921
• Lot: Verkocht voor schroot

Specificaties (zoals gebouwd)

• Verplaatsing: 32.300 ton
• Lengte: 624,5 ft.
• Straal: 97.3 ft.
• Droogte: 30.3 ft.
• Voortstuwing: Turbo-elektrische transmissie die 4 propellers draait
• Snelheid: 21 knopen
• Aanvulling: 1083 mannen

Bewapening (zoals gebouwd)

• 12 × 14 inch pistool (4 × 3)
• 14 × 5 inch kanonnen
• 2 × 21 inch torpedobuizen

Tussenoorlogse jaren

In de komende jaren, Californië nam deel aan een routinecyclus van vredestijdtraining, vlootmanoeuvres en oorlogsspellen. Een hoogwaardig schip, het won de Battle Efficiency Pennant in 1921 en 1922 evenals Gunnery "E" awards voor 1925 en 1926. In het voorgaande jaar, Californië geleid elementen van de vloot op een goodwill cruise naar Australië en Nieuw-Zeeland. In 1926 keerde het terug naar zijn gebruikelijke operaties en onderging in de winter van 1929/30 een kort moderniseringsprogramma dat verbeteringen aan zijn luchtafweerafweer en extra verhoging aan zijn hoofdbatterij zag.

Hoewel grotendeels actief vanuit San Pedro, CA in de jaren 1930, Californië doorkruiste het Panamakanaal in 1939 om de World's Fair in New York City te bezoeken. Terugkerend naar de Stille Oceaan nam het slagschip deel aan Fleet Problem XXI in april 1940, dat de verdediging van de Hawaiiaanse eilanden simuleerde. Vanwege toenemende spanningen met Japan bleef de vloot na de oefening in Hawaïaanse wateren en verlegde de basis naar Pearl Harbor. Dat jaar zag ook Californië geselecteerd als een van de eerste zes schepen die het nieuwe RCA CXAM-radarsysteem ontvangen.

De Tweede Wereldoorlog begint

Op 7 december 1941, Californië werd afgemeerd aan de zuidelijkste ligplaats op Battleship Row van Pearl Harbor. Toen de Japanners die ochtend aanvielen, onderging het schip snel twee torpedo-aanvallen die uitgebreide overstromingen veroorzaakten. Dit werd verergerd door het feit dat veel waterdichte deuren open waren gelaten als voorbereiding op een naderende inspectie. De torpedo's werden gevolgd door een bomaanslag die een tijdschrift voor luchtafweermunitie tot ontploffing bracht.

Een tweede bom, die net miste, explodeerde en scheurde verschillende rompplaten nabij de boeg. Met de overstroming uit de hand, Californië langzaam gezonken in de komende drie dagen alvorens rechtop te gaan zitten in de modder met alleen zijn bovenbouw boven de golven. Bij de aanval kwamen 100 bemanningsleden om het leven en 62 gewonden. Twee van Californië's crew, Robert R. Scott en Thomas Reeves, ontvingen postuum de Medal of Honor voor de acties tijdens de aanval.

USS California (BB-44) zinkend na getorpedeerd te zijn in Pearl Harbor. Nationale archief- en archiefadministratie

Het bergingswerk begon korte tijd later en op 25 maart 1942, Californië werd opnieuw drijven en verplaatst naar droogdok voor tijdelijke reparaties. Op 7 juni vertrok het op eigen kracht naar Puget Sound Navy Yard waar het zou beginnen met een groot moderniseringsprogramma. Bij het betreden van de werf zag dit plan aanzienlijke wijzigingen in de bovenbouw van het schip, de trunking van de twee trechters in één, verbeterde waterdichte compartimentering, uitbreiding van de luchtafweerverdediging, wijzigingen in de secundaire bewapening en een verbreding van de romp om de stabiliteit te vergroten en torpedobescherming. Deze laatste wijziging is doorgevoerd Californië voorbij de straalbeperkingen voor het Panamakanaal dat het in wezen beperkt tot dienst in oorlogstijd in de Stille Oceaan.

Rejoining the Fight

Vertrek van Puget Sound op 31 januari 1944, Californië voerde shakedown cruises uit voor San Pedro voordat hij naar het westen stoomde om te helpen bij de invasie van de Marianen. In juni sloot het slagschip zich aan bij gevechtsoperaties toen het vuursteun bood tijdens de Slag om Saipan. Op 14 juni, Californië werd getroffen door een walbatterij die geringe schade aanrichtte en 10 slachtoffers veroorzaakte (1 omgekomen, 9 gewonden). In juli en augustus hielp het slagschip bij de landingen op Guam en Tinian. Op 24 augustus, Californië aangekomen bij Espiritu Santo voor reparatie na een kleine botsing met Tennessee. Voltooid vertrok het vervolgens naar Manus op 17 september om de krachten te bundelen voor de invasie van de Filippijnen.

Nationaal museum van de Amerikaanse marine / Wikimedia Commons / Public Domain

Over de landingen op Leyte tussen 17 en 20 oktober, Californië, onderdeel van de 7e Fleet Support Force van Admiraal Jesse Oldendorf en trok toen zuidwaarts naar de Straat van Surigao. In de nacht van 25 oktober heeft Oldendorf een beslissende nederlaag toegebracht aan de Japanse strijdkrachten in de Slag om de Straat van Surigao. Als onderdeel van de grotere Slag om de Golf van Leyte, zag de verloving verschillende Pearl Harbor-veteranen exacte wraak op de vijand. Begin januari 1945 terug in actie, Californië zorgde voor vuursteun voor de landingen van de Golf van Lingayen op Luzon. Het bleef offshore en werd op 6 januari getroffen door een kamikaze die 44 doodde en 155 verwondde. Na voltooiing van de operaties in de Filippijnen vertrok het slagschip vervolgens voor reparatie bij Puget Sound.

Laatste acties

In de tuin van februari tot het late voorjaar, Californië keerde terug naar de vloot op 15 juni toen het uit Okinawa arriveerde. Het hielp troepen aan wal tijdens de laatste dagen van de Slag om Okinawa en omvatte vervolgens mijnenvegeroperaties in de Oost-Chinese Zee. Met het einde van de oorlog in augustus, Californië begeleidde bezettingstroepen naar Wakayama, Japan en bleef tot half oktober in Japanse wateren.

Het oorlogsschip kreeg orders om terug te keren naar de Verenigde Staten en vormde een koers door de Indische Oceaan en rond Kaap de Goede Hoop, omdat het te breed was voor het Panamakanaal. Wat betreft Singapore, Colombo en Kaapstad, arriveerde het op 7 december in Philadelphia. Verplaatst naar het reservaat op 7 augustus 1946, Californië werd buiten gebruik gesteld op 14 februari 1947. Twaalf jaar lang bewaard en vervolgens op 1 maart 1959 verkocht voor schroot.