Het verhaal over hoe Canada zijn naam kreeg

De naam "Canada" komt van "kanata", het Iroquois-Huron-woord voor "dorp" of "nederzetting". De Iroquois gebruikten het woord om het dorp Stadacona, het huidige Quebec City, te beschrijven.

Tijdens zijn tweede reis naar "Nieuw Frankrijk" in 1535 voer de Franse ontdekkingsreiziger Jacques Cartier voor het eerst de Saint Lawrence-rivier op. De Iroquois wees hem in de richting van 'kanata', het dorp in Stadacona, dat Cartier verkeerd interpreteerde als een verwijzing naar zowel het dorp Stadacona als het bredere gebied dat onderworpen is aan Donnacona, de stadacona Iroquois chief.

Tijdens de reis van Cartier in 1535 stichtten de Fransen langs de Saint Lawrence de kolonie 'Canada', de eerste kolonie in wat de Fransen 'Nieuw Frankrijk' noemden. Het gebruik van "Canada" kreeg daaruit bekendheid. 

De naam "Canada" neemt stand (1535 tot 1700)

Tegen 1545 begonnen Europese boeken en kaarten te verwijzen naar dit kleine gebied langs de Saint Lawrence-rivier als 'Canada'. Tegen 1547 toonden kaarten de naam Canada als alles ten noorden van de St. Lawrence-rivier. Cartier verwees naar de St. Lawrence-rivier als la rivière du Canada ("de rivier van Canada"), en de naam begon vast te houden. Hoewel de Fransen de regio Nieuw Frankrijk noemden, heette in 1616 het hele gebied langs de grote rivier van Canada en de Golf van Saint Lawrence nog steeds Canada.

Terwijl het land zich in de 18e eeuw naar het westen en het zuiden uitbreidde, was "Canada" de onofficiële naam van een gebied dat zich uitstrekt over het Amerikaanse Midwesten en zich zo ver naar het zuiden uitstrekt als wat nu de staat Louisiana is.

Nadat de Britten in 1763 Nieuw Frankrijk hadden veroverd, werd de kolonie omgedoopt tot de provincie Quebec. Toen Britse loyalisten tijdens en na de Amerikaanse revolutionaire oorlog naar het noorden trokken, was Quebec in twee delen verdeeld.

Canada wordt officieel

In 1791 verdeelde de grondwettelijke wet, ook wel de Canada Act genoemd, de provincie Quebec in de kolonies Upper Canada en Lower Canada. Dit markeerde het eerste officiële gebruik van de naam Canada. In 1841 werden de twee Quebecs opnieuw verenigd, dit keer als de provincie Canada.

Op 1 juli 1867 werd Canada aangenomen als de wettelijke naam voor het nieuwe land Canada op zijn confederatie. Op die datum combineerde de Confederatie-conventie formeel de provincie Canada, waaronder Quebec en Ontario, met Nova Scotia en New Brunswick als 'één heerschappij onder de naam Canada'. Dit resulteerde in de fysieke configuratie van het moderne Canada, dat tegenwoordig het op een na grootste land ter wereld is (na Rusland). 1 juli wordt nog steeds gevierd als Canada Day.

Andere namen beschouwd voor Canada

Canada was niet de enige naam die in aanmerking kwam voor de nieuwe heerschappij, hoewel het uiteindelijk werd gekozen met eenparigheid van stemmen op de Confederation Convention. 

Verschillende andere namen werden voorgesteld voor de noordelijke helft van het Noord-Amerikaanse continent voorafgaand aan de confederatie, waarvan sommige later elders in het land werden herbestemd. De lijst bevatte Anglia (een middeleeuwse Latijnse naam voor Engeland), Albertsland, Albionora, Borealia, Britannia, Cabotia, Colonia en Efisga, een afkorting voor de eerste letters van de landen Engeland, Frankrijk, Ierland, Schotland, Duitsland, met de " Een "voor" Aboriginal. "

Andere namen die in overweging werden genomen waren Hochelaga, Laurentia (een geologische naam voor een deel van Noord-Amerika), Norland, Superior, Transatlantia, Victorialand en Tuponia, een acrostic voor de Verenigde Provincies van Noord-Amerika.

Dit is hoe de Canadese regering het naamdebat over Canada herinnert:

Het debat werd in perspectief geplaatst door Thomas D'Arcy McGee, die op 9 februari 1865 verklaarde:
“Ik las in één krant niet minder dan een dozijn pogingen om een ​​nieuwe naam te ontlenen. De ene persoon kiest Tuponia en de andere Hochelaga als een geschikte naam voor de nieuwe nationaliteit. Nu vraag ik een eervol lid van dit Huis hoe hij zich zou voelen als hij op een goede ochtend wakker zou worden en zichzelf zou vinden in plaats van een Canadees, een Tuponiaan of een Hochelagander. '
Gelukkig voor het nageslacht overheerste McGee's humor en redenering - samen met gezond verstand - ...