Citaten 'Slaughterhouse-Five'

Slaughterhouse-Five is een anti-oorlogsroman van Kurt Vonnegut. Het werk werd voor het eerst gepubliceerd in 1969 en het wordt beschouwd als een Amerikaanse klassieker. De roman is semi-autobiografisch van aard en ontleend aan de oorlogservaringen van de Vonnegut in de Tweede Wereldoorlog. Als krijgsgevangene overleefde Vonnegut het Amerikaanse bombardement op Dresden, Duitsland. 

Slaughterhouse-Five Quotes

"En zelfs als de oorlogen niet als gletsjers zouden blijven komen, zou er nog steeds een oude dood zijn."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 1

"Als handelaar in climaxen en spanning en karakterisering en prachtige dialoog en spanning en confrontaties, had ik het verhaal van Dresden vele malen geschetst."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 1

"In die tijd leerden ze dat er absoluut geen verschil was tussen wie dan ook. Misschien geven ze dat nog steeds."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 1

"De aardigste veteranen in Schenectady, dacht ik, de vriendelijkste en grappigste, degenen die de oorlog het meest haatten, waren degenen die echt hadden gevochten."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 1

"We gingen naar de wereldtentoonstelling van New York, zagen hoe het verleden er volgens Ford Motors Car Company en Walt Disney uitzag en zagen wat de toekomst zou zijn, volgens General Motors. En ik vroeg me af over het heden: hoe breed het was, hoe diep het was, hoeveel moest ik houden. "
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 1

"Hij is in een constante staat van plankenkoorts, zegt hij, omdat hij nooit weet in welk deel van zijn leven hij daarna zal moeten handelen."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 2

"Al deze verantwoordelijkheid op zo'n jonge leeftijd maakte haar een bitchy flibbertigibbet."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 2

"Ze kropen in een bos zoals de grote, ongelukkige zoogdieren die ze waren."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 2

"Het is, in de verbeelding van de fans van het gevecht, het goddelijk lusteloze liefdespel dat het orgasme van de overwinning volgt. Het wordt 'dweilen' genoemd."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 3

"God schenkt mij de sereniteit om de dingen te accepteren die ik niet kan veranderen, moed om de dingen te veranderen die ik kan en wijsheid om altijd het verschil te vertellen."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 3

"De benen van degenen die stonden waren als hekpalen die in een warme, kronkelende, scheten, zuchtende aarde werden gedreven. De vreemde aarde was een mozaïek van dwarsliggers die zich nestelden als lepels."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 3

"Ik ben een Tralfamadoriaan, die de hele tijd ziet zoals je misschien een stuk van de Rocky Mountains ziet. Alle tijd is altijd. Het verandert niet. Het leent zich niet voor waarschuwingen of verklaringen. Het is gewoon zo."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, Hoofdstuk 4

"Mijn God - wat hebben ze je aangedaan, jongen? Dit is geen man. Het is een gebroken vlieger."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, hoofdstuk 5

"Dus ze probeerden zichzelf en hun universum opnieuw uit te vinden ... Sciencefiction was een grote hulp."
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, hoofdstuk 5

'En zo ging het maar door tussen de stomme, biddende dame en de grote, holle man die zo vol liefdevolle echo's zat.'
- Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five, hoofdstuk 5