Wat betekent het woord 'Epithet'?

Een bijnaam is een retorische term, uit het Grieks voor 'toegevoegd', voor een bijvoeglijk naamwoord of bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt om een ​​persoon of ding te karakteriseren. Het adjectief van het woord is epithetic. Een epitheton is ook bekend als een kwalificatie.

Andere soorten epithetten omvatten de Homerisch epitheton (ook gekend als gemaakt of episch), wat een formule is (vaak een samengesteld bijvoeglijk naamwoord) die gewoonlijk wordt gebruikt om een ​​persoon of ding te karakteriseren (bijvoorbeeld 'bloed rood lucht 'en'wijn-dark zee "). In een overgedragen epithet wordt het epithet overgedragen van het zelfstandig naamwoord dat het moet beschrijven naar een ander zelfstandig naamwoord in de zin.

In hedendaags gebruik, epitheton heeft vaak een negatieve connotatie en wordt behandeld als een synoniem voor "misbruikterm" (zoals in de uitdrukking "raciaal epitheton").

Voorbeelden en observaties

• "Kinderen, geef ik toe, zouden onschuldig moeten zijn; maar wanneer het bijnaam wordt toegepast op mannen of vrouwen, is het slechts een civiele term voor zwakte."
  (Mary Wollstonecraft, Een bevestiging van de rechten van de vrouw, 1792)
• "In de kunst hebben allen die iets anders hebben gedaan dan hun voorgangers het epitheton van revolutionair verdiend; en alleen zij zijn meesters."
  (Paul Gauguin)
• "Dapper gewaagd heer Robin reed uit Camelot.
  Hij was niet bang om te sterven,
  O dappere heer Robin.
  Hij was helemaal niet bang om op vervelende manieren te worden gedood,
  Dapper, dapper, dapper, dapper Sir Robin!…
  "Ja, dappere heer Robin draaide zich om
  En dapper ging hij weg.
  Dapper overeind,
  Hij sloeg een heel dappere terugtocht,
  Dapperste van de dapperen, Sir Robin. "
  (Monty Python en de Heilige Graal, 1974)
• "In de sciencefictionroman van H.G. Wells De tijdmachine (1895), de verteller gebruikt epithetten om te verwijzen naar alle karakters, behalve één van de personages die de Time Traveller-zelf elke donderdagavond een epitheton-huis bezoeken: de medische man, de provinciale burgemeester, de redacteur, de psycholoog, de zeer jonge man , enzovoorts."
  (Ross Murfin en Supryia M. Ray, The Bedford Glossarium van kritieke en literaire termen, 2e ed. Bedford / St. Martin's, 2003)
• 'Is de zee niet wat Algy het noemt: een geweldige lieve moeder? De snotgroene zee. De scrotumverstrakte zee.'
  (James Joyce, Odysseus, 1922)

The Fixed Epithet

• "Het vaste epitheton, een speciale variëteit gevonden in epische poëzie, is het herhaaldelijke gebruik van een bijvoeglijk naamwoord of een uitdrukking voor hetzelfde onderwerp; aldus in Homerus Odyssee, de vrouw Penelope is altijd 'verstandig', de zoon Telemachus is altijd 'gezond van geest' en Odysseus zelf is 'veel van geest'. "
  (Stephen Adams, Poëtische ontwerpen. Broadview, 1997)

The Argumentative Force of Epithets

• "Het zal in het algemeen gebeuren, dat de epithetten die door een bekwame redenaar worden gebruikt, in feite zoveel verkorte argumenten blijken te zijn, waarvan de kracht voldoende wordt overgebracht door slechts een hint; bijvoorbeeld als iemand zegt, 'We zouden de waarschuwing van de bloedige revolutie van Frankrijk moeten nemen', suggereert het Epithet een van de redenen voor onze waarschuwing; en dat, niet minder duidelijk en krachtiger dan wanneer het argument uitvoerig zou zijn verklaard. '
  (Richard Whately, Elementen van retoriek, 6e ed., 1841)

Epithet als een uitstrijkje

• "'Ik werk aan een stuk over nationalisme met een focus op epitheton als een smeerwoord', schrijft David Binder, mijn oude tijd Keer collega, 'die nog steeds een synoniem was voor' afbakening 'of' karakterisering 'in mijn grote Webster's uit 1942 maar nu bijna uitsluitend een synoniem is voor' derogatie 'of' smeerwoord ... 'In de afgelopen eeuw bloeide [epithet] op als 'een woord van misbruik', wordt vandaag vrolijk aangegrepen om politieke uitstrijkjes te beschrijven. '
  (William Safire, "Presents of Mind." The New York Times, 22 juni 2008)

Het misbruik van bijnamen

• "Het gebruik van epithetten in poëzie, of zelfs in proza ​​waar expressiviteit op is gericht, is een gevaar. Als je de terreur wilt uitdrukken die iets veroorzaakt, moet je het geen epitheton als 'vreselijk' geven. Want dat beschrijft de emotie in plaats van het uit te drukken, en je taal wordt frigide, dat is tegelijk niet te drukken. Een echte dichter noemt in zijn momenten van echte poëzie nooit de emoties die hij uitdrukt. "
  (R.G. Collingwood, De principes van art, 1938)
• "Een van de eerste dingen die we moeten zeggen tegen een beginner die ons zijn ms heeft gebracht, is: 'Vermijd alle epithetten die louter emotioneel zijn.' Het heeft geen zin ons te vertellen dat iets 'mysterieus' of 'walgelijk' of 'ontzagwekkend' of 'wellustig' was. Denk je dat je lezers je zullen geloven gewoon omdat je het zegt? Je moet een heel andere manier van werken gaan. Door directe beschrijving, door metafoor en simile, door in het geheim krachtige associaties op te roepen, door de juiste prikkels aan onze zenuwen te bieden juiste graad en de juiste volgorde), en juist door de beat en klinkermelodie en lengte en beknoptheid van uw zinnen, moet u ervoor zorgen dat wij, wij lezers, niet u, uitroepen 'hoe mysterieus!' of 'walgelijk' of wat het ook is. Laat me voor mezelf proeven, en je hoeft me niet te vertellen hoe ik op de smaak moet reageren. '
  (C.S. Lewis, Studies in Words, 2e ed. Cambridge University Press, 1967)

The Epithet

• '' Occulte, nachtzwervende, enorme, honingbleke - '
  "De ochtendkrant lag daar ongeopend; ik wist dat ik naar het nieuws moest kijken, maar ik had het toen net te druk om een ​​adjectief voor de maan te vinden - het magische, ongehoorde, maanachtige epithet, dat ik alleen kon vinden of vind het uit, wat zou dan van belang zijn voor de sublunaire aardbevingen en conflicten van deze verwaarloosbare aarde? "
  (Logan Pearsall Smith, Meer Trivia, 1921)