De verkiezing van 1828 werd gekenmerkt door vuile tactieken

De verkiezing van 1828 was belangrijk omdat het een ingrijpende verandering aankondigde met de verkiezing van een man die algemeen wordt beschouwd als een kampioen van het gewone volk. Maar de campagne van dat jaar was ook opmerkelijk vanwege de intense persoonlijke aanvallen die door de aanhangers van beide kandidaten op grote schaal werden toegepast.

De zittende John Quincy Adams en de uitdager Andrew Jackson konden niet anders zijn geweest. Adams was de hoogopgeleide zoon van de tweede president van het land en had als diplomaat veel gereisd. Jackson was een wees die zijn weg naar succes langs de grens klauwde voordat hij een nationale held werd in de Slag om New Orleans.

Hoewel Adams bekend stond om zijn doordachte introspectie, had Jackson een reputatie voor gewelddadige ontmoetingen en duels.

Misschien was het enige dat ze gemeen hadden dat ze allebei een lange loopbaan bij de openbare dienst hadden.

En tegen de tijd dat de stemmen werden uitgebracht, hadden beide mannen wilde verhalen verspreid over hun verleden, met luguberende beschuldigingen van moord, overspel en het verkrijgen van vrouwen op de pagina's van partijdige kranten.

Snelle feiten: verkiezing van 1828

• De verkiezing tussen presidentskandidaten John Quincy Adams en Andrew Jackson was smerig en bitter en hield extreme beschuldigingen in.
• John Quincy Adams beschuldigde Andrew Jackson van moord tijdens zijn functie als militair officier.
• Andrew Jackson beschuldigde John Quincy Adams ervan pooier te zijn geweest als diplomaat in Rusland.
• Smerige beschuldigingen verspreid door handbill en in partijdige kranten.
• Jackson won de verkiezingen van 1828 en zijn administratie kende een bitter begin toen Adams weigerde zijn inhuldiging bij te wonen.

Achtergrond van de verkiezingen van 1828

De twee tegenstanders in de verkiezing van 1828 hadden elkaar eerder geconfronteerd, in de verkiezing van 1824, een eigenaardige zaak die bekend werd als "The Corrupt Bargain." geloofde dat de voorzitter van het huis Henry Clay zijn aanzienlijke invloed had gebruikt om de overwinning naar John Quincy Adams te brengen.

Jackson's woedende campagne tegen Adams werd in wezen hervat zodra Adams aantrad in 1825, toen 'Old Hickory' en zijn aanhangers ijverig werkten om de steun in het hele land op te zetten. Terwijl de natuurlijke machtsbasis van Jackson in het Zuiden en onder landelijke kiezers was, slaagde hij erin zich aan te passen aan de politieke machtsmakelaar Martin Van Buren in New York. Met de slimme begeleiding van Van Buren kon Jackson een beroep doen op werkende mensen in het noorden.

De campagne van 1828 werd gevormd door een partijconflict

In 1827 begonnen aanhangers in zowel de kampen van Adams als Jackson gezamenlijke inspanningen om het karakter van de tegenstander te ondermijnen. Hoewel de twee kandidaten grote verschillen hadden in wezenlijke kwesties, bleek de resulterende campagne op persoonlijkheden te zijn gebaseerd. En de gebruikte tactieken waren schandelijk achterlijk.

De verkiezingen van 1824 waren niet gemarkeerd met sterke partijrelaties. Maar tijdens de regering-Adams begonnen de verdedigers van de status-quo zich 'Nationale Republikeinen' te noemen. Hun tegenstanders in het kamp in Jackson begonnen zichzelf 'Democratische Republikeinen' te noemen, die al snel werd afgekort tot Democraten.

De verkiezing van 1828 was dus een terugkeer naar een tweepartijenstelsel en was de voorloper van het bekende tweepartijenstelsel dat we vandaag kennen. De democratische loyalisten van Jackson werden georganiseerd door Martin Van Buren uit New York, die bekend stond om zijn scherpe politieke vaardigheden.

Carrières van kandidaten werden voer voor aanvallen

Voor degenen die Andrew Jackson verafschuwden, bestond er een goudmijn van materiaal. Jackson was beroemd om zijn brandende humeur en had een leven vol geweld en controverse geleid. Hij had deelgenomen aan verschillende duels en vermoordde een man in een beruchte in 1806.

Toen hij in 1815 het bevel voerde over de troepen, had hij de executie bevolen van militieleden die werden beschuldigd van desertie. De zwaarte van de straf en de wankele juridische basis werden een deel van de reputatie van Jackson.

Degenen die tegen John Quincy Adams waren, bespotten hem als een elitair. De verfijning en intelligentie van Adams waren tegen hem gekeerd. En hij werd zelfs bespot als een "Yankee", op een moment dat die gelieerde winkeliers bekend stonden om voordeel te halen uit consumenten.

Doodskist Handbills en overspel geruchten

De reputatie van Andrew Jackson als nationale held was gebaseerd op zijn militaire carrière, omdat hij de held was van de Slag om New Orleans, de laatste actie van de oorlog van 1812. Zijn militaire glorie werd tegen hem gekeerd toen een Philadelphia-printer genaamd John Binns publiceerde de beruchte 'doodskist', een poster met zes zwarte doodskisten en beweerde dat de militiemannen die Jackson had laten executeren in wezen waren vermoord.