Romeinse keizer Septimius Severus

Severus kwam aan de macht door rivalen af ​​te stoten met een betere aanspraak op macht dan de zijne. Zijn directe voorganger was Didius Julianus. Septimius Severus stierf vreedzaam en liet, als gezamenlijke opvolgers, zijn zonen Caracalla en Geta achter.

data

11 april A.D. 145 - 4 februari 211

Regeren

193-211

Geboorteplaats en dood

Leptis Magna; Eboracum

Naam

Lucius Septimius Severus Augustus (Severus)

Bezetting

Ruler (Romeinse keizer Septimius Severus werd geboren in Afrika, in de Fenicische stad Leptis Magna (in Libië), in een vermoedelijk paardensport (rijk) gezin met consuls erin, op 11 april 145, en stierf in Groot-Brittannië op 4 februari , 211, na 18 jaar regeren als keizer van Rome.

Familie

• Ouders: P. Septimius Geta, (paardensport) en Fulvia Pia
• Vrouw: Julia Domna
• Sons: Bassianus (Caracalla) (b. 188); Geta (b. 189)

Na de moord op Pertinax steunde Rome Didius Julianus als keizer, maar toen Severus Rome binnenging - nadat hij door zijn troepen in Pannonia tot keizer was verklaard op 9 april 193 [DIR], liepen de aanhangers van Julianus over, hij werd geëxecuteerd en al snel de soldaten in Italië en de senatoren steunden in plaats daarvan Severus; ondertussen riepen troepen in het oosten de gouverneur van Syrië uit, Pescennius Niger, keizer, en de Britse legioenen, hun gouverneur, Clodius Albinus. Severus moest omgaan met zijn rivaliserende eisers.

Hij versloeg Pescennius Niger tijdens de slag om Issus 194 na Christus - niet te verwarren met de slag in 333 voor Christus, waarin Alexander de Grote de Perzische Grote Koning Darius versloeg. Severus marcheerde vervolgens Mesopotamië binnen, waar hij een nieuw legioen oprichtte en de oorlog verklaarde aan de Romeinse keizer Clodius Albinus. Zelfs met de legioenen van Groot-Brittannië, Gallië, Duitsland en Spanje, achter hem, verloor Albinus nog steeds van Severus in 197 nabij Lyon [zie Lyon Museum], en pleegde zelfmoord.

De reputatie van Septimius Severus verandert met de tijd. Sommigen beschouwen hem als verantwoordelijk voor de val van Rome. Volgens [http://www.virtual-pc.com/orontes/severi/MoranSev193.html, 29/06/99] gaf Jonathan C. Moran, Gibbon Severus de schuld van de veranderingen die tot onrust en uiteindelijk verval in Rome leidden. De vermelding "De Imperatoribus Romanis" op Severus verklaart de aanklacht: "door het geven van meer loon en voordelen aan soldaten en het annexeren van de lastige landen van Noord-Mesopotamië in het Romeinse rijk, bracht Septimius Severus toenemende financiële en militaire lasten voor de regering van Rome." Zijn bewind werd ook als bloedig beschouwd en volgens de katholieke encyclopedie is hij mogelijk betrokken geweest bij de moord op zijn voorganger, Pertinax. De katholieke encyclopedie zegt ook dat hij de christenen vervolgde en de bekering tot het jodendom en het christendom verbood.

Aan de andere kant herstelde Septimius Severus de stabiliteit van het Romeinse rijk. Hij verbeterde de prestaties en verhoogde het moreel door (dure) veranderingen aan te brengen in de militaire en Praetoriaanse garde. Hij herstelde de muur van Hadrianus en was betrokken bij andere bouwprojecten. Hij speelde ook de rol van de traditionele keizer:

• Hij hervormde de graanvoorraad voor de stad Rome ... Hij zette spelletjes op ... voor de mensen om ze omgeleid en aan zijn zijde te houden. Hij bevrijdde zijn vrienden van schulden en schonk donateurs aan de soldaten en mensen. Hij hoorde ook rechtszaken ... Severus begon ook zijn eigen mannen in de senaat te benoemen, een van de traditionele voorrechten van de keizer.
  - [www.virtual-pc.com/orontes/severi/MoranSev193.html#1, 29/06/99] Severus en traditionele Auctoritas

Afdrukbron
_{Septimius Severus: De Afrikaanse keizer, door Anthony Richard Birley}

_{Zie ook Historia Augusta - Het leven van Septimius Severus}

Septimius Severus en de Severan-keizers

Septimius Severus en zijn opvolgers stonden bekend als Severan Emperors Septimius Severus
Caracalla
Krijg een
Keizers Pertinax en Didius Julianus
Romeinse keizers tijdlijn 2e eeuw
Romeinse keizers tijdlijn 3e eeuw

Oude bronnen op Septimius Severus

• Herodian
• Historia Augusta
• Dio Cassius