Meertaligheid is het vermogen van een individuele spreker of een gemeenschap van sprekers om effectief te communiceren in drie of meer talen. Contrast met eentaligheid, de mogelijkheid om slechts één taal te gebruiken.
Een persoon die meerdere talen spreekt, staat bekend als een polyglot of een meertalig.
De oorspronkelijke taal die iemand opgroeit, staat bekend als zijn eerste taal of moedertaal. Iemand die is opgevoed met het spreken van twee eerste talen of moedertalen wordt een gelijktijdige tweetalig genoemd. Als ze later een tweede taal leren, worden ze een opeenvolgende tweetalig genoemd.
"Majesteit, de heer Direttore, hij heeft uno balletto verwijderd die zich hier zou hebben voorgedaan." -Italiaanse Kapellmeister Bonno in "Amadeus"
"We schatten dat de meeste gebruikers van menselijke talen in de wereld meer dan één taal spreken, d.w.z. ze zijn minstens tweetalig. In kwantitatieve termen kan monolingualisme de uitzondering zijn en meertaligheid de norm ... "- Peter Auer en Li Wei
"Huidig onderzoek ... begint met het benadrukken van het kwantitatieve onderscheid tussen meertaligheid en tweetaligheid en de grotere complexiteit en diversiteit van de factoren die een rol spelen bij acquisitie en gebruik waar meer dan twee talen bij betrokken zijn (Cenoz 2000; Hoffmann 2001a; Herdina en Jessner 2002). Aldus wordt erop gewezen dat meertaligen niet alleen een groter algemeen taalrepertoire hebben, maar dat het bereik van de taalsituaties waaraan meertaligen kunnen deelnemen, door passende taalkeuzes te maken, uitgebreider is. Herdina & Jessner (2000b: 93) noemen deze capaciteit 'de meertalige kunst van het balanceren van communicatieve vereisten met taalbronnen'. Er is ook beweerd dat dit bredere vermogen geassocieerd met de verwerving van meer dan twee talen, meertaligen in kwalitatieve termen onderscheidt. Eén ... kwalitatief onderscheid lijkt te liggen op het gebied van strategieën. Kemp (2007) meldt bijvoorbeeld dat de leerstrategieën van meertalige leerlingen verschillen van die van eentalige studenten die hun eerste vreemde taal leren. "- Larissa Aronin en David Singleton
"De gevierde meertaligheid van niet alleen Europa, maar ook de rest van de wereld kan overdreven zijn. Het handwringen over de veronderstelde taalzwakte van Amerika gaat vaak gepaard met de bewering dat eentaligen een kleine wereldwijde minderheid vormen. De Oxford-taalkundige Suzanne Romaine heeft beweerd dat tweetaligheid en meertaligheid 'een normale en onopvallende noodzaak zijn voor het dagelijks leven voor de meerderheid van de wereldbevolking.' "- Michael Erard
"[I] n letten op de taalpraktijken van jongeren in stedelijke omgevingen, zien we nieuw multilingualisms in opkomst, terwijl de jongeren betekenissen creëren met hun uiteenlopende taalrepertoires. We zien de jonge mensen (en hun ouders en leraren) hun eclectische scala aan taalhulpmiddelen gebruiken om hun sociale werelden te creëren, parodiëren, spelen, betwisten, onderschrijven, evalueren, uitdagen, plagen, verstoren, onderhandelen en anderszins te onderhandelen. "- Adrian Blackledge en Angela Creese