"The Summer People" van de bekroonde Amerikaanse auteur Kelly Link werd oorspronkelijk gepubliceerd in het tijdschrift Tin House in 2011. Het werd opgenomen in de 2013 O. Henry Prize Stories en in Link's 2015-collectie. Je kunt het verhaal gratis lezen op de Wall Street Journal.
Het lezen van "The Summer People" voelt een beetje als het lezen van Dorothy Allison die Stephen King channelt.
Het korte verhaal richt zich op Fran, een tienermeisje op het platteland van North Carolina, wiens moeder haar heeft verlaten en wiens vader komt en gaat, of hij nu God vindt of schuldeisers ontwijkt. Fran en haar vader verdienen, als hij thuis is, hun brood door de huizen te verzorgen van de "zomermensen" die op vakantie zijn in hun prachtige omgeving.
Naarmate het verhaal begint, is Fran griep geworden. Haar vader is weg en ze is zo ziek dat ze een rijke klasgenoot, Ophelia, pest om haar van school naar huis te rijden. Toenemend ziek en zonder andere opties, stuurt Fran Ophelia om hulp te krijgen van een mysterieuze groep sprookjesachtige "zomermensen" die magisch speelgoed maken, magische kuren aanbieden en in een surrealistisch, veranderend, vaag gevaarlijk huis wonen.
Ophelia raakt betoverd door wat ze ziet, en in haar betovering spioneert Fran een kans voor haar eigen ontsnapping.
Fran en haar vader lijken allebei op hun hoede voor iedereen verplicht te zijn. Hij vertelt haar:
"Je moet weten waar je bent en wat je verschuldigd bent. Tenzij je dat kunt compenseren, hier zijn jullie."
Ook de zomermensen lijken zich bezig te houden met schulden. Fran zegt tegen Ophelia:
"Als je dingen voor ze doet, zijn ze verplicht aan jou."
Later zegt ze:
"Ze vinden het niet leuk als je ze bedankt. Het is vergif voor hen."
Het speelgoed en de snuisterijen die de zomermensen maken lijken hun poging te zijn om hun schulden te wissen, maar de boekhouding is natuurlijk allemaal op hun voorwaarden. Ze zullen glanzende objecten voor Fran leveren, maar ze zullen haar niet vrijlaten.
Ophelia daarentegen lijkt gemotiveerd te zijn door een 'aangeboren vriendelijkheid' in plaats van door een schuldboekhouding. Ze rijdt Fran naar huis omdat Fran haar pest, maar wanneer ze bij het huis van de Roberts stoppen, helpt ze gewillig het schoon te maken, zingend terwijl ze werkt en een spin naar buiten brengen in plaats van het te doden.
Wanneer ze Fran's eigen vuile huis ziet, reageert ze eerder sympathie dan walging en zegt dat iemand voor haar zou moeten zorgen. Ophelia neemt de taak op zich om Fran de volgende dag te controleren, het ontbijt te brengen en uiteindelijk de boodschap te regelen om de zomermensen om hulp te vragen.
Op een bepaald niveau lijkt Ophelia te hopen op vriendschap, maar zeker niet als betaling. Dus ze lijkt echt verrast wanneer ze, terwijl Fran herstelt, tegen Ophelia zegt:
"Je was een dappere en echte vriend, en ik moet bedenken hoe ik je terug kan betalen."