'The Crucible' Character Study Rebecca Nurse

Als er één karakter in "The Crucible" is waar iedereen van kan houden en mee kan sympathiseren, dan is het Rebecca Nurse. Ze zou iemands grootmoeder kunnen zijn, de vrouw waar je op geen enkele manier kwaad over zou zeggen of van plan bent pijn te doen. En toch, in het tragische stuk van Arthur Miller, is lieve Rebecca Nurse een van de laatste slachtoffers van de Salem Witch Trials.

Het ongelukkige einde van de verpleegster valt samen met het gordijn dat dit stuk sluit, ook al zien we het nooit gebeuren. De scène waarin zij en John Proctor naar de galg gaan, is hartverscheurend. Het is het leesteken in Miller's commentaar op 'heksenjachten', of ze nu in 1690 in Salem zijn of in de jaren 60 van vermeende communisten in Amerika die hem ertoe brachten dit stuk te schrijven.

Rebecca Nurse geeft een gezicht aan de beschuldigingen en het is er een die je niet kunt negeren. Kun je je voorstellen dat je grootmoeder wordt opgeroepen als een heks of een communist? Als John Proctor de tragische held is, is Rebecca Nurse het tragische slachtoffer van 'The Crucible'.

Wie is Rebecca Nurse?

Zij is het heilige karakter van het stuk. Terwijl John Proctor veel tekortkomingen heeft, lijkt Rebecca engelachtig. Ze is een verzorgende ziel, zoals te zien is wanneer ze probeert de zieken en de angstigen te troosten in Act One. Ze is een grootmoeder die in het hele spel medeleven vertoont.

• Vrouw van Francis Nurse.
• Een verstandige en vrome oudere vrouw die in Salem hoog in het vaandel stond.
• Zelfverzekerd en medelevend en, zoals de laatste act aantoont, de nederigste van alle personages.

The Humble Rebecca Nurse

Wanneer ze wordt veroordeeld voor hekserij, weigert Rebecca Nurse valse getuigenissen af ​​te leggen tegen zichzelf en anderen. Ze zou liever hangen dan liegen. Ze troost John Proctor omdat ze allebei naar de galg worden geleid. “Laat je nergens bang voor zijn! Een ander oordeel wacht ons allemaal! '

Verpleegster spreekt ook een van de meer subtiele en realistische lijnen van het spel uit. Terwijl de gevangenen naar de galg worden geleid, struikelt Rebecca. Dit biedt een dramatisch teder moment waarop John Proctor haar vangt en haar overeind helpt. Ze schaamt zich een beetje en zegt: "Ik heb geen ontbijt gehad." Deze regel is zo anders dan de turbulente toespraken van de mannelijke personages of de heftige antwoorden van de jongere vrouwelijke personages..

Rebecca Nurse heeft veel waar ze over zou kunnen klagen. Iedereen in haar situatie zou verteerd worden door angst, verdriet, verwarring en woede tegen het kwaad van de samenleving. Toch geeft Rebecca Nurse haar alleen maar de schuld van een gebrek aan ontbijt.

Zelfs op het punt van executie vertoont ze geen spoor van bitterheid, maar alleen de oprechtste nederigheid. Van alle personages uit "The Crucible" is Rebecca Nurse de meest welwillende. Haar dood verhoogt de tragedie van het stuk.