Het eerste driemanschap en Julius Caesar

Tegen de tijd van het Eerste Triumviraat was de republikeinse regeringsvorm in Rome al op weg naar de monarchie. Voordat je de drie mannen die betrokken zijn bij het triumvirate, moet je op de hoogte zijn van enkele gebeurtenissen en mensen die ertoe hebben geleid:

Tijdens het tijdperk van de late Republiek leed Rome onder een schrikbewind. Het hulpmiddel van Terror was een nieuwe, de lijst met verboden, waarmee grote aantallen belangrijke, rijke mensen, en vaak senatoren, werden gedood; hun eigendom, in beslag genomen. Sulla, destijds Romeinse dictator, leidde tot dit bloedbad:

"Sulla hield zich nu bezig met de slachting, en moorden zonder nummer of limiet vulden de stad. Velen werden ook gedood om particuliere haat te bevredigen, hoewel ze geen relaties hadden met Sulla, maar hij gaf zijn toestemming om zijn aanhangers te bevredigen. laatste van de jongere mannen, Caius Metellus, maakte moedig om Sulla in de senaat te vragen welk einde er aan deze kwaden zou zijn, en hoe ver hij zou gaan voordat zij zouden verwachten dat dergelijke daden zouden stoppen. "Wij vragen u niet, 'zei hij,' om degenen die u vastbesloten hebt te doden vrij te maken van de straf, maar om degenen die u vastbesloten hebt te redden te bevrijden van suspense. '' Hoewel we, wanneer we aan dictators denken, denken aan mannen en vrouwen die duurzame macht willen, een Romeinse dictator was:

1. Een wettelijke ambtenaar
2. Naar behoren genomineerd door de Senaat
3. Om een ​​groot probleem aan te pakken,
4. Met een vaste, beperkte looptijd.

Sulla was langer dictator geweest dan de normale periode, dus wat zijn plannen waren, wat betreft het vasthouden aan het kantoor van dictator, waren onbekend. Het was een verrassing toen hij ontslag nam uit de positie van een Romeinse dictator in 79 voor Christus. Sulla stierf een jaar later.

"Het vertrouwen dat hij rustte in zijn goede genialiteit ... moedigde hem aan ... en hoewel hij de auteur was geweest van zulke grote veranderingen en revoluties van de staat, om zijn gezag neer te leggen ..." Sulla's regering versloeg de machts Senaat. De schade was toegebracht aan het republikeinse regeringssysteem. Geweld en onzekerheid lieten een nieuwe politieke alliantie ontstaan.

Begin van het Triumvirate

Tussen de dood van Sulla en het begin van het 1e Triumvirate in 59 voor Christus, groeiden 2 van de rijkste en machtigste overgebleven Romeinen, Gnaeus Pompeius Magnus (106-48 voor Christus) en Marcus Licinius Crassus (112-53 voor Christus) steeds vijandiger tegen elkaar. Dit was niet alleen een privé-zorg, omdat elke man werd ondersteund door facties en soldaten. Om een ​​burgeroorlog af te wenden, stelde Julius Caesar, wiens reputatie groeide vanwege zijn militaire successen, voor een partnerschap met drie richtingen. Deze onofficiële alliantie staat ons bekend als het 1e triumviraat, maar werd destijds een Amicitia 'vriendschap' of factio (vanwaar onze 'factie').

Ze verdeelden de Romeinse provincies om zichzelf te passen. Crassus, de bekwame financier, zou Syrië ontvangen; Pompey, de beroemde generaal, Spanje; Caesar, die zich binnenkort zou tonen als een bekwaam politicus en een militair leider, Cisalpine en Transalpine Gallië en Illyricum. Caesar en Pompey hielpen hun relatie te verstevigen door Pompey's huwelijk met Caesars dochter Julia.

Einde van het Triumvirate

Julia, de vrouw van Pompeius en dochter van Julius Caesar, stierf in 54, passief verbroken de persoonlijke alliantie tussen Caesar en Pompeius. (Erich Gruen, auteur van De laatste generatie van de Romeinse Republiek pleit tegen het belang van de dood van Caesars dochter en vele andere geaccepteerde details van Caesars relatie met de senaat.)

Het triumviraat degenereerde verder in 53 v.Chr., Toen een Parthisch leger het Romeinse leger op de Carrhae aanviel en Crassus doodde.

Ondertussen groeide de macht van Caesar terwijl hij in Gallië was. Wetten werden aangepast aan zijn behoeften. Sommige senatoren, met name Cato en Cicero, waren gealarmeerd door het verzwakkende juridische weefsel. Rome had ooit het kantoor van opgericht tribune om de plebeians macht te geven tegen de patricians. Onder andere machten was de persoon van de tribune heilig (ze konden fysiek niet worden geschaad) en hij kon iedereen een veto opleggen, inclusief zijn collega-tribune. Caesar had beide tribunes aan zijn zijde toen enkele leden van de senaat hem van verraad beschuldigden. De tribunes legden hun veto's op. Maar toen negeerde de senaatsmeerderheid de veto's en maakte ze de tribunes ruw. Ze bevolen Caesar, nu beschuldigd van verraad, terug te keren naar Rome, maar zonder zijn leger.

Julius Caesar keerde terug naar Rome met zijn leger. Ongeacht de legitimiteit van de oorspronkelijke aanklacht wegens verraad, hadden de tribunes veto uitgesproken, en de minachting voor de wet die betrokken was bij het overtreden van de heiligheid van de tribunes, op het moment dat Caesar de Rubicon rivier overstak, had hij in feite verraad gepleegd. Caesar kon veroordeeld worden voor verraad of vechten tegen de Romeinse strijdkrachten die hem tegemoet kwamen, die de voormalige co-leider van Caesar, Pompeius, leidde.

Pompeius had het eerste voordeel, maar toch won Julius Caesar in Pharsalus in 48 v.Chr. Na zijn nederlaag vluchtte Pompeius, eerst naar Mytilini en vervolgens naar Egypte, waar hij veiligheid verwachtte, maar in plaats daarvan zijn eigen dood ontmoette.

Julius Caesar regeert alleen

Caesar bracht vervolgens een paar jaar door in Egypte en Azië voordat hij terugkeerde naar Rome, waar hij een hervormingsplatform begon.

1. Julius Caesar verleende burgerschap aan vele kolonisten, waardoor zijn steunbasis werd verbreed.
2. Caesar heeft Proconsuls betaald om corruptie te verwijderen en loyaliteit van hen te verkrijgen.
3. Caesar richtte een netwerk van spionnen op.
4. Caesar voerde een beleid van landhervorming uit om de macht van de rijken weg te nemen.
5. Caesar verminderde de bevoegdheden van de Senaat om er slechts een adviesraad van te maken.