Radicaal feminisme is een filosofie die de nadruk legt op de patriarchale wortels van ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, of, meer specifiek, de sociale dominantie van vrouwen door mannen. Radicaal feminisme beschouwt patriarchaat als het verdelen van maatschappelijke rechten, voorrechten en macht, hoofdzakelijk langs de lijnen van seks, en als gevolg daarvan vrouwen onderdrukken en mannen bevoorrechten.
Radicaal feminisme verzet zich in het algemeen tegen bestaande politieke en sociale organisaties omdat het inherent verbonden is met het patriarchaat. Dus, radicale feministen zijn vaak sceptisch over politieke actie binnen het huidige systeem en hebben in plaats daarvan de neiging zich te concentreren op cultuurverandering die het patriarchaat en bijbehorende hiërarchische structuren ondermijnt.
Radicale feministen neigen ertoe militanter te zijn in hun benadering (radicaal als "aan de wortel komen") dan andere feministen. Een radicale feministe wil het patriarchaat ontmantelen in plaats van het systeem aan te passen door middel van wettelijke wijzigingen. Radicale feministen verzetten zich ook tegen het verminderen van onderdrukking tot een economische of klassenkwestie, zoals socialistisch of marxistisch feminisme soms deed of doet.
Radicaal feminisme verzet zich tegen het patriarchaat, niet tegen mannen. Radicaal feminisme gelijkstellen aan haat door mensen, is ervan uitgaan dat patriarchaat en mannen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, filosofisch en politiek. (Hoewel Robin Morgan "man-haten" heeft verdedigd als het recht van de onderdrukte klasse om de klasse te haten die hen onderdrukt.)
Radicaal feminisme was geworteld in de bredere radicale hedendaagse beweging. Vrouwen die deelnamen aan de anti-oorlogs- en Nieuw-Linkse politieke bewegingen van de jaren zestig, werden door de mannen binnen de beweging uitgesloten van gelijke macht, ondanks de veronderstelde onderliggende waarden van empowerment. Veel van deze vrouwen splitsen zich op in specifiek feministische groepen, terwijl ze nog steeds veel van hun oorspronkelijke politieke radicale idealen en methoden behouden. "Radicaal feminisme" werd de term die wordt gebruikt voor de meer radicale rand van het feminisme.
Radicaal feminisme wordt gecrediteerd met het gebruik van bewustzijnsverhogende groepen om het bewustzijn van vrouwenonderdrukking te vergroten. Latere radicale feministen voegden soms een focus op seksualiteit toe, waaronder sommige die overgingen naar radicaal politiek lesbisch gedrag.
Barbara Alper / Getty ImagesEnkele belangrijke radicale feministen waren Ti-Grace Atkinson, Susan Brownmiller, Phyllis Chester, Corrine Grad Coleman, Mary Daly, Andrea Dworkin, Shulamith Firestone, Germaine Greer, Carol Hanisch, Jill Johnston, Catherine MacKinnon, Kate Millett, Robin Morgan, Ellen Willis, en Monique Wittig. Groepen die deel uitmaakten van de radicale feministische vleugel van het feminisme zijn Redstockings, New York Radical Women (NYRW), de Chicago Women's Liberation Union (CWLU), Ann Arbor Feminist House, The Feminists, WITCH, Seattle Radical Women en Cell 16. Radical feministen organiseerden demonstraties tegen de Miss America-optocht in 1968.
Centrale kwesties die radicale feministen aangaan zijn onder meer:
Hulpmiddelen die door radicale vrouwengroepen werden gebruikt, waren bewustmakingsgroepen, actieve dienstverlening, het organiseren van publieke protesten en het organiseren van kunst- en cultuurevenementen. Programma's voor vrouwenstudies aan universiteiten worden vaak ondersteund door radicale feministen en meer liberale en socialistische feministen.
Sommige radicale feministen promootten een politieke vorm van lesbianisme of celibaat als alternatieven voor heteroseksuele seks binnen een algehele patriarchale cultuur. Er blijft onenigheid binnen de radicale feministische gemeenschap over transgenderidentiteit. Sommige radicale feministen hebben de rechten van transgender mensen gesteund en zien het als een nieuwe genderbevrijdingsstrijd; sommigen hebben zich verzet tegen de transgenderbeweging, omdat ze deze zien als belichaming en bevordering van patriarchale gendernormen.
"Ik heb niet gevochten om vrouwen van achter stofzuigers te krijgen om ze op het bord van Hoover te krijgen." - Germaine Greer
"Alle mannen haten soms sommige vrouwen en sommige mannen haten de hele tijd alle vrouwen." - Germaine Greer
"Het feit is dat we leven in een diep anti-vrouwelijke samenleving, een misogynistische 'beschaving' waarin mannen collectief vrouwen het slachtoffer maken, ons aanvallen als personificaties van hun eigen paranoïde angsten, als de vijand. Binnen deze samenleving zijn het mannen die verkrachten, die de energie van vrouwen verzachten, die economische en politieke macht van vrouwen ontkennen. " - Mary Daly
"Ik voel dat 'man-haten' een eervolle en levensvatbare politieke daad is, dat de onderdrukten recht hebben op klassenhaat tegen de klasse die hen onderdrukt. - Robin Morgan
"Op de lange termijn zal Women's Liberation natuurlijk mannen bevrijden, maar op korte termijn gaat het mannen veel voorrechten KOSTEN, die niemand vrijwillig of gemakkelijk opgeeft." - Robin Morgan
"Aan feministen wordt vaak gevraagd of pornografie verkrachting veroorzaakt. Feit is dat verkrachting en prostitutie pornografie veroorzaakt en blijft veroorzaken. Politiek, cultureel, sociaal, seksueel en economisch, verkrachting en prostitutie genereerde pornografie; en pornografie hangt voor zijn voortbestaan af van de verkrachting en prostitutie van vrouwen. " - Andrea Dworkin