Wat is een contacttaal?

EEN contacttaal is een marginale taal (een soort lingua franca) die wordt gebruikt voor basiscommunicatie door mensen zonder gemeenschappelijke taal.

Engels als lingua franca (ELF), zegt Alan Firth, is een "contacttaal tussen personen die noch een gemeenschappelijke moedertaal noch een gemeenschappelijke (nationale) cultuur delen, en voor wie Engels de gekozen vreemde taal van communicatie is" (1996).

Voorbeelden en observaties

• 'Oudgrieks rond het Middellandse-Zeegebied, of later Latijn in het hele Romeinse rijk, waren beide contact talen. Ze hebben de neiging om te variëren in gebruik in verschillende lokale contexten, en er is vaak veel lokale taalinterferentie. Latijn bijvoorbeeld ontwikkelde later veel lokale vormen die uiteindelijk Frans, Italiaans, Spaans, Portugees, enzovoort werden. De contacttaal domineert meestal in situaties waarin de sprekers van die taal militaire of economische macht hebben over gebruikers van andere talen ...
  "Wanneer het contact tussen groepen mensen wordt verlengd, kan een hybride taal worden ontwikkeld die bekend staat als een pidgin. Deze komen meestal voor in situaties waarin een taal domineert en er twee of meer andere talen bij de hand zijn." (Peter Stockwell, Sociolinguïstiek: een bronnenboek voor studenten. Routledge, 2002)
• "Het meest geciteerde voorbeeld van een (tweetalig) gemengd systeem is Michif, a contacttaal die zich in Canada ontwikkelde tussen Franstalige pelshandelaren en hun Cree-sprekende vrouwen. "(Naomi Baron, Alfabet naar e-mail: hoe geschreven Engels evolueerde. Routledge, 2001)

Engels (of ELF) als contacttaal

• "Engels als Lingua Franca (voortaan ELF) verwijst in een notendop naar 's werelds meest uitgebreide hedendaagse gebruik van Engels, in wezen Engels als het wordt gebruikt als een contacttaal tussen mensen uit verschillende eerste talen (inclusief moedertaalsprekers van het Engels). "(Jennifer Jenkins, Engels als Lingua Franca aan de Internationale Universiteit: de politiek van academisch Engels taalbeleid. Routledge, 2013)
• "ELF [Engels als Lingua Franca] biedt een soort 'mondiale valuta' voor mensen met een grote verscheidenheid aan achtergronden die met elkaar in contact komen en de Engelse taal als een standaard communicatiemiddel gebruiken. ELF als een contacttaal wordt vaak gebruikt in situaties met kort contact, zodat vluchtige Engelse normen van kracht zijn, waarbij variatie een van de kenmerken van ELF is (Firth, 2009). ELF functioneert dus niet als een territoriale en geïnstitutionaliseerde 'tweede taal' en kan evenmin worden omschreven als een variëteit met eigen literaire of culturele producten, zoals het geval is met de Engelse taal die bijvoorbeeld wordt gebruikt in Singapore, Nigeria, Maleisië of India, waar WE [World Englishes] op verschillende manieren zijn voortgekomen uit veel langere contactsituaties. "(Juliane House," Orale vaardigheden in het Engels onderwijzen als Lingua Franca. " Beginselen en praktijken voor het onderwijzen van Engels als internationale taal, ed. door Lubna Alsagoff et al. Routledge, 2012)

wijzigingen

• "Een zeer naïeve kijk op taalcontact zou waarschijnlijk inhouden dat sprekers bundels van formele en functionele eigenschappen, semiotische tekens zogezegd, uit de relevante contacttaal en plaats ze in hun eigen taal ... Een waarschijnlijk realistischer beeld van onderzoek naar taalcontact is dat wat voor materiaal dan ook wordt overgedragen in een situatie van taalcontact, dit materiaal noodzakelijkerwijs een soort van wijziging door contact ondervindt. "(Peter Siemund," Taalcontact 'in Taal Contact en Contacttalen, ed. door P. Siemund en N. Kintana. John Benjamins, 2008)