Tristan da Cunha
Share
Argentinië ligt ongeveer halverwege Kaapstad, Zuid-Afrika en Buenos Aires, en wordt vaak het meest afgelegen bewoonde eiland ter wereld genoemd; Tristan da Cunha. Tristan da Cunha is het primaire eiland van de Tristan da Cunha-eilandengroep, bestaande uit zes eilanden op ongeveer 37 ° 15 'Zuid, 12 ° 30' West. Dat is ongeveer 1500 mijl (2400 kilometer) ten westen van Zuid-Afrika in de Zuid-Atlantische Oceaan.
De eilanden Tristan da Cunha
De andere vijf eilanden in de Tristan da Cunha-groep zijn onbewoond, behalve een bemand meteorologisch station op het zuidelijkste eiland Gough. Naast Gough, gelegen op 230 mijl SSE van Tristan da Cunha, omvat de keten Onbereikbaar op 32 km WSW, 19 km Nightingale en 19 km eilanden Middle en Stoltenhoff, beide net voor de kust van Nightingale. De totale oppervlakte voor alle zes eilanden bedraagt slechts 135 km2. De Tristan da Cunha-eilanden worden beheerd als onderdeel van de kolonie Saint Helena in het Verenigd Koninkrijk (1180 mijl of 1900 km ten noorden van Tristan da Cunha).
Het cirkelvormige eiland Tristan da Cunha is ongeveer 10 km breed met een totale oppervlakte van 38 km2 (98 km2) en een kustlijn van 21 mijl. De eilandengroep ligt op de Mid-Atlantische Rug en is ontstaan door vulkanische activiteit. Queen Mary's Peak (6760 voet of 2060 meter) op Tristan da Cunha is een actieve vulkaan die voor het laatst uitbarstte in 1961, waardoor de inwoners van Tristan da Cunha werden geëvacueerd.
Tegenwoordig bellen bijna 300 mensen Tristan da Cunha naar huis. Ze wonen in de nederzetting die bekend staat als Edinburgh, die op de vlakke vlakte aan de noordkant van het eiland ligt. De nederzetting werd genoemd ter ere van Prins Alfred, de hertog van Edinburgh, tijdens zijn bezoek aan het eiland in 1867.
Tristan da Cunha is vernoemd naar de Portugese zeeman Tristao da Cunha die de eilanden in 1506 ontdekte en hoewel hij niet kon landen (het eiland Tristan da Cunha is omgeven door kliffen van 300-2000 voet / 300-600 meter), noemde hij de eilanden na zichzelf.
De eerste inwoner van Tristan da Cunha was de Amerikaan Jonathan Lambert uit Salem, Massachusetts, die in 1810 arriveerde en de eilanden de naam van verfrissing gaf. Helaas verdronk Lambert in 1812.
In 1816 claimde het Verenigd Koninkrijk en begon het de eilanden te vestigen. Een handvol mensen werd vergezeld door een enkele overlevende van de scheepswrakken in de komende decennia en in 1856 was de bevolking van het eiland 71. Echter, het jaar daarna verhongerde velen om te vluchten en vertrokken een bevolking van 28 op Tristan da Cunha.
De bevolking van het eiland fluctueerde en steeg uiteindelijk tot 268 voordat het eiland werd geëvacueerd tijdens de uitbarsting van 1961. De geëvacueerden gingen naar Engeland waar sommigen stierven als gevolg van de strenge winters en sommige vrouwen trouwden met Britse mannen. In 1963 keerden bijna alle geëvacueerden terug omdat het eiland veilig was. Na het leven van het Verenigd Koninkrijk te hebben geproefd, verlieten 35 Tristan da Cunha in 1966 naar Europa.
Sinds de jaren 1960 groeide de bevolking tot 296 in 1987. De 296 Engelstalige inwoners van Tristan da Cunha delen slechts zeven achternamen - de meeste families hebben een geschiedenis van het feit op het eiland te zijn sinds de vroege jaren van vestiging.
Tegenwoordig omvat Tristan da Cunha een school, ziekenhuis, postkantoor, museum en een conservenfabriek voor rivierkreeftjes. De uitgifte van postzegels is een belangrijke bron van inkomsten voor het eiland. De zelfvoorzienende bewoners vissen, fokken vee, maken handwerk en kweken aardappelen. Het eiland wordt jaarlijks bezocht door RMS St. Helena en regelmatiger door vissersvaartuigen. Er is geen vliegveld of landingsveld op het eiland.
Soorten die nergens anders ter wereld voorkomen, bewonen de eilandketen. Queen Mary's Peak wordt het grootste deel van het jaar gehuld in wolken en sneeuw bedekt zijn hoogtepunt in de winter. Het eiland ontvangt jaarlijks gemiddeld 1,67 meter regen.
