De opkomst en ondergang van het Ottomaanse rijk

Het Ottomaanse rijk was een keizerlijke staat die werd gesticht in 1299 na het ontstaan ​​van de afbraak van verschillende Turkse stammen. Het rijk groeide toen uit met veel gebieden in wat nu het huidige Europa is. Het werd uiteindelijk een van de grootste, machtigste en langstlopende rijken in de geschiedenis van de wereld. Op zijn hoogtepunt omvatte het Ottomaanse rijk de gebieden Turkije, Egypte, Griekenland, Bulgarije, Roemenië, Macedonië, Hongarije, Israël, Jordanië, Libanon, Syrië en delen van het Arabische schiereiland en Noord-Afrika. Het had een maximale oppervlakte van 7,6 miljoen vierkante mijl (19,9 miljoen vierkante kilometer) in 1595. Het Ottomaanse Rijk begon in de 18e eeuw af te nemen, maar een deel van zijn land werd wat nu Turkije is.

Oorsprong en groei

Het Ottomaanse rijk begon in de late 1200s tijdens het uiteenvallen van het Seljuk Turk-rijk. Nadat dat rijk uit elkaar ging, begonnen de Ottomaanse Turken de controle over de andere staten die tot het voormalige rijk behoorden en tegen het einde van de 14e eeuw werden alle andere Turkse dynastieën gecontroleerd door de Ottomaanse Turken.

In de begindagen van het Ottomaanse rijk was expansie het belangrijkste doel van zijn leiders. De vroegste fasen van Ottomaanse expansie vonden plaats onder Osman I, Orkhan en Murad I. Bursa, een van de vroegste hoofdsteden van het Ottomaanse Rijk, viel in 1326. Aan het einde van de 13e eeuw bereikten verschillende belangrijke overwinningen meer land voor de Ottomanen en begon Europa zich voor te bereiden voor Ottomaanse uitbreiding.

Na enkele militaire nederlagen in de vroege 1400s herwonnen de Ottomanen hun macht onder Mohammed I. In 1453 veroverden ze Constantinopel. Het Ottomaanse rijk bereikte toen zijn hoogtepunt en wat bekend staat als de periode van grote expansie, gedurende welke tijd het rijk de landen van meer dan tien verschillende Europese en Midden-Oosterse staten omvatte. Er wordt aangenomen dat het Ottomaanse rijk zo snel kon groeien omdat andere landen zwak en ongeorganiseerd waren, en ook omdat de Ottomanen voor die tijd een geavanceerde militaire organisatie en tactiek hadden. In de 1500s ging de expansie van het Ottomaanse Rijk door met de nederlaag van de Mamluks in Egypte en Syrië in 1517, Algiers in 1518 en Hongarije in 1526 en 1541. Bovendien vielen delen van Griekenland ook onder Ottomaanse controle in de 1500s.

In 1535 begon het bewind van Sulayman I en kreeg Turkije meer macht dan onder vorige leiders. Tijdens het bewind van Sulayman I werd het Turkse rechtssysteem gereorganiseerd en begon de Turkse cultuur aanzienlijk te groeien. Na de dood van Sulayman I begon het rijk de macht te verliezen toen het leger werd verslagen tijdens de Slag om Lepanto in 1571.

Weigeren en samenvouwen

Gedurende de rest van de jaren 1500 en in de jaren 1600 en 1700 begon het Ottomaanse rijk met een aanzienlijke machtsdaling na verschillende militaire nederlagen. Midden 1600 werd het rijk korte tijd hersteld na militaire overwinningen in Perzië en Venetië. In 1699 begon het rijk opnieuw territorium en macht te verliezen.

In de jaren 1700 begon het Ottomaanse rijk snel te verslechteren na de Russisch-Turkse oorlogen. Een reeks verdragen die in die tijd tot stand kwamen, zorgden ervoor dat het rijk zijn economische onafhankelijkheid verloor. De Krimoorlog, die duurde van 1853 tot 1856, heeft het worstelende rijk verder uitgeput. In 1856 werd de onafhankelijkheid van het Ottomaanse Rijk erkend door het Congres van Parijs, maar het verloor nog steeds zijn kracht als een Europese macht.

In de late jaren 1800 waren er verschillende opstanden en het Ottomaanse rijk bleef zijn territorium verliezen. Politieke en sociale instabiliteit in de jaren 1890 creëerde internationale negativiteit ten opzichte van het rijk. De Balkanoorlogen van 1912 en 1913 en opstanden door Turkse nationalisten hebben het territorium van het rijk verder verkleind en de instabiliteit vergroot. Na het einde van de Eerste Wereldoorlog eindigde het Ottomaanse rijk officieel met het Verdrag van Sevres.

Het belang van het Ottomaanse rijk

Ondanks zijn ineenstorting was het Ottomaanse rijk een van de grootste, langstlopende en meest succesvolle rijken in de wereldgeschiedenis. Er zijn veel redenen waarom het rijk zo succesvol was als het was, maar sommige omvatten het zeer sterke en georganiseerde leger en de gecentraliseerde politieke structuur. Deze vroege, succesvolle regeringen maken het Ottomaanse rijk tot een van de belangrijkste in de geschiedenis.