Het heilige Land

De regio over het algemeen omvattende grondgebied van de rivier de Jordaan in het oosten tot de Middellandse Zee in het westen, en van de rivier de Eufraat in het noorden tot de Golf van Akaba in het zuiden, werd door middeleeuwse Europeanen als het Heilige Land beschouwd. De stad Jeruzalem was van bijzonder heilige betekenis en blijft dat ook voor joden, christenen en moslims.

Een regio van heilige betekenis

Millennia lang werd dit gebied beschouwd als het Joodse thuisland, dat oorspronkelijk de gezamenlijke koninkrijken van Juda en Israël omvatte, die door koning David waren gesticht. In c. 1000 v.Chr. Veroverde David Jeruzalem en maakte het de hoofdstad; hij bracht de Ark van het Verbond daarheen, waardoor het ook een religieus centrum werd. Davids zoon Koning Solomon liet een fantastische tempel bouwen in de stad en eeuwenlang bloeide Jeruzalem op als een spiritueel en cultureel centrum. Door de lange en tumultueuze geschiedenis van de Joden zijn ze nooit gestopt Jeruzalem te beschouwen als de belangrijkste en heiligste stad.

De regio heeft een spirituele betekenis voor christenen omdat Jezus Christus hier leefde, reisde, predikte en stierf. Jeruzalem is vooral heilig omdat het in deze stad was dat Jezus aan het kruis stierf en, christenen geloven, opstond uit de dood. De sites die hij bezocht, en vooral de site waarvan hij dacht dat hij zijn graf was, maakte van Jeruzalem het belangrijkste doel voor de middeleeuwse christelijke bedevaart.

Moslims zien religieuze waarde in het gebied omdat het is waar het monotheïsme is ontstaan, en zij erkennen het monotheïstische erfgoed van de islam uit het jodendom. Jeruzalem was oorspronkelijk de plaats waar moslims zich in gebed op richtten, totdat het in de jaren 620 G.T. werd veranderd in Mekka. Zelfs toen behield Jeruzalem betekenis voor moslims omdat het de plaats was van Mohammeds nachtreis en hemelvaart.

De geschiedenis van Palestina

Deze regio werd soms ook wel Palestina genoemd, maar de term is moeilijk om met enige precisie toe te passen. De term 'Palestina' is afgeleid van 'Philistia', zoals de Grieken het land van de Filistijnen noemden. In de 2e eeuw G.T. gebruikten de Romeinen de term "Syrië Palaestina" om het zuidelijke deel van Syrië aan te duiden, en van daaruit vond de term zijn weg naar het Arabisch. Palestina heeft een post-middeleeuwse betekenis; maar in de middeleeuwen werd het zelden gebruikt door Europeanen in verband met het land dat zij als heilig beschouwden.

Het grote belang van het Heilige Land voor Europese christenen zou paus Urban II ertoe brengen de eerste kruistocht op te roepen, en duizenden vrome christenen beantwoordden die oproep.