De wetenschap achter mist

Mist wordt beschouwd als een lage wolk die zich dicht bij het maaiveld bevindt of ermee in contact staat. Als zodanig bestaat het uit waterdruppeltjes die als een wolk in de lucht zijn. In tegenstelling tot een wolk is de waterdamp in mist echter afkomstig van bronnen dichtbij de mist, zoals een groot waterlichaam of een vochtige grond. Mist vormt zich bijvoorbeeld meestal boven de stad San Francisco, Californië tijdens de zomermaanden en het vocht voor die mist wordt geproduceerd door de koele oceaanwateren in de buurt. Daarentegen wordt vocht in een wolk verzameld van grote afstanden die niet noodzakelijkerwijs dichtbij zijn waar de wolk wordt gevormd.

Vorming van mist

Net als een wolk ontstaat mist wanneer water van een oppervlak verdampt of aan de lucht wordt toegevoegd. Deze verdamping kan afkomstig zijn van de oceaan of een andere watermassa of vochtige grond zoals een moeras of een boerderijveld, afhankelijk van het type en de locatie van de mist.

Als het water uit deze bronnen begint te verdampen en in waterdamp verandert, stijgt het in de lucht. Terwijl de waterdamp stijgt, bindt het zich met aerosolen, condensatiekernen genoemd (d.w.z. kleine stofdeeltjes in de lucht) om waterdruppeltjes te vormen. Deze druppels condenseren vervolgens om mist te vormen wanneer het proces zich dicht bij de grond voordoet.

Er zijn echter verschillende omstandigheden die eerst moeten optreden voordat het proces van mistvorming kan worden voltooid. Mist ontwikkelt zich meestal wanneer de relatieve vochtigheid bijna 100% is en wanneer de luchttemperatuur en dauwpunttemperatuur dicht bij elkaar of minder dan 4˚F (2,5˚C) liggen. Wanneer lucht 100% relatieve luchtvochtigheid en het dauwpunt bereikt, wordt gezegd dat het verzadigd is en dus geen waterdamp meer kan vasthouden. Als gevolg hiervan condenseert de waterdamp om waterdruppeltjes en mist te vormen.

Soorten mist

Er zijn verschillende soorten mist die worden gecategoriseerd op basis van hoe ze worden gevormd. De twee hoofdtypen zijn echter stralingsmist en advectiemist. Volgens de National Weather Service ontstaat 's nachts stralingsmist in gebieden met een heldere hemel en kalme wind. Het wordt veroorzaakt door het snelle warmteverlies van het aardoppervlak 's nachts nadat het overdag was verzameld. Terwijl het aardoppervlak afkoelt, ontwikkelt zich een laag vochtige lucht nabij de grond. Na verloop van tijd zal de relatieve vochtigheid nabij de grond 100% bereiken en mist, soms zeer dichte vormen. Stralingsmist is gebruikelijk in valleien en vaak wanneer de mist zich vormt blijft het lange tijd bij rustige wind. Dit is een veel voorkomend patroon dat wordt gezien in Central Valley in Californië.

Een ander belangrijk type mist is advectiemist. Dit type mist wordt veroorzaakt door de beweging van vochtig warm over een koel oppervlak zoals de oceaan. Advectiemist is gebruikelijk in San Francisco en vormt zich in de zomer wanneer warme lucht uit de Central Valley 's nachts uit de vallei en over de koelere lucht over de baai van San Francisco stroomt. Terwijl dit proces plaatsvindt, condenseert de waterdamp in de warme lucht en vormt mist.

Andere soorten mist die door de National Weather Service zijn geïdentificeerd, zijn onder meer opslibbermist, ijsmist, vriesmist en verdampingsmist. Opgaande helling treedt op wanneer warme, vochtige lucht een berg opgeduwd wordt naar een plaats waar de lucht koeler is, waardoor deze verzadiging bereikt en de waterdamp condenseert om mist te vormen. Er ontstaat ijsmist in de luchtmassa's in het Noordpoolgebied of in de poollucht waar de luchttemperatuur onder het vriespunt ligt en bestaat uit ijskristallen die in de lucht zijn gesuspendeerd. Bevriezende mist ontstaat wanneer de waterdruppeltjes in de luchtmassa onderkoeld raken.

Deze druppels blijven vloeibaar in de mist en bevriezen onmiddellijk als ze in contact komen met een oppervlak. Ten slotte ontstaat verdampingsmist wanneer grote hoeveelheden waterdamp door verdamping aan de lucht worden toegevoegd en vermengt zich met koele, droge lucht om mist te vormen.

Mistige locaties

Omdat aan bepaalde voorwaarden moet worden voldaan om de mist te vormen, komt het niet overal voor, maar er zijn enkele locaties waar mist heel gebruikelijk is. Het San Francisco Bay Area en Central Valley in Californië zijn twee van dergelijke plaatsen, maar de meest mistige plaats ter wereld ligt in de buurt van Newfoundland. Nabij Grand Banks, Newfoundland, ontmoet een koude zeestroming, de Labrador Current, de warme Golfstroom en ontwikkelt zich mist terwijl de koude lucht ervoor zorgt dat de waterdamp in de vochtige lucht condenseert en mist vormt.

Bovendien zijn Zuid-Europa en plaatsen als Ierland mistig, evenals Argentinië, het noordwesten van de Stille Oceaan en Chili aan de kust.