Wat zijn visuele eufemismen?
Share
Visueel eufemisme is het gebruik van een aangenaam of onschadelijk beeld om een object, concept of ervaring weer te geven die als onaangenaam, onsmakelijk of verontrustend expliciet wordt beschouwd.
In Verboden woorden: taboe en censuur van taal (2006), Keith Allan en Kate Burridge wijzen erop dat "visuele eufemismen gemeengoed zijn; bijvoorbeeld caloriearme saladedressing (meestal olievrij) wordt gepresenteerd in welgevormde, slank getailleerde flessen. De vorm, de slim veranderde spelling en omgekeerde kleur op sommige verpakkingen verzendt het bericht niet-mesten luid en duidelijk."
Voorbeelden en observaties
- "Mooi zo visuele eufemismen zijn te vinden in advertenties die betrekking hebben op valse tanden - iets dat niemand wil zien. Een advertentie voor één fixeermiddel toont eenvoudig twee mooie slanke blauwe cilinders die perfect in elkaar passen, omdat een stem de efficiëntie en de heilzaamheid van het product prijst. "
(Toni-Lee Capossela, Taal doet ertoe. Harcourt Brace, 1995) - Visuele Euphemisms in Everyday Life: "Romance in the Toilet Bowl Cleaner"
"De maatschappij kent vele voorbeelden van visuele eufemismen. Kale mannen dragen toupetjes. Beide geslachten dragen contactlenzen. Vijgenbladeren verbergen de geslachtsdelen van beelden. Schaamhaar werd tot de jaren zestig uit softporno-foto's gespoten. De Society for Indecency to Naked Animals heeft boxershorts, onderbroeken en petticoats ontworpen om de geslachtsorganen van dieren in de jaren 1960 te bedekken (zie Friteuse 1963: 19). Gestreepte pantalettes verborg bescheiden de ledematen (poten kon niet goed worden genoemd, vooral in Amerika, zie Read 1934: 265) van de tabel en de pianoforte tijdens het Victoriaanse tijdperk ...
"De aantrekkelijke verpakking zelf is een soort eufemisme: de nadruk op het uiterlijk in plaats van het product contrasteert opvallend met de oude kruidenier die artikelen in bulk vertoonde. Lichteffecten die rood vlees, het waxen van fruit en de aantrekkelijke verpakking zijn cosmetisch; en net als verbaal eufemisme, creëren ze een positieve illusie. Toch zijn fotografie, film en televisie uitstekende media voor misleidende eufemismen ... Deze media presenteren een wereld van geperfectioneerde vormen waarin er romantiek is in de toiletpotreiniger, poëzie in het maandverband, verleiding in de tampon en schoonheid in een glas kunstgebit. "
(Keith Allan en Kate Burridge, Euphemism and Dysphemism: Language Used as a Shield and Weapon. Oxford University Press, 1991) - haaien
"Zo vuil en belachelijk als het klinkt, is de film [Spring Break Shark Attack] is niet zomaar een lading vermoeide oude strandbedden. Ten eerste zijn de enge delen echt eng, genoeg zodat kleine kinderen naar hun kamer moeten worden gestuurd - waar ze vermoedelijk de minder bedreigende aquatische capriolen van Spongebob Squarepants...
"Wanneer een gedeeltelijk opgegeten haaienslachtoffer bijvoorbeeld aan land spoelt, ziet hij er echt uit als een gedeeltelijk opgegeten haaienslachtoffer, niet de geschroeide visueel eufemisme van vervlogen tijden. Is deze vooruitgang? Soort van?"
(Tom Shales, "Zoek de Shark-muziek en bereid je voor om bang te zijn." De Washington Post, 19 maart 2005) - Seksuele ontmoetingen
"Victoriaanse romans en foto's tonen vaak een vrouw die op de knie van een heer als een visueel eufemisme voor seksuele ontmoeting. Hoewel de beroemde foto van William Holman Hunt The Awakening Conscience (1854) gaf aan dat de gevallen vrouw haar morele overtuiging herwon door haar te laten zien in de handeling van het opstaan uit de knie van haar geliefde, vele foto's en verhalen vierden de gelukkige vrouw, gehouden door haar echtgenoot op zijn knie als zowel geliefde als kind. "
(Judith Farr, De passie van Emily Dickinson. Harvard University Press, 1992) - Misleiding en geheimhouding
"Er is geen twijfel dat sommige eufemisme dimensies van misleiding en geheimhouding toevoegt. En in het geval van de visueel eufemisme de illusie is zeer effectief. Het is altijd veel moeilijker om een verkeerde voorstelling van zaken te bewijzen wanneer een claim non-verbaal wordt uitgesproken; met andere woorden, niet in propositionele taal met werkelijke zelfstandige naamwoorden en werkwoorden. Het visuele eufemisme kan veel stiekem zijn. "
(Kate Burridge, Onkruid in de tuin van woorden: verdere observaties over de verwarde geschiedenis van de Engelse taal. Cambridge University Press, 2005)
