De overlevende tragedies van Euripides

Euripides (ca. 484-407 / 406) was een oude schrijver van Griekse tragedies in Athene en een deel van het derde deel van het beroemde trio met Sophocles en Aeschylus. Als Griekse tragische toneelschrijver schreef hij over vrouwen en mythologische thema's, maar ook beide samen, zoals Medea en Helen van Troje. Euripides werd geboren in Attica en woonde het grootste deel van zijn leven in Athene, ondanks het grootste deel van zijn tijd in Salamis. Hij benadrukte het belang van intrige in de tragedie en stierf in Macedonië aan het hof van koning Archelaus. Ontdek de innovatie van Euripides, zijn achtergrond en bekijk de lijst met tragedies en hun datums.

Innovaties, komedie en tragedie

Als innovator lijken sommige aspecten van de tragedie van Euripides meer thuis in komedie dan in tragedie. Tijdens zijn leven werden de innovaties van Euripides vaak geconfronteerd met vijandigheid, vooral in de manier waarop zijn traditionele legendes de morele normen van de goden uitbeeldden. Deugdzame mannen leken meer moreel dan de goden.

Hoewel Euripides vrouwen gevoelig afbeeldde, had hij niettemin een reputatie als vrouwenhater; Zijn personages variëren van slachtoffer tot bekrachtigd door verhalen van wraak, vergelding en zelfs moord. Vijf van de meer populaire tragedies die hij schreef, omvatten Medea, The Bacchae, Hippolytus, Alcestis en The Trojan Women. Deze teksten verkennen de Griekse mythologie en kijken naar de donkere kant van de mensheid, zoals verhalen zoals lijden en wraak.

Lijst met tragedies

Meer dan 90 toneelstukken werden geschreven door Euripides, maar helaas hebben er slechts 19 overleefd. Hier is een lijst van de tragedies van Euripides (ca. 485-406 v.Chr.) Met geschatte datums: 

• The Cyclops (438 v.Chr.) Een oud Grieks saterenspel en het vierde deel van Euripides tetralogy.
• Alcestis (438 v.Chr.) Zijn oudste overgebleven werk over de toegewijde vrouw van Admetus, Alcestis, die haar leven opofferde en het zijne vervangde om haar man uit de dood terug te brengen.
• Medea (431 v.Chr.) Dit verhaal is gebaseerd op de mythe van Jason en Medea voor het eerst gecreëerd in 431 v.Chr. Medea opent een conflict en is een tovenares die in de steek wordt gelaten door haar man Jason terwijl hij haar verlaat voor iemand anders voor politiek gewin. Om wraak te nemen, vermoordt ze de kinderen die ze samen hadden.
• De Heracleidae (ca. 428 v.Chr.) Met de betekenis "Kinderen van Heracles" volgt deze tragedie in Athene de kinderen van Heracles. Eurystheus probeert de kinderen te doden om te voorkomen dat ze wraak op hem nemen en ze proberen beschermd te blijven.
• Hippolytus (428 v.Chr.) Dit Griekse toneelstuk is een tragedie gebaseerd op de zoon van Theseus, Hippolytus, en kan worden geïnterpreteerd als zijnde over wraak, liefde, jaloezie, dood en meer.
• Andromache (ca. 427 v.Chr.) Deze tragedie uit Athene toont het leven van Andromache als een slaaf na de Trojaanse oorlog. Het drama concentreert zich op het conflict tussen Andromache en Hermione, de nieuwe vrouw van haar meester.

Aanvullende tragedies:

• Hecuba (425 v.Chr.)
• The Suppliants (421 B.C.)
• Heracles (ca. 422 v.Chr.)
• Ion (ca. 417 v.Chr.)
• The Trojan Women (415 v.Chr.)
• Electra (413 v.Chr.)
• Iphigenia in Tauris (ca. 413 v.Chr.)
• Helena (412 v.Chr.)
• The Phoenician Women (ca. 410 v.Chr.)
• Orestes (408 v.Chr.)
• De Bacchae (405 v.Chr.)
• Iphigenia in Aulis (405 v.Chr.)