De winterzonnewende in het oude Griekenland

Solstice (uit het Latijn Sol 'zon') vieringen eren de zon. Bij de zomerzonnewende eind juni is er geen gebrek aan zon, dus feestvierders genieten gewoon van de extra uren daglicht, maar door de winterzonnewende eind december zijn de dagen veel korter naarmate de zon eerder ondergaat.

Viering van de winterzonnewende omvat vaak twee activiteiten met betrekking tot de falende zon: licht produceren en genieten van de dekking die de duisternis biedt. Het is dus gebruikelijk dat vieringen voor de winterzonnewende kaarslicht, vreugdevuur en dronken losbandigheid bevatten.

Poseidon en de winterzonnewende

In de Griekse mythologie is de zeegod Poseidon een van de meest wulpse van de goden, die meer kinderen voortbrengt dan veel andere goden. Griekse kalenders varieerden van polis tot polis, maar in sommige Griekse kalenders is een maand rond de winterzonnewende vernoemd naar Poseidon.

In Athene en andere delen van het oude Griekenland is er een maand die ongeveer overeenkomt met december / januari die Poseidon wordt genoemd voor de zeegod Poseidon. Ondanks het feit dat de Grieken de minste kans hadden om in deze maanden te varen, hielden ze een feest in Athene genaamd Posidea om Poseidon te vieren.

Haloea en damesrituelen

Op Eleusis was er een festival genaamd Haloea op de 26e van de maand Poseidon. De Haloea (een festival voor Demeter en Dionysus) omvatte een processie voor Poseidon. De Haloea zou een tijd van vrolijkheid zijn geweest. Er is sprake van een vrouwenritueel in verband met deze vakantie: vrouwen worden voorzien van wijn en voedsel, inclusief cakes in de vorm van seksuele organen. Ze trekken zich terug en 'wisselen griezelig geklets uit en worden geplaagd met suggesties voor promiscuïteit die in hun oren worden gefluisterd door' de priesteressen '. [p.5] Men denkt dat de vrouwen de hele nacht afgelegen zijn gebleven en zich de volgende dag bij de mannen hebben gevoegd. Terwijl de vrouwen aan het eten waren, dronken en klonken zoals de vrouwen van Lysistrata, wordt gedacht dat de mannen een grote brandstapel of een stel kleine vreugdevuren hebben gecreëerd.

Poseidonia van Aegina

De Poseidonia van Aegina heeft mogelijk in dezelfde maand plaatsgevonden. Er waren 16 dagen feest met Aphrodite-riten die het festival afsloten. Net als het Romeinse festival van Saturnalia, werd de Poseidonia zo populair dat het werd uitgebreid zodat Athenaeus het 2 maanden lang maakt:

"Kortom, de feestvierders smullen van verzadiging en wenden zich vervolgens tot wulpse plagerijen. Wat is het rituele doel van zulk gedrag? Het past duidelijk bij de mythische reputatie van Poseidon als de meest wellustige goden, die Apollo en Zeus ver overtreft in het aantal van zijn liaisons en zijn nakomelingen. Poseidon de verleider is de god van bronnen en rivieren […] "

Bron

• "Poseidon's festival in de winterzonnewende", door Noel Robertson, De klassieke driemaandelijkse nieuwe serie, Vol. 34, nr. 1 (1984), 1-16.