Wat is de gebroken Windows-theorie?

De gebroken vensters-theorie stelt dat zichtbare tekenen van criminaliteit in stedelijke gebieden leiden tot verdere criminaliteit. De theorie wordt vaak geassocieerd met de zaak Illinois v. Wardlow uit 2000, waarin het Amerikaanse Hooggerechtshof bevestigde dat de politie, op basis van de juridische doctrine van waarschijnlijke oorzaak, de bevoegdheid heeft om vast te houden en fysiek te zoeken, of "stop-and- ', mensen in misdaadgevoelige buurten die zich verdacht gedragen.

Belangrijkste afhaalrestaurants: gebroken Windows-theorie

• De gebroken vensters-theorie van de criminologie stelt dat zichtbare tekenen van criminaliteit in dichtbevolkte stedelijke gebieden met een lager inkomen extra criminele activiteiten zullen aanmoedigen.
• Kapotte tactieken in de buurt van wijkbewegingen maken gebruik van een verhoogde handhaving van relatief kleine "kwaliteit van leven" -misdaden zoals rondhangen, openbaar drinken en graffiti.
• De theorie is bekritiseerd voor het aanmoedigen van discriminerende politiepraktijken, zoals ongelijke handhaving op basis van raciale profilering.

Defecte Windows-theorie Definitie

Op het gebied van criminologie stelt de gebroken vensters-theorie dat langdurig zichtbaar bewijs van criminaliteit, antisociaal gedrag en burgerlijke onrust in dichtbevolkte stedelijke gebieden suggereert dat er een gebrek is aan actieve lokale wetshandhaving en mensen aanmoedigt om verdere, nog ernstiger misdaden te plegen.

De theorie werd voor het eerst voorgesteld in 1982 door sociaal wetenschapper, George L. Kelling in zijn artikel, "Broken Windows: The police and neighbourhood safety", gepubliceerd in The Atlantic. Kelling verklaarde de theorie als volgt:

“Overweeg een gebouw met een paar kapotte ramen. Als de ramen niet worden gerepareerd, hebben vandalen de neiging om nog een paar vensters te breken. Uiteindelijk kunnen ze zelfs het gebouw binnendringen, en als het leeg staat, worden het misschien krakers of vuurtjes van binnen.

“Of overweeg een trottoir. Sommige zwerfvuil hoopt zich op. Al snel hoopt zich meer zwerfafval op. Uiteindelijk beginnen mensen zelfs afvalzakken van afhaalrestaurants daar achter te laten of zelfs in te breken in auto's. ”

Kelling baseerde zijn theorie op de resultaten van een experiment uitgevoerd door Stanford-psycholoog Philip Zimbardo in 1969. In zijn experiment parkeerde Zimbardo een schijnbaar gehandicapte en verlaten auto in een gebied met lage inkomens in de Bronx, New York City, en een vergelijkbare auto in een welvarende wijk Palo Alto, Californië. Binnen 24 uur was alles van waarde uit de auto in de Bronx gestolen. Binnen een paar dagen hadden vandalen de ruiten van de auto ingegooid en de bekleding eruit gerukt. Tegelijkertijd bleef de auto die in Palo Alto was achtergelaten ruim een ​​week onaangeroerd, totdat Zimbardo hem zelf met een voorhamer kapot sloeg. Al snel beschreven andere mensen die Zimbardo meestal goedgeklede, “strakke” blanken waren, aan het vandalisme. Zimbardo concludeerde dat in gebieden met veel criminaliteit, zoals de Bronx, waar dergelijk verlaten bezit gemeengoed is, vandalisme en diefstal veel sneller optreden naarmate de gemeenschap dergelijke handelingen als vanzelfsprekend beschouwt. Soortgelijke misdrijven kunnen echter in elke gemeenschap voorkomen wanneer de wederzijdse achting van het volk voor behoorlijk burgerlijk gedrag wordt verminderd door acties die wijzen op een algemeen gebrek aan bezorgdheid.

Kelling concludeerde dat de politie, door zich selectief te richten op kleine misdaden zoals vandalisme, openbare intoxicatie en rondhangen, een sfeer van burgerlijke orde en rechtmatigheid kan vestigen, waardoor ernstiger misdaden kunnen worden voorkomen.

Gebroken Windows-politie

Burgemeester Rudy Giuliani, burgemeester van New York en politiecommissaris William Bratton, noemden in 1993 Kelling en zijn theorie over gebroken ramen als basis voor het implementeren van een nieuw 'taai beleid' dat relatief kleine misdaden agressief aanpakt die de kwaliteit van leven in de binnenwereld negatief beïnvloeden stad.

Stop en Frisk maart - Tienduizenden New Yorkers namen deel aan een stille mars om te protesteren tegen NYPD raciale profilering, inclusief het Stop en Frisk programma dat onevenredig jonge mannen van kleur en de bespionering van moslims op de proef stelt, zoals onlangs werd onthuld in nieuwsberichten. Zondag 17 juni 2012. Corbis via Getty Images / Getty Images

Bratton gaf NYPD opdracht om de handhaving van wetten tegen misdaden zoals openbaar drinken, openbaar plassen en graffiti te intensiveren. Hij onderdrukte ook zogenaamde 'rakelmannen', zwervers die agressief betaling eisen bij verkeersstops voor ongevraagde wasstraten. De stad heeft een verbod op het dansen in een stad zonder vergunning nieuw leven ingeblazen en de politie heeft veel van de nachtclubs van de stad controversieel gesloten met gegevens over openbare onlusten.

Hoewel studies van de misdaadstatistieken van New York tussen 2001 en 2017 suggereerden dat handhavingsbeleid op basis van de gebroken Windows-theorie effectief was in het verlagen van de tarieven voor zowel kleine als ernstige misdaden, kunnen andere factoren ook hebben bijgedragen aan het resultaat. De misdaaddaling van New York kan bijvoorbeeld gewoon deel uitmaken van een landelijke trend waarbij andere grote steden met verschillende politiepraktijken vergelijkbare dalingen ervoeren tijdens de periode. Bovendien zou de daling van de werkloosheid met 39% in New York City kunnen hebben bijgedragen aan de vermindering van de criminaliteit.

In 2005 identificeerde de politie in de voorstad van Lowell, Massachusetts, 34 "misdaadhotspots", passend bij het theorieprofiel van de gebroken ramen. In 17 van de plaatsen heeft de politie meer arrestaties gepleegd, terwijl andere stadsautoriteiten afval hebben weggehaald, straatlantaarns hebben vastgesteld en bouwvoorschriften hebben nageleefd. Op de andere 17 plaatsen werden geen wijzigingen in routineprocedures aangebracht. Terwijl de speciale aandachtsgebieden een vermindering van 20% van de politieoproepen zagen, concludeerde een studie van het experiment dat eenvoudigweg het opruimen van de fysieke omgeving effectiever was geweest dan een toename van het aantal arrestaties.

Tegenwoordig echter erkennen vijf grote Amerikaanse steden - New York, Chicago, Los Angeles, Boston en Denver - ten minste enkele tactieken voor buurtpolitie gebaseerd op de gebroken ramen-theorie van Kelling. In al deze steden legt de politie de nadruk op agressieve handhaving van kleine misdrijfwetten.

critici

Ondanks zijn populariteit in grote steden, is het politiebeleid op basis van de gebroken Windows-theorie niet zonder critici, die zowel de effectiviteit als de eerlijkheid van de toepassing in twijfel trekken.

Demonstranten bestormen de Macy's op 34th Street en protesteren tegen de beslissing van Staten Island, de grote jury van New York om geen politieagent aan te klagen die betrokken was bij de dood van Eric Garner in juli op 5 december 2014 in New York City. De grote jury weigerde de New York City-politieman Daniel Pantaleo te beschuldigen bij de dood van Garner. Andrew Burton / Getty Images

In 2005 publiceerde Bernard Harcourt, professor aan de University of Chicago Law School, een studie waarin geen bewijs werd gevonden dat gebroken politie de misdaad daadwerkelijk vermindert. "We ontkennen niet dat het idee van 'gebroken ramen' meeslepend lijkt", schreef Harcourt. "Het probleem is dat het niet lijkt te werken zoals in de praktijk wordt beweerd."

Meer in het bijzonder betoogde Harcourt dat misdaadgegevens van de toepassing van New York City in de jaren negentig van de vorige eeuw op het gebied van gebroken ramen, verkeerd waren geïnterpreteerd. Hoewel de NYPD zich realiseerde dat de misdaadcijfers in de gebieden voor het afdwingen van gebroken ramen sterk waren verlaagd, waren dezelfde gebieden ook de gebieden die het zwaarst getroffen waren door de crack-cocaïne-epidemie die ervoor zorgde dat het aantal moorden in de stad steeg. "Overal waar misdaad omhoogschoot als gevolg van crack, waren er uiteindelijk dalingen zodra de crack-epidemie ebde," merkt Harcourt op. "Dit geldt voor politiebureaus in New York en voor steden in het hele land." Kortom, Harcourt beweerde dat de daling van de misdaden in New York in de jaren negentig voorspelbaar was en zou zijn gebeurd met of zonder gebroken politiecontrole..

Harcourt concludeerde dat voor de meeste steden de kosten van het gebroken politie-onderzoek opwegen tegen de voordelen. "Naar onze mening is de focus op kleine misdrijven een afleiding van waardevolle politiefinanciering en tijd van wat echt lijkt te helpen bij gerichte politiepatrouilles tegen geweld, bendeactiviteit en pistoolmisdaden in de 'hot spots' met de hoogste misdaad."

Broken Windows-politie is ook bekritiseerd vanwege zijn potentieel om ongelijke, potentieel discriminerende handhavingspraktijken zoals raciale profilering aan te moedigen, te vaak met rampzalige resultaten.

Naar aanleiding van bezwaren tegen praktijken als 'Stop-and-Frisk' wijzen critici op de zaak van Eric Garner, een ongewapende zwarte man die in 2014 door een politieagent in New York is gedood. Na het observeren van Garner op een hoek van de straat in een hoge- misdaadgebied van Staten Island, de politie vermoedde dat hij 'losse', onbelaste sigaretten verkocht. Toen, volgens het politierapport, Garner zich tegen arrestatie verzette, bracht een officier hem naar de grond in een wirwar. Een uur later stierf Garner in het ziekenhuis aan wat volgens de lijkschouwer moord was als gevolg van: "Compressie van nek, compressie van borst en buikligging tijdens fysieke beperking door de politie." Nadat een grote jury de betrokken officier niet had aangeklaagd, -politieprotesten braken uit in verschillende steden.

Sindsdien, en vanwege de dood van andere ongewapende zwarte mannen die beschuldigd worden van kleine misdaden voornamelijk door blanke politieagenten, hebben meer sociologen en criminologen vraagtekens gezet bij de effecten van gebroken politietheorie-politiewerk. Critici beweren dat het racistisch discriminerend is, omdat de politie statistisch gezien niet-blanken als verdachten beschouwt in gebieden met een laag inkomen en een hoge criminaliteit.

Volgens Paul Larkin, Senior Legal Research Fellow bij de Heritage Foundation, heeft historisch bewijs aangetoond dat gekleurde personen vaker dan blanken worden vastgehouden, ondervraagd, doorzocht en gearresteerd door de politie. Larkin suggereert dat dit vaker gebeurt in gebieden die zijn gekozen voor gebroken op vensters gebaseerd politiewerk vanwege een combinatie van: het ras van het individu, politieagenten worden verleid om verdachten van minderheden te stoppen omdat ze statistisch gezien meer misdaden lijken te plegen, en de stilzwijgende goedkeuring van die praktijken door politieambtenaren.

Bronnen en verdere referentie

• Wilson, James Q; Kelling, George L (maart 1982), "Broken Windows: The police and neighbourhood safety." De Atlantische Oceaan.
• Harcourt, Bernard E. "Broken Windows: New Evidence from New York City & a Five-City Social Experiment." Law of University of Chicago Law Review (juni 2005).
• Fagan, Jeffrey en Davies, Garth. "Street Stops and Broken Windows." Fordham Urban Law Journal (2000).
• Taibbi, Matt. "The Lessons of the Eric Garner Case." Rolling Stone (november 2018).
• Herbert, Steve; Brown, Elizabeth (september 2006). "Concepties van ruimte en misdaad in de straffende neoliberale stad." Antipode.
• Larkin, Paul. "Vlucht, race en Terry Stops: Commonwealth v.Warren." De Heritage Foundation.