Wiens en wie is

De woorden wiens en wie is homofoon. Hoewel ze hetzelfde klinken en beide verwant zijn aan het voornaamwoord wie, ze hebben verschillende functies.

Definities

Wiens is de bezittelijke vorm van het voornaamwoord wie (als in "Wiens boeken zijn dit? ").

Wie is is de samentrekking van wie is (als in "Wie is met me mee? ").

Voorbeelden

• Wiens beurt is het om te rijden? Wie rijdt er morgen?
• "Wanneer een man je vertelt dat hij rijk is geworden door hard werken, vraag hem: 'Wiens?'"
  (Don markies)
• "Een parade is een buitengewoon spektakel waarvan het hele doel is om zichzelf te tonen."
  (Margaret Visser, Zoals we zijn. HarperCollins, 1994)
• "De vijand is iemand die je vermoordt, ongeacht aan welke kant hij staat."
  (Joseph Heller)

Gebruiksnotities

• "Deze is vrij moeilijk te vergeven omdat hij zo gemakkelijk te controleren is: gewoon vervangen wiens of wie is door de volledige versie, d.w.z. 'wie is'. Als dit zinvol is in de context, kunt u gebruiken wie is als je dat wenst. Als het niet logisch is, dan is de juiste spelling wiens."
  (Philip Gooden, Who's Whose: een no-nonsense gids voor gemakkelijk verwarde woorden. Walker & Company, 2004)
• "In tegenstelling tot bepaalde meningen is er geen enkel probleem bij het gebruik wiens met betrekking tot dingen. Het is volkomen normaal in het standaard Engels om zinnen te schrijven zoals de volgende: Het vliegtuig, waarvan de piloot veilig had uitgeworpen, stortte neer in het bos... Natuurlijk moet u altijd overwegen of het alternatief van welke geeft je misschien een eleganter resultaat. "
  (R.L. Trask, Let op de Gaffe! Harper, 2006)

Praktijk

(a) _____ auto is beschadigd?
(b) _____ ga betalen voor reparaties?
(c) "Fen staarde haar aan met iets van de triomfantelijke en sentimentele trots van een hondenbezitter _____ huisdier is erin geslaagd een koekje op zijn neus te balanceren."
(Edmund Crispin, The Case of the Gilded Fly, 1944)

antwoorden

(a) Wiens auto was beschadigd?
(b) Wie gaat reparaties betalen??
(c) "Fen staarde haar aan met iets van de triomfantelijke en sentimentele trots van een hondeneigenaar wiens huisdier erin geslaagd is een koekje op zijn neus te balanceren."
(Edmund Crispin, The Case of the Gilded Fly, 1944)