De definitie van taboe taal

De voorwaarde taboe taal verwijst naar woorden en zinnen die over het algemeen als ongepast worden beschouwd in bepaalde contexten.

Sociaal antropoloog Edmund Leach identificeerde drie grote categorieën taboe-woorden en zinnen in het Engels:

1. 'Vuile' woorden die betrekking hebben op seks en uitscheiding, zoals 'bugger', 'shit'.
2. Woorden die te maken hebben met de christelijke religie, zoals 'Christus' en 'Jezus'.
3. Woorden die worden gebruikt bij 'dierenmishandeling' (iemand een dier noemen), zoals 'teef', 'koe'.

(Bróna Murphy, Corpus en sociolinguïstiek: onderzoek naar leeftijd en geslacht in vrouwelijke gesprekken, 2010)

Het gebruik van taboe-taal is blijkbaar zo oud als de taal zelf. "Je hebt me taal geleerd," zegt Caliban in de eerste akte van Shakespeare's De storm, "en mijn winst on't / Is, ik weet hoe te vloeken."

Etymologie

"Het woord taboe werd voor het eerst geïntroduceerd in Europese talen door Captain Cook in zijn beschrijving van zijn derde reis over de hele wereld, toen hij Polynesië bezocht. Hier was hij getuige van de manieren waarop het woord taboe werd gebruikt voor bepaalde vermijdingsgewoonten variërend van zeer verschillende dingen ... "
(Het Oxford Handbook of the Archaeology of Ritual and Religion, 2011)

Voorbeelden en observaties

"Mensen censureren constant de taal die ze gebruiken (we onderscheiden dit van de geïnstitutionaliseerde instelling van censuur) ...

"In de hedendaagse westerse samenleving, taboe en eufemisme zijn nauw verweven met de concepten beleefdheid en gezicht (in wezen het zelfbeeld van een persoon). Over het algemeen is sociale interactie gericht op gedrag dat hoffelijk en respectvol is, of op zijn minst onschadelijk. Deelnemers moeten overwegen of wat ze zeggen hun eigen gezicht zal behouden, verbeteren of beschadigen, en dat ze rekening moeten houden met en zorgen voor de gezichtsvereisten van anderen. "

(Keith Allan en Kate Burridge, Verboden woorden: taboe en censuur van taal. Cambridge University Press, 2006)

Tips voor het schrijven van vierletterwoorden

"Iemand in mijn positie heeft een aantal ruwe regels moeten bedenken voor het gebruik van [vierletterige woorden]. Mijn eigen set regels heb ik nu voor het eerst op schrift gesteld. In wat volgt, ze en hen staan ​​voor wat ooit obsceniteiten waren.

(Kingsley Amis, The King's English: A Guide to Modern Usage. HarperCollins, 1997)

1. Gebruik ze spaarzaam en, zoals classicisten plachten te zeggen, alleen voor een speciaal effect.
2. Zelfs in low farce, gebruik ze nooit in de oorspronkelijke of basisbetekenis, tenzij misschien om aan te geven dat een personage een soort pompeuze buffoon of andere ongewenste is. Zelfs eenvoudige uitwerpselen zijn lastig.
3. Ze kunnen worden gebruikt in een dialoog, maar onthoud regel 1. Een poging tot humor rechtvaardigt vaak hun uiterlijk ...
4. Bij twijfel, sla het eruit en neem 'het' hier als een van hen. "

Taalkundigen over taboe taal in culturele contexten

"Bespreking van verbale beledigingen roept steevast de vraag op van obsceniteit, godslastering, 'scheldwoorden' en andere vormen van taboe taal. Taboe-woorden zijn woorden die volledig moeten worden vermeden, of althans moeten worden vermeden in 'gemengd bedrijf' of 'beleefd bedrijf'. Typische voorbeelden zijn veel voorkomende scheldwoorden zoals vloek! of stront! Dit laatste wordt steeds vaker in 'beleefd gezelschap' gehoord en zowel mannen als vrouwen gebruiken beide woorden openlijk. Velen zijn echter van mening dat het laatste woord absoluut ongepast is in 'beleefde' of formele contexten. In plaats van deze woorden, zeker eufemismen--dat is beleefde vervangers voor taboe-woorden - kan worden gebruikt ...

"Wat als taboe taal geldt, is iets dat wordt gedefinieerd door cultuur, en niet door iets dat inherent is aan de taal."

(Adrian Akmajian, Richard Demers, Ann Farmer en Robert Harnish, Taalkunde: een inleiding tot taal en communicatie. MIT Press, 2001)

"Taalkundigen hebben een neutraal en beschrijvend standpunt ingenomen Taboe woorden. De rol van taalstudies was om te documenteren welke woorden in welke situaties worden vermeden ...

'Woorden zelf zijn niet' taboe ',' vies 'of' profaan '. Veel van de woorden die momenteel als ongepast worden beschouwd in openbare instellingen, waren de neutrale, normale term voor een object of actie in eerdere vormen van het Engels. Het woord 'shit' werd niet altijd als ongepast of onbeleefd beschouwd. Op dezelfde manier behandelen veel talen van de wereld lichamelijke functies nog steeds op een minder eufemistische manier. "

(Peter J. Silzer, "Taboo." Encyclopedia of Linguistics, ed. Door Philipp Strazny. Taylor & Francis, 2005)

De lichtere kant van taboe taal

Verschuivende normen in South Park

• Mevrouw Choksondik: Oké kinderen, ik moet de positie van de school over het woord 'shit' verduidelijken.
• Stan: Wauw! We kunnen nu 'shit' zeggen op school?
• Kyle: Dit is belachelijk. Alleen omdat ze het op tv zeggen, is het goed?
• Mevrouw Choksondik: Ja, maar alleen in de figuurlijke vorm van het zelfstandig naamwoord of het bijvoeglijk naamwoord.
• Cartman: huh?
• Mevrouw Choksondik: Je kunt het alleen in niet-letterlijke zin gebruiken. Bijvoorbeeld: "Dat is een slechte foto van mij" is nu prima. De letterlijke vorm van het zelfstandig naamwoord [schrijft op het bord] "Dit is een foto van shit" is echter nog steeds ondeugend.
• Cartman: Ik snap het niet.
• Stan: Ik ook niet.
• Mevrouw Choksondik: Het adjectief is nu ook acceptabel. Bijvoorbeeld: "Het weer buiten is slecht." Het letterlijke bijvoeglijk naamwoord is echter niet geschikt. Bijvoorbeeld: "Mijn slechte diarree maakte de binnenkant van het toilet helemaal shitty, en ik moest het schoonmaken met een doek, die toen ook shitty werd." Dat klopt!
• Timmy: Sssh ... shit!
• Mevrouw Choksondik: Heel goed, Timmy.
• Butters: Mevrouw Choksondik, kunnen we zeggen de explosieve, zoals "Oh shit!" of "Shit on a shingle"?
• Mevrouw Choksondik: Ja, dat is goed.
• Cartman: Wauw! Dit gaat geweldig worden! Een heel nieuw woord!

("Het raakt de fan." South Park, 2001

Taboe taal in Flying Circus van Monty Python

Voice over: De BBC wil zich verontschuldigen voor de slechte kwaliteit van het geschrift in die schets. Het is geen BBC-beleid om gemakkelijk te lachen met woorden als bum, onderbroek, botty of wee-wees. (Off-camera gelach) Sh!
(Gesneden tot een man die bij een scherm staat met een clicker.)

BBC Man: Dit zijn de woorden die niet opnieuw in dit programma worden gebruikt.
(Hij klikt op de clicker. De volgende dia's verschijnen op het scherm:

• B * M
• B * TTY
• P * X
• KN * ckers
• W ** - W **
• SEMPRINI

(Een vrouw komt in het schot.)

Vrouw: Semprini?

BBC Man: (richten) Uit!

(Terug naar de apotheek.)

Chemist: Juist, wie heeft er dan kook aan zijn semprini?

(Een politieagent verschijnt en bundelt hem af.)

(Eric Idle, Michael Palin en John Cleese in "The Chemist Sketch." Flying Circus van Monty Python, 20 oktober 1970)