Moeten we ons zorgen maken Juno? De scherpzinnige komedie met Ellen Page als een zwangere tiener die besluit haar baby ter adoptie af te staan, won de schrijver Diablo Cody een Oscar voor het beste originele scenario. Genomineerd voor beste foto, beste regisseur en beste actrice, Juno wordt beschouwd als een kritisch en commercieel succes.
Maar voor een vrouw die zich lang geleden in dezelfde situatie bevond als Juno en sindsdien een vooraanstaand voorstander van keuze voor vrouwen en meisjes is geworden, heeft de film zeer reële tekortkomingen. Primair onder hen is het feit dat Juno de kwesties rond tienerzwangerschap niet op een authentieke en verantwoorde manier in beeld brengt.
Gloria Feldt is een auteur, activist en de voormalige president van Planned Parenthood Federation of America. Ze heeft uitgebreid geschreven over abortus, keuze en reproductieve rechten, en weet uit de eerste hand hoe het is om in Juno's schoenen te staan - ze was zelf ooit een tienermoeder.
Feldt heeft met me gesproken over waarom Juno heeft haar bezorgdheid en de manier waarop het de tegenstrijdige houding van de natie ten opzichte van de seksualiteit van tieners weerspiegelt.
Vraag: Juno lijkt een lief klein filmpje, maar je hebt gemerkt dat het een anti-keuzefilm is.
Gloria Feldt: De dialoog is schattig - pittig, slim, grappig, boeiend - en wie zou dat niet leuk vinden? Maar ik was ooit Juno, dat zestienjarige zwangere meisje, en het leven is helemaal niet zo. Het levert berichten aan jonge vrouwen die niet realistisch zijn. Juno is een schattige fantasie - ik denk dat als je 16 jaar bent, je dat niet begrijpt, maar als je 50 jaar bent, wel.
Vraag: Er is heel weinig angst die Juno ervaart over het dragen van de baby en het opgeven ervan - het karakter is bijna losgekoppeld van de vele diepgewortelde emoties die zwangere tieners voelen. Is dat opzettelijk of naïef?
Gloria Feldt: Het verhaal impliceert dat het dragen van een zwangerschap en het opgeven van de baby die het ter adoptie opgeeft niets is. Maar we weten dat het niet zo is voor een zwangere vrouw. Dat is volkomen onrealistisch.
Gloria Feldt: Een adolescent meisje heeft niet veel macht, maar een van de manieren waarop ze haar kracht kan aantonen, is door haar seksualiteit. De kracht van haar seksualiteit is een van de weinige dingen die ze over de volwassenen in haar leven heeft. Wat haar behoeften ook zijn, het gebruik van seksualiteit en zwanger worden is nog steeds - het is sinds de jaren 50 niet veranderd.
Gloria Feldt: Ik ben verbaasd hoeveel oudere tieners en vrouwen van in de twintig vonden de film geweldig. Sommige van de berichten die zo negatief zijn, gingen recht over hun hoofd. Ze groeien vandaag op in een andere context. Ze hebben nog nooit in een land zonder keuze gewoond. Ze weten niet dat, voordat abortus werd gelegaliseerd, onbedoelde zwangerschap in wezen het einde van je leven was zoals je het kende, ongeacht de optie die je kiest.
Gloria Feldt: Ze oordelen ook erg over hun vrienden die zwanger worden. Velen zien Juno als heroïsch voor het uitvoeren van haar zwangerschap. De echte problemen rond zwangerschap worden niet in de film besproken Klopte een van beide. In Hollywood is het verboten.
Vraag: In de film is Juno aanvankelijk van plan om een abortus te ondergaan. Maar ze verandert van gedachten, deels omdat ze een onaangename ervaring heeft in een gezondheidskliniek voor vrouwen. De zwaar doorboorde receptioniste is nauwelijks ouder dan Juno; ze is onprofessioneel, verveeld en gevoelloos. De afbeelding van de vrouwenkliniek zou grappig moeten zijn. Maar als de voormalige president van Planned Parenthood Federation of America, heb je er last van?
Gloria Feldt: De kliniek in Juno is vreselijk. Het is een vreselijk onwaar stereotype. Mijn ervaring is dat de mensen die werken in de gezondheidsinstellingen van vrouwen waar abortussen worden uitgevoerd zo medelevend zijn. Denk na over wat er nodig is om daar dagelijks te werken. Ze moeten door demonstranten en piketlijnen lopen; ze moeten toegewijd zijn aan wat ze doen. Ze zijn gepassioneerd in hun overtuigingen.
Gloria Feldt: Ik heb 22 jaar gewerkt voor gelieerde partners van Planned Parenthood en heb gezien hoe mensen zich inzetten om vrouwen zich comfortabel te laten voelen.
Gloria Feldt: Een man die het operatieprogramma uitvoerde (inclusief abortus en vasectomie) onderzocht welke kleuren het meest rustgevend waren voor vrouwen in nood. Hij ontdekte dat het "Pepto Bismol" roze was en dat de muren die kleur hadden geverfd.
Gloria Feldt: Patiënten die binnenkomen, bevinden zich in een moeilijke situatie en we proberen het hen zo gastvrij mogelijk te maken.
Gloria Feldt: Voor Juno om dat stereotype aan het publiek te geven, laat je een voorbeeld zien van hoe het anti-keuze-standpunt zelfs Hollywood begint te beïnvloeden, dat iedereen als links beschouwt. Ze hebben hun standpunt gekregen in de intellectuele ether van onze provincie.
Vraag: De scenarioschrijver van de film, Diablo Cody, werkte ooit als stripper en schrijft een blog met de naam Pussy Ranch. Je zou verwachten dat ze een liberale houding heeft, maar in veel opzichten zijn de opvattingen conservatief. Heb je hier gedachten over??
Gloria Feldt: Het zou grappig zijn als het niet zo pijnlijk was dat een vrouw wiens beroep in de sekshandel is geweest, dit in haar schrijven zou uitdrukken. Ik heb hier twee gedachten over. De eerste is "Goed voor haar dat ze het talent heeft om een commercieel succesvolle film te schrijven." De tweede is dat we allemaal sociale verantwoordelijkheid dragen voor wat we via onze woorden communiceren. En als voormalig stripper van alle mensen zij moet de retrograde houding van onze samenleving ten opzichte van vrouwen en seks begrijpen. Ik wil er graag met haar over praten. Ze is misschien bewerkt en haar scenario is veranderd, maar haar eigen woorden geven aan dat ze niet noodzakelijk had nagedacht over wat de impact van haar woorden zou zijn.
Gloria Feldt: In deze film moest de verhaallijn zijn dat Juno ooit seks had gehad en dat het geen voortdurende relatie was. Het probleem is dat dit geen veel voorkomende situatie is. Hoewel dit wel gebeurt, worden de meeste jonge mensen in de loop van de tijd gemakkelijker in seksuele relaties en lopen ze het risico op zwangerschap.
Gloria Feldt: De film toont ook een dissociatie van de persoon van het seksuele gedrag. De personages staan los van wat er is gebeurd. Mijn gok is dat het meer te maken heeft met het onvermogen van onze cultuur om met seksualiteit om te gaan. Ze hadden het verhaal niet kunnen vertellen als het een meer complexe situatie was geweest. Evenzo werden de ouders ook losgemaakt van de situatie en hun opmerkingen over Juno's zwangerschap werden losgekoppeld van de realiteit. Ze hebben nooit gesproken over het feit dat hun dochter seks had.
Gloria Feldt: Er is een vriend van mij, Carol Cassell, die een vooraanstaand expert in seksuele voorlichting is. Ze schreef een boek genaamd Weggevaagd en het uitgangspunt is dat je je gedrag kunt rechtvaardigen als je 'weggevaagd' wordt, maar je kunt het plannen om seks te hebben niet rechtvaardigen. We zijn ongemakkelijk met seksualiteit en daarom ontstaan er ongeplande zwangerschappen. Andere landen hebben veel lagere percentages tienerzwangerschap en abortus, hoewel ze evenveel seks hebben als wij. We moeten onze houding ten opzichte van seks onderzoeken en er iets aan doen.
Vraag: Kun je tienerfilms aanbevelen die volgens jou de ervaring van tienerzwangerschap en -keuze authentiek weergeven??
Gloria Feldt: Ik heb het geprobeerd en geprobeerd, maar ik kan het niet. Ik heb zelfs een e-mail gestuurd naar mijn vriend Nancy Gruver, uitgever van Nieuwe maan, het tijdschrift voor tienermeisjes, en we konden er geen bedenken. Het feit dat we geen enkele film konden noemen die de tienerzwangerschap nauwkeurig weergeeft, leert ons dat Amerika een moeilijke relatie heeft met seks.