Het Internet of Things, of IoT, is niet zo esoterisch als het klinkt. Het verwijst eenvoudigweg naar de onderlinge verbinding van fysieke objecten, computerapparatuur en omvat een breed scala aan opkomende technologieën zoals virtuele energiecentrales, intelligente transportsystemen en slimme auto's. Op kleinere schaal omvat IoT elk 'slim' (via internet verbonden) huishoudelijk item, van verlichting tot thermostaten tot televisies.
In grote lijnen kan IoT worden beschouwd als een verregaande uitbreiding van internettechnologie via een steeds groter wordend netwerk van producten, apparaten en systemen die zijn ingebed met sensoren, software en andere elektronische systemen. Behoren tot een onderling verbonden ecosysteem stelt hen in staat om zowel gegevens te genereren als uit te wisselen om ze nuttiger te maken.
In 1990 had de Britse computerwetenschapper Tim Berners-Lee net het werk voltooid aan de kritieke stukjes technologie die de basis vormden voor het wereldwijde web: HyperText Transfer Protocol (HTTP) 0.9, HyperText Markup Language (HTML) en het eerste web browser, editor, server en pagina's. Destijds bestond het internet als een gesloten netwerk van computers dat beperkt was tot voornamelijk overheidsinstanties en onderzoeksinstellingen.
Tegen het begin van 21st eeuw is het internet wereldwijd gegroeid en is het een van de meest invloedrijke technologieën ter wereld geworden. Tegen 2015 hebben meer dan drie miljard mensen het gebruikt om te communiceren, inhoud te delen, video te streamen, goederen en diensten te kopen en meer. Het internet der dingen is klaar om de volgende grote sprong in de evolutie van het internet te worden met het potentieel om onze manier van werken, spelen en leven te transformeren.
Enkele van de meest voor de hand liggende voordelen zijn in de zakenwereld. Consumentengoederen profiteren bijvoorbeeld van IoT in de hele supply chain. Fabrieken die automatisering gebruiken, kunnen verschillende systemen aansluiten om inefficiënties te elimineren, terwijl de kosten voor het transport en de levering van goederen kunnen worden verlaagd, omdat realtime gegevens helpen bij het bepalen van de ideale routes.
Aan de detailhandel kunnen producten die zijn ingebed met sensoren prestatiegegevens en feedback van klanten doorgeven aan de winkels en fabrikanten. Deze informatie kan vervolgens worden gebruikt om het reparatieproces te stroomlijnen en toekomstige versies te verfijnen en nieuwe producten te ontwikkelen.
Het gebruik van IoT is branchespecifiek. Landbouwbedrijven hebben bijvoorbeeld al gebruik gemaakt van sensoren om gewassen en milieuveranderingen zoals bodemkwaliteit, regenval en temperatuur te volgen. Deze realtime gegevens worden vervolgens verzonden naar geautomatiseerde landbouwapparatuur, die de informatie interpreteert om te bepalen hoeveel mest en water moet worden verdeeld. Ondertussen kunnen dezelfde sensortechnologieën in de gezondheidszorg worden toegepast om providers in staat te stellen de vitale waarden van patiënten automatisch te volgen.
Het internet der dingen is klaar om vorm te geven aan de ervaringen van consumenten met technologie voor de komende jaren. Veel standaard huishoudelijke apparaten zijn beschikbaar in "slimme" versies, bedoeld om het gemak en de efficiëntie te verhogen en de kosten te verlagen. Slimme thermostaten integreren bijvoorbeeld gebruikersgegevens en omgevingsgegevens om het binnenklimaat intelligent te regelen.
Naarmate consumenten steeds meer slimme apparaten gaan aanschaffen, is er een nieuwe behoefte ontstaan: technologie die alle IoT-apparaten kan beheren en besturen vanuit een centrale hub. Dit geavanceerde programma, vaak virtuele assistenten genoemd, vertegenwoordigt een vorm van kunstmatige intelligentie met een sterke afhankelijkheid van machine learning. Virtuele assistenten kunnen werken als het controlecentrum van een op IoT gebaseerd huis.
Een van de belangrijkste uitdagingen van IoT is grootschalige implementatie. IoT-apparaten integreren in een eengezinswoning of kantoorruimte met meerdere verdiepingen is relatief eenvoudig, maar de integratie van de technologie in een hele gemeenschap of stad is complexer. Veel steden hebben een bestaande infrastructuur die zou moeten worden geüpgraded of volledig vernieuwd om IoT-technologie te implementeren.
Toch zijn er enkele succesverhalen. Met een sensorsysteem in Santander, Spanje, kunnen bewoners gratis parkeerplaatsen vinden met behulp van de smartphone-app van de stad. In Zuid-Korea is in 2015 de slimme stad Songdo helemaal opnieuw gebouwd. Een andere slimme stad - Knowledge City in Guangzhou, China - is in de maak.
Ondanks de snelle ontwikkeling van het internet der dingen, blijven er grote barrières bestaan. Elk apparaat dat verbinding maakt met een netwerk, van een laptop tot een pacemaker, kan worden gehackt. Consumenten, bedrijven en overheden delen hun bezorgdheid over het risico van inbreuken op de beveiliging als IoT breder zou worden. Hoe meer persoonlijke gegevens onze apparaten genereren, hoe groter het risico van identiteitsfraude en datalekken. IoT versterkt ook de zorgen over cyberoorlogvoering.
Toch blijft het internet der dingen groeien. Van zoiets eenvoudigs als een gloeilamp die kan worden in- en uitgeschakeld met een app, tot iets zo complex als een netwerk van camera's dat verkeersinformatie naar gemeentelijke systemen stuurt om de noodhulp beter te coördineren, IoT biedt verschillende intrigerende mogelijkheden voor de toekomst van technologie.