Wat is satire?

Satire is een tekst of uitvoering die ironie, spot of humor gebruikt om menselijke ondeugd, dwaasheid of domheid bloot te leggen of aan te vallen. Werkwoord: hekelen. Bijvoeglijk naamwoord: satirisch of satirisch. Een persoon die satire in dienst heeft is een satiricus.

Met behulp van metaforen verklaarde romanschrijver Peter De Vries het verschil tussen satire en humor: "De satirist schiet om te doden terwijl de humorist zijn prooi levend terugbrengt - vaak om hem weer vrij te laten voor een nieuwe kans."  

Een van de bekendste satirische werken in het Engels is die van Jonathan Swift Gulliver's reizen (1726). Hedendaagse voertuigen voor satire in de VS omvatten De dagelijkse show, South Park, De ui, en Volledige frontale met Samantha Bee.

Waarnemingen

• "Satire is een wapen en het kan behoorlijk wreed zijn. Het is van oudsher het wapen van machteloze mensen gericht op de machtigen. Wanneer je satire tegen machteloze mensen gebruikt, ... is het niet alleen wreed, het is diep vulgair. Het is alsof je een kreupele schopt. "(Molly Ivins," Lyin 'Bully. " Moeder Jones, Mei / juni 1995)
• "Satire is een soort glas, waarbij toeschouwers in het algemeen ieders gezicht ontdekken, behalve hun eigen, wat de belangrijkste reden is voor dat soort ontvangst dat het in de wereld ontmoet, en dat zo weinigen ermee beledigd zijn. "(Jonathan Swift, voorwoord om De strijd om de boeken, 1704)
• "[Satire is tragedie plus tijd. Je geeft het genoeg tijd, het publiek, de recensenten zullen je toestaan ​​het te satiriseren. "(Lenny Bruce, De essentiële Lenny Bruce, ed. door John Cohen, 1967)

Twain op Satire

• "Een man kan niet succesvol schrijven satire behalve dat hij in een kalm gerechtelijk goed humeur is; terwijl ik een hekel hebben aan reizen, en ik een hekel hebben aan hotels, en ik een hekel hebben aan de oude meesters. Eerlijk gezegd heb ik nooit genoeg humor om iets te verzadigen; nee, ik wil ervoor gaan staan ​​& vloek het, en schuim bij de mond - of neem een ​​knuppel en stamp het in vodden en pulp. "(Mark Twain, brief aan William Dean Howells, 1879)

Housebreak agressie

• "Hoewel het misschien roekeloos lijkt om dat te beweren satire is universeel, er zijn veel aanwijzingen voor het extreem wijdverbreide bestaan ​​van verschillende vormen van zindelijkheid, meestal verbaal, agressie.
  Satire in zijn verschillende gidsen lijkt een manier te zijn waarop agressie wordt gedomesticeerd, een potentieel verdeeldheid en chaotische impuls omgezet in een nuttige en artistieke uitdrukking. "(George Austin Test, Satire: Spirit and Art. University Press of Florida, 1991)
• "[A] busive satire is een grappige wedstrijd, een soort spel waarin de deelnemers hun best doen voor het plezier van zichzelf en hun toeschouwers ... Als de uitwisseling van beledigingen aan de ene kant serieus is, aan de andere kant speels, wordt het satirische element verminderd. "(Dustin H. Griffin, Satire: A Critical Reintroduction. University Press of Kentucky, 1994)

Satire erin De dagelijkse show

• "Het is deze mix van satire en politieke non-fictie [in De dagelijkse show] die een indringende kritiek op de tekortkomingen van het hedendaagse politieke discours mogelijk maakt en articuleert. De show wordt dan een brandpunt voor bestaande ontevredenheid over de politieke sfeer en de media-aandacht, terwijl Jon Stewart *, als spraakmakende gastheer, een surrogaat van de kijker wordt, in staat om die ontevredenheid te uiten door zijn komische transformatie van de werkelijkheid. "( Amber Day, "En nu ... het nieuws? Mimesis and the Real in De dagelijkse show." Satire TV: Politics and Comedy in the Post-Network Era, ed. door Jonathan Gray, Jeffrey P. Jones, Ethan Thompson. NYU Press, 2009) In september 2015 verving Trevor Noah Jon Stewart als gastheer van De dagelijkse show.

De retoriek van Satire

• "Als retorische voorstelling, satire is ontworpen om de bewondering en het applaus van een lezend publiek te winnen, niet vanwege de ijver of scherpzinnigheid van zijn morele zorg, maar voor de briljante humor en kracht van de satiricus als retoricus. Traditioneel wordt satire beschouwd als overtuigende retoriek. Maar [literaire theoreticus Northrop] Frye merkt op dat retoriek niet alleen aan overtuiging is gewijd, maar maakt onderscheid tussen 'decoratieve spraak' en 'overtuigende spraak. probeert ze kinetisch naar een handelwijze te leiden. De ene articuleert emotie, de andere manipuleert deze '(Anatomie van kritiek, p. 245). Vaker dan we hebben erkend, maakt satire gebruik van 'sierretoriek ...'
  "Ik bedoel niet om te suggereren dat epideictische retoriek na de eerste eeuw alleen als amusement diende, of dat door gebruik te maken van epideictische retorische satiristen niet proberen discrediet te brengen over hun onderwerp (de vijand) ... Ik betoog dat satiristen impliciet (en soms expliciet) vragen dat we hun observeren en waarderen vaardigheid. Het is ook te vermoeden dat satiristen zichzelf beoordelen volgens een dergelijke norm. Iedereen kan namen noemen, maar het vereist vaardigheid om een ​​malefactor zoet te laten sterven. "(Dustin H. Griffin, Satire: A Critical Reintroduction. University Press of Kentucky, 1994)

De vreemdeling die in de kelder woont

• "De algemene houding ten opzichte van satire is vergelijkbaar met dat van gezinsleden tegenover een enigszins onbetwistbaar familielid, dat hoewel populair bij de kinderen sommige volwassenen een beetje ongemakkelijk maakt (zie de kritische evaluatie van Gulliver's reizen). Schuwen is uitgesloten, evenals volledige acceptatie ... "
  "Onhandelbaar, eigenzinnig, onstuimig, kritisch, parasitair, soms pervers, kwaadaardig, cynisch, minachtend, onstabiel - het is tegelijk alomtegenwoordig maar recalcitrant, basis maar ondoordringbaar. Satire is de vreemdeling die in de kelder leeft." (George Austin-test, Satire: Spirit and Art. University Press of Florida, 1991)