Wat betekent Isogloss in de taalkunde?

Een Isoglosse is een geografische grenslijn die het gebied markeert waarin gewoonlijk een onderscheidend taalkundig kenmerk voorkomt. Bijvoeglijk naamwoord: isoglossal of isoglossic. Ook gekend als heterogloss. Uit het Grieks, "soortgelijke" of "gelijke" + "tong". uitgesproken I-se-glos.

Dit taalkundige kenmerk kan fonologisch zijn (bijvoorbeeld de uitspraak van een klinker), lexicaal (het gebruik van een woord) of een ander aspect van de taal. 

Grote scheidingen tussen dialecten zijn gemarkeerd met bundels van isoglosses.

Voorbeelden en observaties

• "Peakers zeggen in het zuiden van Pennsylvania emmer, en die in het noordelijke deel van de staat zeggen emmer. [De scheidingslijn tussen de twee] wordt an genoemd Isoglosse. Dialectgebieden worden bepaald door grote 'bundels' van dergelijke isoglosses.
  "Verschillende opmerkelijke projecten zijn gewijd aan het in kaart brengen van de functies en distributie van dialecten in de Verenigde Staten, waaronder Frederic Cassidy's Woordenboek van Amerikaans Regionaal Engels [DURVEN] (begonnen in de jaren zestig en [voltooid in 2013]), en William Labov, Sharon Ash en Charles Boberg's De Atlas van Noord-Amerikaans Engels (ANAE), gepubliceerd in 2005. "
• Regionale dialecten
  "Engels bestaat uit een aantal regionale dialecten ... Taalkundigen kunnen de belangrijkste kenmerken van verschillende regio's identificeren, en de isoglosses grenzen vaststellen die niet-standaard dialectvormen met vergelijkbare onderscheidende taalkundige kenmerken groeperen. Onvermijdelijk zijn er enkele overlappingen - hoewel niet-standaard lexis zich meestal in specifieke regio's bevindt, zijn niet-standaard grammaticale kenmerken vergelijkbaar over de grenzen heen. "
• Een optimale isogloss tekenen: 
  "De taak om een ​​optimale isogloss te tekenen bestaat uit vijf fasen:
  • Een taalkundige functie selecteren die wordt gebruikt om een ​​regionaal dialect te classificeren en te definiëren.
  • Een binaire indeling van die functie of een combinatie van binaire functies opgeven.
  • Een isogloss tekenen voor die verdeling van het element, met behulp van de hieronder beschreven procedures.
  • Meting van de consistentie en homogeniteit van de isogloss met de hieronder te beschrijven maatregelen.
  • Recycling door stap 1-4 om de definitie van de functie te vinden die de consistentie of homogeniteit maximaliseert. "
• Focal Areas en Relic Areas
  "Isoglosses kan ook aantonen dat een bepaalde reeks taalkenmerken zich vanuit één locatie lijkt te verspreiden, a brandpuntsgebied, in aangrenzende locaties. In de jaren 1930 en 1940 waren Boston en Charleston de twee aandachtsgebieden voor de tijdelijke verspreiding van r-minderheid in de oostelijke Verenigde Staten. Als alternatief kan een bepaald gebied, a relikwie gebied, kunnen kenmerken vertonen die niet worden beïnvloed door veranderingen die zich verspreiden vanuit een of meer aangrenzende gebieden. Plaatsen zoals Londen en Boston zijn duidelijk aandachtsgebieden; plaatsen zoals Martha's Vineyard - het bleef r-uitspreken in de jaren 1930 en 1940, zelfs toen Boston de uitspraak liet vallen - in New England en Devon in het uiterste zuidwesten van Engeland zijn overblijfselen. "
• Soorten taalkundige kenmerken
  "Er kan verder onderscheid worden gemaakt in termen van het soort taalkenmerk dat wordt geïsoleerd: een isofoon is een lijn getekend om de grenzen van een fonologisch kenmerk te markeren; een isomorfievrije markeert de grenzen van een morfologisch kenmerk; een Isolex markeert de grenzen van een lexicaal item; een isoseme markeert de grenzen van een semantisch kenmerk (zoals wanneer lexicale items van dezelfde fonologische vorm verschillende betekenissen in verschillende gebieden aannemen). "
• De Canadese Shift Isogloss
  "Een bepaald gebied kan optimale omstandigheden hebben voor een gegeven geluidsverandering, die bijna alle luidsprekers kan beïnvloeden. Dit is het geval met de Canadese Shift, die een intrekking van / e / en / ae / ... met zich meebrengt; het is vooral de voorkeur in Canada omdat de lage rugfusie die de verschuiving in gang zet, vindt voor bijna iedereen plaats aan de achterkant van de klinkerruimte Homogeniteit voor de Canadese verschuiving Isoglosse, die stopt bij de Canadese grens, is .84 (21 van de 25 sprekers binnen de isogloss). Maar hetzelfde proces vindt af en toe plaats in andere gebieden van lage-rugfusie in de VS, zodat de consistentie voor de Canadese isogloss slechts 0,34 is. Buiten Canada zijn de gevallen van dit fenomeen verspreid over een veel grotere populatie en is lekkage slechts .10. Homogeniteit is de cruciale maat voor de dynamiek van het Canadese klinkersysteem. "

bronnen

• Kristin Denham en Anne Lobeck, Taalkunde voor iedereen: een inleiding. Wadsworth, 2010
• Sara Thorne, Mastering Advanced English Language, 2e ed. Palgrave Macmillan, 2008
• William Labov, Sharon Ash en Charles Boberg, De Atlas of North American English: Fonetiek, Fonologie en Geluidsverandering. Mouton de Gruyter, 2005
• Ronald Wardhaugh, Een inleiding tot sociolinguïstiek, 6e ed. Wiley-Blackwell, 2010
• David Crystal, Een woordenboek van taal- en fonetiek, 4e ed. Blackwell, 1997
• William Labov, Sharon Ash en Charles Boberg, De Atlas of North American English: Fonetiek, Fonologie en Geluidsverandering. Mouton de Gruyter, 2005