Burgerlijke registratie van geboorten, huwelijken en sterfgevallen in Duitsland begon na de Franse revolutie in 1792. Beginnend met regio's van Duitsland onder Franse controle, ontwikkelden de meeste Duitse staten uiteindelijk hun eigen individuele systemen van burgerlijke registratie tussen 1792 en 1876. In het algemeen, Duitse civiele records beginnen in 1792 in Rheinland, 1803 in Hessen-Nassau, 1808 in Westfalen, 1809 in Hannover, oktober 1874 in Pruisen en januari 1876 voor alle andere delen van Duitsland.
Aangezien Duitsland geen centrale opslagplaats heeft voor burgerlijke standen van geboorten, huwelijken en sterfgevallen, kunnen de gegevens op verschillende locaties worden gevonden.
De meeste burgerlijke geboorte-, huwelijks- en overlijdensregisters in Duitsland worden bijgehouden door het burgerlijk registratiekantoor (Standesamt) in de plaatselijke steden. U kunt meestal burgerlijke standregistratie verkrijgen door (in het Duits) naar de stad te schrijven met de juiste namen en datums, de reden voor uw verzoek en een bewijs van uw relatie met de persoon (personen). De meeste steden hebben websites op www. [Plaatsnaam] .de waar u de contactgegevens voor het juiste Standesamt kunt vinden.
In sommige delen van Duitsland zijn dubbele burgerlijke archieven van geboorten, huwelijken en sterfgevallen verzonden naar het staatsarchief (Staatsarchiv), districtsarchief (Kreisarchive) of een ander centraal archief. Veel van deze records zijn gemicrofilmd en zijn verkrijgbaar in de Family History Library of via lokale Family History Centres.
De Family History Library heeft tot ongeveer 1876 de burgerlijke standregistratie van vele steden in heel Duitsland gefilmd, evenals kopieën van archieven die naar veel van de verschillende staatsarchieven zijn gestuurd. Voer een zoekopdracht naar 'Plaatsnaam' uit in de online catalogus van de bibliotheek met familiegeschiedenis om de naam van de stad te achterhalen om te weten welke records en tijdsperioden beschikbaar zijn.
Vaak parochieregisters of kerkboeken genoemd, omvatten deze gegevens over geboorten, doop, huwelijken, sterfgevallen en begrafenissen die zijn geregistreerd door Duitse kerken. De eerste overgebleven protestantse archieven dateren uit 1524, maar Lutheran kerken begonnen in het algemeen doop-, huwelijks- en begraafboeken te eisen in 1540; Katholieken begonnen daarmee in 1563 en tegen 1650 begonnen de meeste gereformeerde parochies deze archieven bij te houden. Veel van deze records zijn beschikbaar op microfilm via Family History Centres. Anders moet je (in het Duits) schrijven naar de specifieke parochie die de stad diende waar je voorouders woonden.