Een transcendentalist was een volgeling van een Amerikaanse filosofische beweging die bekend staat als transcendentalisme, die het belang van het individu benadrukte en een onderbreking was van meer geformaliseerde religies.
Transcendentalisme bloeide van ongeveer het midden van de jaren 1830 tot de jaren 1860 en werd vaak gezien als een beweging in de richting van het spirituele, en dus een breuk met het toenemend materialisme van de Amerikaanse samenleving in die tijd.
De leidende figuur van het transcendentalisme was de schrijver en spreker in het openbaar Ralph Waldo Emerson, die een unitaire minister was geweest. De publicatie van Emerson's klassieke essay 'Nature' in september 1836 wordt vaak aangehaald als een cruciale gebeurtenis, omdat het essay enkele van de centrale ideeën van het transcendentalisme uitdrukte.
Andere figuren geassocieerd met transcendentalisme omvatten Henry David Thoreau, auteur van Walden, en Margaret Fuller, een vroege feministische schrijver en redacteur.
Transcendentalisme was en is moeilijk te categoriseren, omdat het kan worden gezien als een:
Emerson gaf zelf een vrij open definitie in zijn essay 'The Transcendentalist' uit 1842:
"De transcendentalist neemt de hele verbinding van spirituele doctrine over. Hij gelooft in wonder, in de voortdurende openheid van de menselijke geest voor nieuwe instroom van licht en macht; hij gelooft in inspiratie en in extase. Hij wenst dat het spirituele principe wordt geleden om zich tot het einde toe te tonen, in alle mogelijke toepassingen op de staat van de mens, zonder de toelating van iets ongeestelijks; dat wil zeggen iets positiefs, dogmatisch, persoonlijk. De spirituele maat voor inspiratie is dus de diepte van de gedachte, en nooit , wie zei het? En dus verzet hij zich tegen alle pogingen om andere regels en maatregelen op de geest af te stemmen dan die van zichzelf. "
Ook gekend als: New England Transcendentalists