Technisch schrijven

Technisch schrijven is een gespecialiseerde vorm van expositie: dat wil zeggen schriftelijke communicatie die tijdens het werk wordt uitgevoerd, vooral op gebieden met gespecialiseerde vocabulaires, zoals wetenschap, techniek, technologie en gezondheidswetenschappen. Samen met zakelijk schrijven wordt technisch schrijven vaak ondergebracht onder de noemer van professionele communicatie.

Over technisch schrijven

De Society for Technical Communication (STC) biedt deze definitie van technisch schrijven: "het proces van het verzamelen van informatie van experts en het presenteren aan een publiek in een duidelijke, gemakkelijk te begrijpen vorm." Het kan de vorm aannemen van het schrijven van een instructiehandleiding voor softwaregebruikers of gedetailleerde specificaties voor een technisch project - en talloze andere soorten schrijven op technisch, geneeskunde- en wetenschapsgebied.

In een invloedrijk artikel gepubliceerd in 1965 concludeerde Webster Earl Britton dat het essentiële kenmerk van technisch schrijven 'de poging van de auteur is om één betekenis over te brengen en slechts één betekenis in wat hij zegt'.

Kenmerken van technisch schrijven

Dit zijn de belangrijkste kenmerken:

• Doel: Iets gedaan krijgen binnen een organisatie (een project voltooien, een klant overtuigen, je baas behagen, enz.)
• Uw kennis van het onderwerp: Meestal groter dan dat van de lezer
• Publiek: Vaak meerdere mensen, met verschillende technische achtergronden
• Criteria voor evaluatie: Duidelijke en eenvoudige organisatie van ideeën, in een formaat dat voldoet aan de behoeften van drukke lezers
• Statistische en grafische ondersteuning: Veel gebruikt om bestaande omstandigheden uit te leggen en alternatieve handelwijzen te presenteren 

Verschillen tussen technisch en andere soorten schrijven 

Het "Handboek voor technisch schrijven" beschrijft het doel van het vaartuig op deze manier: "Het doel van technisch schrijven is om lezers in staat te stellen een technologie te gebruiken of een proces of concept te begrijpen. Omdat het onderwerp belangrijker is dan de stem van de schrijver, gebruikt de technische schrijfstijl een objectieve, geen subjectieve toon. De schrijfstijl is direct en utilitair en legt de nadruk op nauwkeurigheid en duidelijkheid in plaats van elegantie of allusiviteit. Een technisch schrijver gebruikt beeldtaal alleen wanneer een spraakfiguur het begrip zou vergemakkelijken. "

Mike Markel merkt op in "Technische communicatie", "Het grootste verschil tussen technische communicatie en de andere vormen van schrijven die je hebt gedaan, is dat technische communicatie een iets andere focus heeft op publiek en doel."

In "Technisch schrijven, presentatievaardigheden en online communicatie" merkt hoogleraar informatica Raymond Greenlaw op dat de "schrijfstijl in technisch schrijven meer voorschrijft dan in creatief schrijven. Bij technisch schrijven maken we ons niet zozeer bezig met het entertainen van het publiek als wel we gaan over het overbrengen van specifieke informatie naar onze lezers op een beknopte en precieze manier. "

Carrière & studie

Mensen kunnen technisch schrijven studeren op de universiteit of de technische school, hoewel een student niet een volledige graad in het veld moet verdienen om de vaardigheid nuttig te kunnen zijn in zijn of haar baan. Werknemers op technische gebieden die over goede communicatieve vaardigheden beschikken, kunnen tijdens het werken aan projecten leren door feedback van hun teamleden, terwijl ze hun werkervaring aanvullen door incidenteel gerichte cursussen te volgen om hun vaardigheden verder te ontwikkelen. Kennis van het vakgebied en de gespecialiseerde woordenschat is het belangrijkste stuk voor technische schrijvers, net als in andere niche-schrijfgebieden, en kan een betaalde premie afdwingen over generalistische schrijvers.

bronnen

• Gerald J. Alred, et al., "Handbook of Technical Writing." Bedford / St. Martin's, 2006.
• Mike Markel, "Technische communicatie." 9e ed. Bedford / St. Martin's, 2010.
• William Sanborn Pfeiffer, "Technisch schrijven: een praktische aanpak." Prentice-Hall, 2003.