Tweede Wereldoorlog Major Erich Hartmann
Share
Erich Hartmann - Early Life & Career:
Erich Hartmann, geboren op 19 april 1922, was de zoon van Dr. Alfred en Elisabeth Hartmann. Hoewel Hartmann en zijn gezin geboren in Weissach, Württemberg, verhuisden kort daarna naar Changsha, China vanwege de ernstige economische depressie die Duitsland trof in de jaren na de Eerste Wereldoorlog. Ze woonden in een huis aan de Xiang-rivier en leefden een rustig leven terwijl Alfred zijn medische praktijk vestigde. Aan dit bestaan kwam in 1928 een einde toen het gezin na het uitbreken van de Chinese burgeroorlog werd gedwongen terug te vluchten naar Duitsland. Naar school gestuurd in Weil im Schönbuch, ging Erich later naar scholen in Böblingen, Rottweil en Korntal.
Erich Hartmann - Leren vliegen:
Als kind werd Hartmann voor het eerst blootgesteld aan vliegen door zijn moeder, die een van de eerste vrouwelijke pilootvliegers in Duitsland was. Lerend van Elisabeth ontving hij zijn vliegbrevet in 1936. Datzelfde jaar opende ze een vliegschool Weil im Schönbuch met de steun van de nazi-regering. Hoewel jong, diende Hartmann als een van de instructeurs van de school. Drie jaar later behaalde hij zijn vliegbrevet en kreeg hij toestemming om met vliegtuigen te vliegen. Met het begin van de Tweede Wereldoorlog ging Hartmann de Luftwaffe binnen. Beginnend met training op 1 oktober 1940, ontving hij aanvankelijk een opdracht voor het 10e Flying Regiment in Neukuhren. Het volgende jaar zag hij zich verplaatsen door een reeks vlieg- en jachtscholen.
n maart 1942 arriveerde Hartmann in Zerbst-Anhalt voor training op de Messerschmitt Bf 109. Op 31 maart schond hij de voorschriften door aerobatics uit te voeren over het vliegveld. Gesanctioneerd tot opsluiting en boetes, leerde het incident hem zelfdiscipline. In een speling van het lot redde de opsluiting Hartmann's leven toen een kameraad werd gedood tijdens een trainingsmissie in zijn vliegtuig. Afstuderen in augustus had hij een reputatie opgebouwd als een bekwaam scherpschutter en werd toegewezen aan Fighter Supply Group, Oost in Opper-Silezië. In oktober ontving Hartmann nieuwe orders om hem toe te wijzen aan Jagdgeschwader 52 in Maykop, Sovjet-Unie. Aangekomen aan het oostfront, werd hij geplaatst in majoor Hubertus von Bonin III./JG 52 en begeleid door Oberfeldwebel Edmund Roßmann.
Erich Hartmann - Aas worden:
In gevechten op 14 oktober presteerde Hartmann slecht en crashte zijn Bf 109 toen de brandstof op was. Voor deze overtreding liet von Bonin hem drie dagen bij de grondploeg werken. Hervatten gevechtsvliegen, scoorde Hartmann zijn eerste kill op 5 november toen hij een Ilyushin Il-2 versloeg. Hij schoot nog een vliegtuig neer voor het einde van het jaar. Door vaardigheden te verwerven en te leren van bekwame landgenoten zoals Alfred Grislawski en Walter Krupinski, werd Hartmann begin 1943 succesvoller. Eind april was hij een aas geworden en zijn telling stond op 11. Herhaaldelijk aangemoedigd dichter bij vijandelijke vliegtuigen te komen door Krupinski, Hartmann ontwikkelde zijn filosofie van "wanneer hij [de vijand] de hele voorruit vult die je niet mag missen."
Met behulp van deze benadering begon Hartmann snel zijn telling te verhogen toen Sovjet-vliegtuigen voor zijn kanonnen vielen. In de gevechten die plaatsvonden tijdens de Slag om Koersk die zomer, bereikte zijn totaal 50. Op 19 augustus had Hartmann nog eens 40 Sovjet-vliegtuigen neergeschoten. Op die datum hielp Hartmann bij het ondersteunen van een vlucht van Ju 87 Stuka duikbommenwerpers toen de Duitsers een grote formatie Sovjet-vliegtuigen tegenkwamen. In het resulterende gevecht werd het vliegtuig van Hartmann zwaar beschadigd door puin en kwam hij achter de vijandelijke linies. Snel gevangen genomen, veinsde hij interne verwondingen en werd hij in een vrachtwagen geplaatst. Later op de dag, tijdens een Stuka-aanval, sprong Hartmann op zijn hoede en ontsnapte. In westelijke richting bereikte hij met succes Duitse linies en keerde terug naar zijn eenheid.
Erich Hartmann - The Black Devil:
Hervatende gevechtsoperaties kreeg Hartmann op 29 oktober het Ridderkruis toen zijn moord in totaal 148 bedroeg. Dit aantal steeg tot 159 per 1 januari en de eerste twee maanden van 1944 zag hij nog eens 50 Sovjetvliegtuigen neerschieten. Hartmann, een luchtfoto aan het oostfront, stond bekend onder zijn roepnaam Karaya 1 en het opvallende zwarte tulpenontwerp dat rond de motorkap van zijn vliegtuig was geschilderd. Gevreesd door de Russen gaven ze de Duitse piloot het sobriquet "The Black Devil" en vermeden ze gevechten toen zijn Bf 109 werd opgemerkt. In maart 1944 werden Hartmann en verschillende andere azen op Hitlers Berghof in Berchtesgaden bevolen om onderscheidingen te ontvangen. Op dit moment kreeg Hartmann de Oak Leaves aan het Ridderkruis. Terugkerend naar JG 52, begon Hartmann Amerikaanse vliegtuigen in de lucht boven Roemenië te betrekken.
Botsend met een groep P-51 Mustangs op 21 mei nabij Boekarest, scoorde hij zijn eerste twee Amerikaanse moorden. Nog vier vielen op zijn kanonnen op 1 juni nabij Ploieşti. Hij bleef zijn telling bijhouden en bereikte op 27 augustus 274 om de topscorer van de oorlog te worden. Op de 24e zette Hartmann 11 vliegtuigen neer om 301 overwinningen te behalen. Na deze prestatie heeft Reichsmarschall Hermann Göring hem onmiddellijk geaard in plaats van zijn dood en een klap voor het moreel van Luftwaffe te riskeren. Opgeroepen in het hol van de wolf in Rastenburg, kreeg Hartmann de diamanten aan zijn kruis door Hitler en tien dagen verlof. Tijdens deze periode ontmoette Adolf Galland van de Luftwaffe's Inspector of Fighters Hartmann en vroeg hem om over te stappen naar het Messerschmitt Me 262 jet-programma.
Erich Hartmann - Laatste acties:
Hoewel gevleid, weigerde Hartmann deze uitnodiging omdat hij liever bij JG 52 bleef. Galland benaderde hem opnieuw in maart 1945 met hetzelfde aanbod en werd opnieuw afgewezen. Langzaam het verhogen van zijn totaal door de winter en de lente, bereikte Hartmann 350 op 17 april. Met het aflopen van de oorlog scoorde hij zijn 352e en laatste overwinning op 8 mei. Toen hij twee Sovjetjagers vond die aerobatics uitvoerden op de laatste dag van de oorlog, viel hij aan en neergeslagen. Hij werd verhinderd de andere te claimen door de komst van Amerikaanse P-51's. Toen hij terugkeerde naar de basis, gaf hij zijn mannen opdracht hun vliegtuig te vernietigen voordat hij naar het westen ging om zich over te geven aan de 90e Amerikaanse Infanteriedivisie. Hoewel hij zich had overgegeven aan de Amerikanen, dicteerden de voorwaarden van de Yalta-conferentie dat eenheden die grotendeels aan het oostfront hadden gevochten, moesten capituleren voor de Sovjets. Als gevolg hiervan werden Hartmann en zijn mannen overgedragen aan het Rode Leger.
Erich Hartmann - Naoorlogse:
Hartmann werd tijdens de Sovjet-hechtenis verschillende keren bedreigd en ondervraagd toen het Rode Leger hem probeerde te dwingen zich bij de nieuw gevormde Oost-Duitse luchtmacht aan te sluiten. Weerstaan, werd hij beschuldigd van nep oorlogsmisdaden, waaronder het doden van burgers, het bombarderen van een broodfabriek en het vernietigen van Sovjet vliegtuigen. Hartmann werd na een showproces schuldig bevonden en werd veroordeeld tot vijfentwintig jaar dwangarbeid. Verplaatst tussen werkkampen, werd hij uiteindelijk vrijgelaten in 1955 met de hulp van de West-Duitse kanselier Conrad Adenauer. Terugkerend naar Duitsland was hij een van de laatste krijgsgevangenen die door de Sovjet-Unie waren vrijgelaten. Nadat hij hersteld was van zijn beproeving, trad hij toe tot de West-Duitse Bundesluftwaffe.
Opgedragen aan het eerste all-jet squadron van de dienst, Jagdgeschwader 71 "Richthofen", liet Hartmann de neuzen van hun Canadair F-86 Sabres beschilderen met zijn kenmerkende zwarte tulpenontwerp. In de vroege jaren zestig verzette Hartmann zich krachtig tegen de aankoop en adoptie van de Bundesluftwaffe van de Lockheed F-104 Starfighter omdat hij geloofde dat het vliegtuig onveilig was. Overruled, zijn zorgen bleken waar toen meer dan 100 Duitse piloten verloren gingen bij F-104-gerelateerde ongevallen. Steeds impopulairder bij zijn superieuren vanwege aanhoudende kritiek op het vliegtuig, werd Hartmann gedwongen in vervroegd pensioen in 1970 met de rang van kolonel.
Hartmann werd vlieginstructeur in Bonn en vloog tot 1974 demonstratieshows met Galland. Vanwege hartproblemen in 1980 hervatte hij drie jaar later het vliegen. Steeds meer terugtrekkend uit het openbare leven, stierf Hartmann op 20 september 1993 in Weil im Schönbuch. Hartmann, de hoogst scorende aas aller tijden, werd nooit verslagen door vijandelijk vuur en had nooit een wingman gedood.
Geselecteerde bronnen
- Azen uit de Tweede Wereldoorlog: Erich Hartmann
- Luftwaffe: Erich Hartmann
- Tweede Wereldoorlog: Erich Hartmann
