Het verschil tussen public relations en journalistiek

Overweeg het volgende scenario om het verschil tussen journalistiek en public relations te begrijpen.

Stel je voor dat je universiteit aankondigt dat het collegegeld verhoogt (iets dat veel hogescholen doen vanwege de lagere overheidsfinanciering). Het PR-bureau publiceert een persbericht over de toename. Wat denk je dat die release zal zeggen?

Nou, als je universiteit zoals de meeste is, zal het waarschijnlijk benadrukken hoe bescheiden de toename is en hoe de school nog steeds zeer betaalbaar blijft. Het zal waarschijnlijk ook vertellen over hoe de wandeling absoluut noodzakelijk was voor het gezicht van voortdurende bezuinigingen, enzovoort.

De release kan zelfs een citaat van de president van het college bevatten waarin hij zegt dat hij / zij spijt heeft dat hij de steeds stijgende kosten van het doorgeven van studenten moet doorberekenen en hoe de verhoging zo bescheiden mogelijk is gehouden.

Dit kan allemaal volkomen waar zijn. Maar wie denk je dat niet wordt geciteerd in het persbericht van het college? Studenten natuurlijk. De mensen die het meest door de wandeling worden getroffen, zijn degenen die geen zeggenschap hebben. Waarom niet? Omdat studenten waarschijnlijk zeggen dat de toename een vreselijk idee is en het voor hen alleen maar moeilijker maakt om daar lessen te volgen. Dat perspectief doet de instelling geen goed.

Hoe journalisten een verhaal benaderen

Dus als je een verslaggever bent voor de studentenkrant die een artikel over de collegegeldtocht moet schrijven, met wie moet je dan interviewen? Uiteraard moet je met de universiteitsvoorzitter en een van de andere betrokken ambtenaren praten.

Je moet ook met studenten praten omdat het verhaal niet compleet is zonder de mensen te ondervragen die het meest worden getroffen door de actie die wordt ondernomen. Dat geldt voor collegegeldverhogingen, of ontslagen in de fabriek, of voor iemand anders die ooit gewond is geraakt door de acties van een grote instelling. Dat heet beide kanten van het verhaal krijgen.

En daarin ligt het verschil tussen public relations en journalistiek. Public relations is ontworpen om de meest positieve draai te geven aan alles wat wordt gedaan door een instelling zoals een universiteit, een bedrijf of een overheidsinstantie. Het is ontworpen om de entiteit er zo prachtig mogelijk uit te laten zien, zelfs als de actie die wordt ondernomen - het collegegeld stijgt - allesbehalve is.

Waarom journalisten belangrijk zijn

Journalistiek gaat er niet over om instellingen of individuen er goed of slecht uit te laten zien. Het gaat erom ze in realistisch licht, goed, slecht of anders weer te geven. Dus als het college iets goeds doet - bijvoorbeeld het aanbieden van gratis collegegeld aan ontslagen lokale mensen - dan moet je dekking dat weerspiegelen.

Het is belangrijk voor journalisten om de machthebbers te ondervragen, want dat is onderdeel van onze primaire missie: als een soort vijandige waakhond dienen om de activiteiten van de machtigen in de gaten te houden, om te proberen ervoor te zorgen dat ze die macht niet misbruiken.

Helaas is de afgelopen jaren de public relations krachtiger en alomtegenwoordiger geworden, zelfs omdat de redacties in het hele land duizenden verslaggevers hebben ontslagen. Dus hoewel er steeds meer PR-agenten zijn (journalisten noemen ze flacks) die een positieve draai geven, zijn er steeds minder journalisten om hen uit te dagen.

Maar daarom is het belangrijker dan ooit dat ze hun werk doen en goed doen. Het is simpel: we zijn hier, om de waarheid te vertellen.