Structuurafhankelijkheid en taalkunde

Het taalprincipe dat grammaticale processen primair werken op structuren in zinnen, niet op afzonderlijke woorden of reeksen woorden, wordt structuurafhankelijkheid genoemd. Veel taalkundigen zien structuurafhankelijkheid als een principe van universele grammatica.

De structuur van taal

• "Het principe van structuur-dependency dwingt alle talen om delen van de zin te verplaatsen in overeenstemming met de structuur in plaats van alleen de volgorde van woorden ...
  "Structuurafhankelijkheid kon door kinderen niet worden verkregen door het horen van zinnen van de taal; het legt zich eerder op in welke taal ze ook tegenkomen, net zoals in zekere zin het toonbereik van het menselijk oor de geluiden beperkt die we kunnen horen. Kinderen niet moeten deze principes leren, maar ze toepassen op elke taal die ze horen. " (Michael Byram, Routledge Encyclopedia of Language Teaching and Learning. Routledge, 2000)
• "Alle Engelse sprekers weten het structuur-dependency zonder er even over na te hebben gedacht; ze weigeren automatisch * Is Sam de zwarte kat?? zelfs als ze het nog nooit eerder hebben gezien. Hoe hebben ze deze onmiddellijke reactie? Ze zouden veel zinnen accepteren die ze nog nooit eerder zijn tegengekomen, dus het is niet alleen dat ze het nog nooit eerder hebben gehoord. Structuurafhankelijkheid is evenmin transparant van de normale taal die ze zijn tegengekomen - alleen door zinnen te verzinnen die het doelbewust overtreden, kunnen taalkundigen het bestaan ​​ervan aantonen. Structuurafhankelijkheid is dan een principe van taalkennis ingebouwd in de menselijke geest. Het wordt onderdeel van elke taal die wordt geleerd, niet alleen van het Engels. Principes en parameters theorie beweert dat een belangrijk onderdeel van de kennis van de spreker van elke taal zoals Engels bestaat uit een handvol algemene taalprincipes zoals structuurafhankelijkheid. "(Vivian Cook," Universal Grammar and the Learning and Teaching of Second Second talen." Perspectieven op pedagogische grammatica, ed. door Terence Odlin. Cambridge University Press, 1994)

Vragende structuren

• "Een voorbeeld van een universeel principe is structuur-dependency. Wanneer een kind vragende zinnen leert, leert het het eindige werkwoord in de beginpositie van de zin te plaatsen:

(9a). De pop is mooi
(9b). Is de pop mooi?
(10 a.) De pop is weg
(10b). Is de pop verdwenen?

Als kinderen inzicht in structu mistenopnieuw-afhankelijkheid, daaruit volgt dat ze fouten maken zoals (11b), omdat ze dat niet zouden weten de pop is mooi is de zin in de vragende vorm:

(11a). De pop die weg is, is mooi.
(11 ter.) *is de pop die (0) verdwenen is, is mooi?
(11c). Is de pop die verdwenen is (0) mooi?

Maar kinderen lijken geen onjuiste zinnen te produceren zoals (11b), en nativistische taalkundigen concluderen daarom dat inzicht ine-afhankelijkheid moet aangeboren zijn. "(Josine A. Lalleman," De stand van zaken in onderzoek naar tweede taalverwerving. " Onderzoek naar tweede taalverwerving, ed. door Peter Jordens en Josine Lalleman. Mouton de Gruyter, 1996)

De genitale constructie

• "De genitale constructie in het Engels kan ... ons helpen het concept van te illustreren structuurafhankelijkheid. In (8) zien we hoe de genitief zich hecht aan het zelfstandig naamwoord leerling:

(8) Het essay van de student is erg goed.

Als we een langere zelfstandig naamwoordzin construeren, de genitief 's komt helemaal aan het einde of de rand van het NP, onafhankelijk van de categorie van het woord:

(9) Het essay van [die jonge student uit Duitsland] is erg goed.
(10) Het essay van [de student met wie je sprak] is erg goed.

De regel die de constructie van de genitief bepaalt, is gebaseerd op de Noun Phrase: 's is bevestigd aan de rand van het NP. "(Mireia Llinàs et al., Basisconcepten voor de analyse van Engelse zinnen. Universitat Autònoma de Barcelona, ​​2008)

Ook gekend als: syntactische structuurafhankelijkheid