De salicwet

Definitie:

De Salic-wet was de vroege Germaanse wetcode van de Salian Franks. Oorspronkelijk handelde het voornamelijk in strafrechtelijke sancties en procedures, inclusief wat civiel recht, maar de Salic Law evolueerde door de eeuwen heen en zou later een belangrijke rol spelen in de regels voor koninklijke opvolging; in het bijzonder zou het worden gebruikt in de regel die vrouwen belet de troon te erven.

In de vroege middeleeuwen, toen barbaarse koninkrijken werden gevormd in de nasleep van de ontbinding van het West-Romeinse rijk, werden wetcodes zoals het brevier van Alaric uitgegeven bij koninklijk besluit. De meeste hiervan, terwijl ze zich concentreerden op de Germaanse onderwerpen van het koninkrijk, werden duidelijk beïnvloed door de Romeinse wet en christelijke moraal. De vroegste geschreven salicwet, die al generaties lang mondeling werd doorgegeven, is over het algemeen vrij van dergelijke invloeden en biedt dus een waardevol venster in de vroege Germaanse cultuur.

De Salic-wet werd voor het eerst officieel uitgegeven tegen het einde van het bewind van Clovis in de vroege 6e eeuw. In het Latijn geschreven, had het een lijst met boetes voor overtredingen variërend van kleine diefstallen tot verkrachting en moord (de enige misdaad die uitdrukkelijk tot de dood zou leiden was "als een slaaf van de koning, of een leet, een vrije vrouw zou wegvoeren. ") Boetes voor beledigingen en het beoefenen van magie waren ook inbegrepen.

Naast wetten die specifieke sancties afbakenen, waren er ook paragrafen over het naleven van dagvaarding, de overdracht van eigendom en migratie; en er was een gedeelte over de erfenis van privébezit dat vrouwen uitdrukkelijk verbood het land te erven.

Door de eeuwen heen zou de wet worden gewijzigd, gesystematiseerd en opnieuw worden uitgegeven, vooral onder Karel de Grote en zijn opvolgers, die deze vertaalden in het Oudhoogduits. Het zou van toepassing zijn in de landen die deel uitmaakten van het Karolingische rijk, vooral in Frankrijk. Maar het zou pas in de 15e eeuw rechtstreeks op de successiewetten worden toegepast.

Vanaf de jaren 1300 probeerden Franse juridische wetenschappers juridische gronden te bieden om te voorkomen dat vrouwen op de troon zouden slagen. De gewoonte, de Romeinse wet en de 'priesterlijke' aspecten van het koningschap werden gebruikt om deze uitsluiting te rechtvaardigen. Het blokkeren van vrouwen en afstamming door vrouwen was vooral belangrijk voor de adel van Frankrijk toen Edward III van Engeland probeerde aanspraak te maken op de Franse troon door afstamming aan de zijde van zijn moeder, een actie die leidde tot de Honderdjarige Oorlog. In 1410 verscheen de eerste geregistreerde vermelding van Salic Law in een verhandeling die Henry IV van Engeland's claims op de Franse kroon weerlegde. Strikt genomen was dit geen correcte toepassing van de wet; de oorspronkelijke code had geen betrekking op de erfenis van titels. Maar in deze verhandeling was een wettelijk precedent geschapen dat voortaan zou worden geassocieerd met de Salic-wet.

In de jaren 1500 promootten geleerden die zich bezighielden met de theorie van koninklijke macht de Salic-wet als een essentiële wet van Frankrijk. Het werd uitdrukkelijk gebruikt om de kandidatuur voor de Franse troon van de Spaanse infanta Isabella in 1593 te ontkennen. Vanaf dat moment werd de Salic Succession Law aanvaard als een fundamenteel juridisch uitgangspunt, hoewel er ook andere redenen werden gegeven om vrouwen van de kroon te weren. De Salic-wet werd tot 1883 in Frankrijk in deze context gebruikt.

De erfrechtwet van Salic werd geenszins universeel toegepast in Europa. Engeland en de Scandinavische landen lieten vrouwen regeren; en Spanje had zo'n wet niet tot de 18e eeuw, toen Philip V van het Huis van Bourbon een minder strikte variatie van de code introduceerde (deze werd later ingetrokken). Maar hoewel koningin Victoria zou regeren over een groot Brits rijk en zelfs de titel 'keizerin van India' zou houden, werd ze door de Salic Law uitgesloten van het slagen voor de troon van Hannover, die werd gescheiden van de Britse bedrijven toen ze koningin van Engeland werd en werd geregeerd door haar oom.

Ook gekend als: Lex Salica (in Latijns)