The Great London Smog van 1952

Toen Londen van 5-9 december 1952 door een dikke mist werd overspoeld, mengde het zich met zwarte rook van huizen en fabrieken om een ​​dodelijke smog te creëren. Deze smog doodde ongeveer 12.000 mensen en schokte de wereld om de milieubeweging te starten.

Rook + Mist = Smog

Toen Londen begin december 1952 door een zware verkoudheid werd getroffen, deden Londenaren wat ze meestal deden in een dergelijke situatie - ze verbrandden meer kolen om hun huizen op te warmen. Toen, op 5 december 1952, overspoelde een laag dichte mist de stad en bleef vijf dagen.

Een inversie verhinderde dat de rook van de kolenverbranding in de huizen van Londen, plus de gebruikelijke fabrieksemissies van Londen, in de atmosfeer ontsnapte. De mist en rook gecombineerd in een rollende, dikke laag smog.

Londen wordt afgesloten

Londenaren, die gewend waren in een stad te wonen die bekend staat om zijn erwtensoepmist, waren niet geschokt om zich omringd te voelen door zo'n dikke smog. Hoewel de dichte smog geen paniek veroorzaakte, sloot hij de stad bijna van 5-9 december 1952.

Het zicht in Londen werd extreem slecht. Op sommige plaatsen was het zicht tot 1 voet gedaald, wat betekent dat je je eigen voeten niet zou kunnen zien wanneer je naar beneden kijkt, noch je eigen handen als ze voor je werden uitgestrekt.

Vervoer door de stad kwam tot stilstand en veel mensen gingen niet naar buiten, uit angst om in hun eigen wijk te verdwalen. Ten minste één theater werd gesloten omdat de smog naar binnen was sijpelde en het publiek het podium niet langer kon zien.

De smog was dodelijk

Pas nadat de mist op 9 december was opgeheven, werd de dodelijkheid van de smog ontdekt. Gedurende de vijf dagen dat de smog Londen had bedekt, waren meer dan 4.000 meer mensen gestorven dan normaal voor die tijd van het jaar. Er waren ook berichten dat een aantal runderen was gestorven aan de giftige smog.

In de daaropvolgende weken stierven er ongeveer 8.000 meer aan blootstelling aan wat bekend staat als de Grote Smog van 1952. Het wordt ook wel 'de grote rook' genoemd. De meeste mensen die door de Grote Smog werden gedood, waren mensen met reeds bestaande ademhalingsproblemen en ouderen.

Het dodental van de Grote Smog van 1952 was schokkend. Vervuiling, waarvan velen dachten dat het slechts een deel van het stadsleven was, had 12.000 mensen gedood. Het was tijd voor verandering.

Actie ondernemen

De zwarte rook had de meeste schade aangericht. Zo keurde het Britse parlement in 1956 en 1968 twee schone luchtwetten goed en begon het met het proces van het elimineren van de verbranding van kolen in huizen van mensen en in fabrieken. De Clean Air Act van 1956 stelde rookloze zones in, waar rookloze brandstof moest worden verbrand. Deze wet verbeterde de luchtkwaliteit in Britse steden aanzienlijk. De Clean Air Act uit 1968 was gericht op het gebruik van hoge schoorstenen door de industrie, waardoor de vervuilde lucht effectiever werd verspreid.