Wat betekent mijn achternaam?

Op enkele uitzonderingen na, bestonden erfelijke achternamen - de achternamen die werden doorgegeven door de mannelijke familielijnen - pas ongeveer 1000 jaar geleden. Hoewel het misschien moeilijk te geloven is in de wereld van paspoorten en netvliesscans, waren achternamen daarvoor nog niet nodig. De wereld was veel minder druk dan vandaag, en de meeste mensen waagden zich nooit meer dan een paar mijl van hun geboorteplaats. Elke man kende zijn buren, dus eerste of voornaam waren de enige benamingen die nodig waren. Zelfs koningen kwamen rond met een enkele naam.

Tijdens de middeleeuwen, naarmate gezinnen groter werden en dorpen een beetje drukker werden, werden individuele namen onvoldoende om vrienden en buren van elkaar te onderscheiden. Een Johannes kan 'John zoon van William' worden genoemd om hem te onderscheiden van zijn buurman, 'Johannes de smid', of zijn vriend 'Johannes van het dal'. Deze secundaire namen waren echter nog niet helemaal de achternamen zoals we die vandaag kennen, omdat ze niet van vader op zoon werden doorgegeven. 'John, zoon van William', kan bijvoorbeeld een zoon hebben die bekend staat als 'Robert, de fletcher (pijlmaker).'

Achternamen die onveranderd werden doorgegeven van de ene generatie op de volgende kwamen voor het eerst in gebruik in Europa rond 1000 na Christus, beginnend in zuidelijke gebieden en geleidelijk verspreid naar het noorden. In veel landen begon het gebruik van erfelijke achternamen met de adel die zichzelf vaak naar hun voorouderlijke zitplaatsen noemde. Veel van de adel namen echter geen familienamen aan tot de 14e eeuw en het was pas rond 1500 na Christus dat de meeste familienamen werden geërfd en niet langer werden getransformeerd met een verandering in iemands uiterlijk, baan of woonplaats.

Voor het grootste deel ontleende de achternamen hun betekenis aan het leven van mannen in de middeleeuwen, en hun oorsprong kan worden onderverdeeld in vier hoofdcategorieën:

Patroniem achternamen

Patroniemen - achternamen afgeleid van de naam van een vader - werden veel gebruikt bij het vormen van achternamen, vooral in de Scandinavische landen. Af en toe droeg de naam van de moeder de achternaam bij, ook wel een matronymische achternaam genoemd. Dergelijke namen werden gevormd door een voorvoegsel of achtervoegsel toe te voegen dat "zoon van" of "dochter van" aanduidde. Engelse en Scandinavische namen die eindigen op "son" zijn patroniem achternamen, net als veel andere namen voorafgegaan door de Gaelic "Mac", de Norman "Fitz," de Ierse "O" en de Welsh "ap."

• Voorbeelden: De zoon van John (Johnson), zoon van Donald (MacDonald), zoon van Patrick (Fitzpatrick), zoon van Brien (O'Brien), zoon van Howell (ap Howell).

Plaatsnamen of lokale namen

Een van de meest gebruikelijke manieren om een ​​man van zijn buurman te onderscheiden, was hem te beschrijven in termen van zijn geografische omgeving of locatie (vergelijkbaar met het beschrijven van een vriend als "iemand die in de straat woont"). Dergelijke lokale namen duidden enkele van de vroegste voorbeelden van achternamen in Frankrijk aan, en werden snel in Engeland geïntroduceerd door de Normandische adel die namen koos op basis van de locaties van hun voorouderlijke landgoederen. Als een persoon of gezin van de ene plaats naar de andere migreerde, werden ze vaak geïdentificeerd door de plaats waar ze vandaan kwamen. Als ze in de buurt van een beek, klif, bos, heuvel of ander geografisch kenmerk woonden, kan dit worden gebruikt om ze te beschrijven. Sommige achternamen kunnen nog steeds worden getraceerd naar hun exacte plaats van herkomst, zoals een bepaalde stad of provincie, terwijl anderen hun oorsprong hebben verloren in het donker (Atwood woonde in de buurt van een bos, maar we weten niet welke). Kompasrichtingen waren een andere veel voorkomende geografische identificatie in de middeleeuwen (Eastman, Westwood). De meeste geografische achternamen zijn gemakkelijk te herkennen, hoewel de evolutie van de taal andere minder voor de hand liggend heeft gemaakt, d.w.z. Dunlop (modderige heuvel).

• Voorbeelden: Brooks woonde langs een beek; Churchill woonde in de buurt van een kerk op een heuvel; Neville kwam uit Neville-Seine-Maritime, Frankrijk of Neuville (New Town), een veel voorkomende plaatsnaam in Frankrijk; Parris kwam uit - je raadt het al - Parijs, Frankrijk.

Beschrijvende namen (bijnamen)

Een andere klasse achternamen, die zijn afgeleid van een fysiek of ander kenmerk van de eerste drager, maakt naar schatting 10% uit van alle achternaam of familienaam. Men denkt dat deze beschrijvende achternamen oorspronkelijk zijn ontwikkeld als bijnamen in de middeleeuwen toen mannen bijnamen of koosnamen voor zijn buren en vrienden creëerden op basis van persoonlijkheid of fysieke verschijning. Dus, de sterke Michael werd Michael Strong en de zwartharige Peter werd Peter Black. Bronnen voor dergelijke bijnamen omvatten: een ongewone grootte of vorm van het lichaam, kale hoofden, gezichtshaar, fysieke misvormingen, onderscheidende gelaatstrekken, huid- of haarkleuring, en zelfs emotionele aanleg.

• Voorbeelden: Broadhead, een persoon met een groot hoofd; Baines (botten), een dunne man; Goodman, een vrijgevig individu; Armstrong, sterk in de arm

Beroepsnamen

De laatste te ontwikkelen klasse achternamen weerspiegelt het beroep of de status van de eerste drager. Deze beroepsmatige achternaam, afgeleid van de speciale ambachten en ambachten van de middeleeuwse periode, zijn vrij vanzelfsprekend. Een molenaar was essentieel voor het malen van bloem uit graan, een Wainwright was een wagenbouwer en Bisschop was in dienst van een bisschop. Verschillende achternamen vaak ontwikkeld vanuit hetzelfde beroep op basis van de taal van het land van herkomst (Müller, bijvoorbeeld, is Duits voor Miller).

• Voorbeelden: Wethouder, een officiële griffier; Taylor, iemand die kleding maakt of repareert; Carter, een maker / bestuurder van karren; Outlaw, een outlaw of crimineel

Ondanks deze fundamentele achternaamclassificaties, lijken veel achternamen of achternamen van vandaag uitleg te tarten. De meeste hiervan zijn waarschijnlijk corrupties van de oorspronkelijke achternamen-variaties die bijna onherkenbaar zijn vermomd. De spelling en uitspraak van de achternaam is in de loop van de eeuwen geëvolueerd, waardoor het voor de huidige generaties vaak moeilijk is om de oorsprong en evolutie van hun achternamen te bepalen. Dergelijke afgeleiden van de familie, die het gevolg zijn van verschillende factoren, neigen zowel genealogen als etymologen te verwarren.

Het is vrij gebruikelijk dat verschillende takken van dezelfde familie verschillende achternamen dragen, omdat de meerderheid van de Engelse en Amerikaanse achternamen in hun geschiedenis in vier tot meer dan een dozijn varianten spellingen zijn verschenen. Daarom is het belangrijk om bij het onderzoeken van de oorsprong van je achternaam je een weg terug te banen door de generaties om de oorspronkelijke familienaam te bepalen, omdat de achternaam die je nu draagt ​​een heel andere betekenis kan hebben dan de achternaam van je verre voorouder . Het is ook belangrijk om te onthouden dat sommige achternamen, hoewel hun oorsprong misschien vanzelfsprekend lijkt, niet zijn wat ze lijken. Bankier is bijvoorbeeld geen beroepsnaam, maar betekent 'bewoner op een heuvel'.