Theodore Dwight Weld was een van de meest effectieve organisatoren van de abolitionistische beweging in de Verenigde Staten, hoewel hij vaak in zijn eigen tijd werd overschaduwd. En, mede door zijn eigen afkeer van publiciteit, wordt hij vaak over het hoofd gezien door de geschiedenis.
Gedurende drie decennia leidde Weld vele inspanningen van de abolitionisten. En een boek dat hij in 1839 publiceerde, Amerikaanse slavernij zoals het is, beïnvloedde Harriet Beecher Stowe terwijl ze Uncle Tom's Cabin schreef.
In het begin van de jaren 1830 organiseerde Weld een zeer invloedrijke reeks debatten op Lane Seminary in Ohio en leidde hij abolitionistische 'agenten' op die het woord in het noorden zouden verspreiden. Hij werd later op Capitol Hill betrokken bij het adviseren van John Quincy Adams en anderen bij het bevorderen van agitatie tegen slavernij in het Huis van Afgevaardigden.
Weld trouwde met Angelina Grimké, een inwoner van South Carolina, die samen met haar zus een toegewijde abolitionist was geworden. Het echtpaar was zeer bekend in abolitionistische kringen, maar Weld vertoonde een afkeer van publieke aankondiging. Hij publiceerde zijn geschriften over het algemeen anoniem en gaf er de voorkeur aan zijn invloed achter de schermen uit te oefenen.
In de decennia na de Burgeroorlog vermeed Weld discussies over de juiste plaats van de abolitionisten in de geschiedenis. Hij overleefde de meeste van zijn tijdgenoten, en toen hij stierf op de leeftijd van 91 in 1895, was hij bijna vergeten. Kranten noemden zijn overlijden terloops en merkten op dat hij William Lloyd Garrison, John Brown en andere bekende abolitionisten kende en ermee samenwerkte.
Theodore Dwight Weld werd geboren op 23 november 1803 in Hampton, Connecticut. Zijn vader was predikant en het gezin stamde af van een lange rij geestelijken. Tijdens de jeugd van Weld verhuisde het gezin naar de staat New York.
In de jaren 1820 trok de reizende evangelist Charles Grandison Finney door het landschap en Weld werd een toegewijde volgeling van zijn religieuze boodschap. Weld ging het Oneida Instituut binnen om te studeren om minister te worden. Hij raakte ook zeer betrokken bij de matigheidsbeweging, die destijds een snelgroeiende hervormingsbeweging was.
Een reformistische mentor van Weld, Charles Stuart, reisde naar Engeland en raakte betrokken bij de Britse anti-slavernijbeweging. Hij schreef terug naar Amerika en bracht Weld naar de anti-slavernijzaak.
Gedurende deze periode ontmoette Weld Arthur en Lewis Tappan, rijke kooplieden in New York City die een aantal hervormingsbewegingen financierden, waaronder de vroege afschaffingsbeweging. De Tappans waren onder de indruk van Weld's intellect en energie en rekruteerden hem om met hen samen te werken.
Weld heeft de Tappan-broers beïnvloed om deel te nemen aan de strijd tegen de slavernij. En in 1831 richtten de filantroop-broers de American Anti-Slavery Society op.
De gebroeders Tappan, op aandringen van Weld, financierden ook de oprichting van een seminarie dat ministers zou trainen voor nederzettingen in het zich uitbreidende Amerikaanse Westen. Het nieuwe instituut, Lane Seminary in Cincinnati, Ohio, werd de locatie van een zeer invloedrijke bijeenkomst van anti-slavernijactivisten in februari 1834.
In twee weken van seminars georganiseerd door Weld, debatteerden activisten over de oorzaak van het beëindigen van de slavernij. De vergaderingen zouden jaren resoneren, omdat de aanwezigen diep toegewijd aan de zaak kwamen.
Weld begon aan een programma om abolitionisten op te leiden die bekeerlingen naar de zaak konden brengen in de stijl van revivalistische predikers. En toen een campagne om abolitionistische pamfletten naar het Zuiden te sturen werd gedwarsboomd, begonnen de Tappan Brothers te zien dat Weld's idee van het opleiden van menselijke agenten die de abolitionistische boodschap zouden dragen.
In het begin van de jaren 1840 raakte Weld betrokken bij het politieke systeem, wat niet de gebruikelijke gang van zaken was voor abolitionisten. William Lloyd Garrison vermeed bijvoorbeeld met opzet de reguliere politiek, omdat de Amerikaanse grondwet slavernij toestond.
De door abolitionisten gevolgde strategie was om het recht op petitie in de grondwet te gebruiken om verzoekschriften naar het einde van de slavernij naar het Amerikaanse congres te sturen. In samenwerking met voormalig president John Quincy Adams, die diende als congreslid uit Massachusetts, werkte Weld als een kritisch adviseur tijdens de petitiecampagne.