Vervangend (woordelementen)

In de Engelse grammatica en morfologie, a replacive is een woordelement dat een ander element binnen een stengel vervangt. Bijvoorbeeld de e in mannen (de meervoudsvorm van Mens) wordt beschouwd als een vervangend element.

"Vervangingsmiddelen worden als allomorfen beschouwd", merkt Philip Orazio Tartaglia op. "Meer in het bijzonder, de vervanger die betrokken is bij het gaan van gans naar ganzen is een allomorf van het meervoud morpheme. Zo zien we dat jongens, katten, rozen, ossen, schapen, en ganzen, bevatten allemaal het meervoud morpheme hoewel elk een andere allomorf van het meervoud morpheme bevat "(Problemen bij de constructie van een theorie over natuurlijke taal). 

Voorbeelden en observaties

• "De voorwaarde [replacive] wordt met name in het label gebruikt vervangende morph of vervangende morfeme om onregelmatige vormen zoals mannen van Mens en zong of gezongen van zingen te beschrijven in morfemische termen, ondanks dat het buiten de duidelijke regels valt voor het vormen van zelfstandig naamwoord meervoudsvormen of vroegere werkwoordsvormen door de toevoeging van verbuigingen. "
  (Sylvia Chalker en Edmund Weiner, Oxford woordenboek van Engelse grammatica. Oxford University Press, 1994)
• Tand en Tanden: Één woord of twee?
  - "[A] synthetisch, tand-gekleurd materiaal de consistentie van het deeg wordt chemisch gesmolten op gekleurd, afgestoken, ver uit elkaar geplaatst of misvormd tanden en gevormd in elke nieuwe vorm die gewenst is. "
  (Justine De Lacy, "De nieuwe huid van je tanden." New York, 3 augustus 1981)
  - "Overweeg dan de zinnen Deze tand heeft aandacht nodig en Deze tanden hebben aandacht nodig. Zijn tand en tanden voorbeelden van hetzelfde woord of van verschillende woorden? In zekere zin zijn ze duidelijk verschillend: ze verschillen in uitspraak, spelling, betekenis en in hun grammaticale gedrag. In een andere zin zijn het echter manifestaties van een enkel element, en inderdaad wordt traditioneel gezegd dat ze 'vormen van hetzelfde woord' zijn. We hebben hier dus twee verschillende concepten, de tweede abstracter dan de eerste: ik zal gebruiken woord in de minder abstracte zin en introduceer de term lexeme voor de meer abstracte. Dat zal ik dus zeggen tand en tanden zijn verschillende woorden, maar vormen van hetzelfde lexeme ...
  "Meer precies zullen we dat zeggen tand en tanden zijn verschillende inflectionele vormen van tand, en zal hier spreken van 'enkelvoud' en 'meervoud' buigzame eigenschappen. Evenzo met werkwoorden: zong en gezongen, zijn bijvoorbeeld respectievelijk de verleden tijd en de voltooid deelwoordsvormen van het lexeme zingen."
  (Rodney Huddleston, Engelse grammatica: een overzicht. Cambridge University Press, 1988)
• Werkwoorden afgeleid van zelfstandige naamwoorden
  "[W] e behandelen zelfstandig naamwoord meervoudsvormen in het Engels zoals mannen, voeten, muizen, tanden zoals zich voordoet met 'replacives'(d.w.z. vervangingen die morfemisch zijn) ... "Vervangende morfemen ... kunnen bestaan ​​uit segmentale of suprasegmentale fonemen ... Een vrij zeldzaam type vervanging wordt vertegenwoordigd door de Engelse reeks bad : baden, schede : steken in, krans : vlechten, tanden : tanden krijgen, veilig : opslaan, strijd : zich inspannen, dief : stelen, rouw : treuren, voor de helft : halveren, plank : plank, lijfeigene : dienen, advies : adviseren, huis / haws /: huis / hawz /, enz. In elk paar heeft het zelfstandig naamwoord een stemloze continuant, het werkwoord een stemhebbende continuant. Als we overeenkomen om de werkwoorden van de zelfstandige naamwoorden af ​​te leiden, stellen we drie vervangende elementen in ...; maar omdat deze drie elementen een fonetisch-semantische gelijkenis met elkaar vertonen, en aangezien hun optreden fonologisch geconditioneerd is, combineren we ze in een enkele vervangende morfeme. "
  (Eugene A. Nida, "The Identification of Morphemes." Morfologie: kritische begrippen in de taalkunde, ed. van Francis Katamba. Routledge, 2004)