De Septuagint-Bijbel ontstond in de 3e eeuw voor Christus, toen de Hebreeuwse Bijbel of het Oude Testament in het Grieks werd vertaald. De naam Septuagint is afgeleid van het Latijnse woord Septuaginta, wat 70 betekent. De Griekse vertaling van de Hebreeuwse Bijbel wordt Septuagint genoemd omdat naar verluidt 70 of 72 Joodse geleerden hebben deelgenomen aan het vertaalproces.
De geleerden werkten in Alexandrië tijdens het bewind van Ptolemaeus Philadelphus (285-247 v.Chr.), Volgens de brief van Aristeas aan zijn broer Philocrates. Ze kwamen bijeen om het Hebreeuwse Oude Testament in de Griekse taal te vertalen omdat Koine Grieks het Hebreeuws begon te vervangen als de taal die het meest werd gesproken door het Joodse volk tijdens de Hellenistische periode.
Aristeas bepaalde dat 72 geleerden deelnamen aan de Hebreeuws-naar-Griekse Bijbelvertaling door zes ouderlingen te berekenen voor elk van de 12 stammen van Israël. Toevoegen aan de legende en symboliek van het nummer is het idee dat de vertaling is gemaakt in 72 dagen, volgens De bijbelse archeoloog artikel, "Waarom de Septuagint bestuderen?" geschreven door Melvin K. H. Peters in 1986.
Calvin J. Roetzel verklaart in De wereld die het nieuwe testament heeft gevormd dat de originele Septuagint alleen de Pentateuch bevatte. De Pentateuch is de Griekse versie van de Thora, die bestaat uit de eerste vijf boeken van de Bijbel. De tekst beschrijft de Israëlieten vanaf de schepping tot het vertrek van Mozes. De specifieke boeken zijn Genesis, Exodus, Leviticus, Numbers en Deuteronomy. Latere versies van de Septuagint bevatten de andere twee delen van de Hebreeuwse Bijbel, profeten en geschriften.
Roetzel bespreekt een moderne verfraaiing van de Septuagint-legende, die vandaag waarschijnlijk als een wonder kan worden gekwalificeerd: niet alleen 72 wetenschappers die onafhankelijk werkten, maakten in 70 dagen afzonderlijke vertalingen, maar deze vertalingen kwamen in elk detail overeen.
Aanbevolen donderdag om te leren.
De Septuagint is ook bekend als: LXX.
De Septuagint bevat Griekse idiomatische uitdrukkingen die gebeurtenissen anders uitdrukken dan in het Hebreeuwse Oude Testament.
De term Septuagint wordt soms gebruikt om te verwijzen naar elke Griekse vertaling van de Hebreeuwse Bijbel.