Nimfen (Grieks meervoud nymphai) zijn mythologische natuurgeesten die verschijnen als mooie jonge vrouwen. Etymologisch gezien het woord nimf is gerelateerd aan het Griekse woord voor bruid.
Homerische hymne tot Aphrodite:
[De bergnimfen] rangschikken noch bij stervelingen noch bij onsterfelijken: lang leven zij inderdaad, eten hemels voedsel en betreden de heerlijke dans onder de onsterfelijken, en met hen paren de Sileni en de scherpogige Slayer van Argus in de diepte van aangenaam grotten.
Nimfen worden vaak getoond als minnaars van goden en helden, of als hun moeders. Ze kunnen voeden:
Deze voedende kwaliteit kan een manier zijn waarop nimfen worden onderscheiden van de volgelingen van Dionysus, volgens Guy Hedreen in "The Journal of Hellenic Studies."
Nimfen cavorteren met saters, vooral in afbeeldingen van Dionysus. Apollo en Dionysus zijn hun leiders.
Niet ongewoon delen sommige nimfen hun namen met de plaatsen waar ze woonden. Een van deze gelijknamige nimfen is bijvoorbeeld Aegina. Rivieren en hun personificaties delen vaak namen. Voorbeelden van bijbehorende natuurlijke lichamen en goddelijke geesten zijn niet beperkt tot de Griekse mythologie. Tiberinus was de god van de rivier de Tiber in Rome, en Sarasvati was een godin en een rivier in India.
Nimfen worden vaak aangeduid als godinnen, en sommige zijn onsterfelijk. Hoewel ze van nature lang meegaan, kunnen veel nimfen sterven. Nimfen kunnen metamorfosen veroorzaken. Dit is het Griekse woord voor het veranderen van vorm, meestal in planten of dieren, zoals in de roman van Kafka en het boek van de mythologie door Ovidius. Metamorfose werkt ook andersom, zodat vrouwen kunnen worden veranderd in nimfen.
[B] ut springen bij hun geboorte dennen of hoge eiken op de vruchtbare aarde, prachtige, bloeiende bomen, torenhoog op de verheven bergen (en mannen noemen ze heilige plaatsen van de onsterfelijken, en sterft ze nooit met de bijl); maar wanneer het lot van de dood nabij is, verdorren eerst die mooie bomen waar ze staan, en de schors krimpt weg om hen, en de twijgen vallen naar beneden, en ten slotte laat het leven van de nimf en van de boom het licht van de zon samen.
Nimfen zijn onderverdeeld in typen:
* De kinderen van Hamadryas, van 'Deipnosophists' ('Philosopher's Banquet', door Athenaeus, geschreven in de 3e eeuw na Christus):
Alexander, Timothy Jay. "Een beginnersgids voor Hellenismos." Paperback, 1e editie, Lulu Press, Inc, 7 juni 2007.
Athenaeus. Delphi Complete Works of Athenaeus, Illustrated, Delphi Ancient Classics Book 83, Kindle Edition, 1 edition, Delphi Classics, 17 oktober 2017.
Hedreen, man. "Silens, nimfen en maenaden." Journal of Hellenic Studies 114: 47-69, The PhilPapers Foundation, 1994.
Homerus. "The Homeric Hymns." Epic Cycle, Homerica, Bartleby, 1993.
Kafka, Franz. "Metamorfose." Klassieke boeken, Paperback, CreateSpace Independent Publishing Platform, 22 december 2016.
Ovidius. "Ovidis Metamorphoses Books 1-5." Revised Edition, William S. Anderson (Editor), Revised edition, University of Oklahoma Press, 15 januari 1998.