Sir Halford John Mackinder was een Britse geograaf die in 1904 een artikel schreef met de titel 'The Geographical Pivot of History'. Mackinder's paper suggereerde dat de controle over Oost-Europa van vitaal belang was voor controle over de wereld. Mackinder postuleerde het volgende, dat bekend werd als de Heartland-theorie:
Wie over Oost-Europa heerst, beveelt het Heartland
Wie heerst over het Heartland beveelt het wereldeiland
Wie de wereld regeert, beveelt de wereld
Het "kerngebied" noemde hij ook het "spilgebied" en als de kern van Eurazië, en hij beschouwde heel Europa en Azië als het Wereldeiland.
In het tijdperk van moderne oorlogvoering wordt de theorie van Mackinder algemeen als verouderd beschouwd. Toen hij zijn theorie voorstelde, hield hij alleen rekening met de wereldgeschiedenis in de context van een conflict tussen land- en zeemachten. Naties met grote marines bevonden zich in een voordeel ten opzichte van landen die niet met succes over de oceanen konden navigeren, stelde Mackinder voor. Natuurlijk heeft het gebruik van vliegtuigen in de moderne tijd het vermogen om territorium te beheersen en defensieve capaciteiten te bieden sterk veranderd.
De theorie van Mackinder werd nooit volledig bewezen omdat geen enkele macht in de geschiedenis eigenlijk alle drie deze regio's tegelijkertijd had gecontroleerd. Maar de Krimoorlog kwam in de buurt. Tijdens dit conflict, gaande van 1853 tot 1856, vocht Rusland voor de controle over het Krim-schiereiland, een deel van Oekraïne.
Maar het verloor van een trouw van de Fransen en Britten, die meer effectieve zeemacht hadden. Rusland verloor de oorlog, hoewel het Krim-schiereiland geografisch dichter bij Moskou ligt dan bij Londen of Parijs.
Sommige historici hebben verondersteld dat de theorie van Mackinder mogelijk de invloed van nazi-Duitsland om Europa te veroveren heeft beïnvloed (hoewel er velen zijn die denken dat de oostwaartse druk van Duitsland die tot de Tweede Wereldoorlog heeft geleid toevallig toevallig samenviel met de kernlandtheorie van Mackinder).
Het concept van geopolitiek (of geopolitiek, zoals Duitsers het noemden) werd in 1905 voorgesteld door de Zweedse politicoloog Rudolf Kjellen. De focus lag op politieke geografie en combineerde de kernlandtheorie van Mackinder met de theorie van Friedrich Ratzel over het organische karakter van de staat. Geopolitieke theorie werd gebruikt om de pogingen van een land om uit te breiden op basis van zijn eigen behoeften te rechtvaardigen.
In de jaren 1920 gebruikte de Duitse geograaf Karl Haushofer de geopolitieke theorie om de Duitse invasie van zijn buren te ondersteunen, die het als 'uitbreiding' beschouwde. Haushofer stelde dat dichtbevolkte landen zoals Duitsland zouden moeten worden toegestaan en het recht hadden om het grondgebied van minder bevolkte landen uit te breiden en te verwerven.
Natuurlijk vond Adolf Hitler het veel slechtere standpunt dat Duitsland een soort 'moreel recht' had om de landen te verwerven van wat hij 'mindere' rassen noemde. Maar de geopolitieke theorie van Haushofer bood ondersteuning voor de uitbreiding van Hitler's Derde Rijk, met behulp van pseudowetenschap.
De theorie van Mackinder kan ook het strategische denken van de Westerse mogendheden hebben beïnvloed tijdens de Koude Oorlog tussen de Sovjetunie en de Verenigde Staten, omdat de Sovjetunie de controle had over de voormalige Oostbloklanden.