Onderscheidend met puntkomma's

De puntkomma (";") is een leesteken dat meestal wordt gebruikt om onafhankelijke clausules te scheiden die hetzelfde algemene idee of dezelfde ideeën delen, wat een nauwere band tussen de clausules suggereert dan een periode.

De Engelse auteur Beryl Bainbridge beschreef de puntkomma als "een andere manier van pauzeren, zonder een punt te gebruiken." Puntkomma's verschijnen nog steeds vrij vaak in academisch schrijven; ze zijn echter uit de mode geraakt door minder formeel proza ​​- zoals Associate Press-editor Rene Cappon adviseert: "het is goed om puntkomma's minimaal te houden."

Dat gezegd hebbende, puntkomma's kunnen ook worden gebruikt om items in een reeks met komma's te scheiden om elk item te onderscheiden van de volgende groep items. Leren hoe u de puntkomma effectief kunt gebruiken, kan de stroom en de helderheid van een geschreven werk drastisch verbeteren.

Regels en gebruik

Hoewel omstreden in de moderne literaire wereld, heeft het gebruik van puntkomma's een lange geschiedenis in het dienen van een vitaal doel in geschreven Engels, waardoor een vloeiende en welsprekendheid mogelijk is om te proza, een ritme dat wordt bepaald door variaties in interpunctie en woordkeuze.

De meest bruikbare en inderdaad praktische gebruiksregel voor puntkomma's kan het gebruik ervan zijn om items in een lijst met komma's te scheiden. Dit is vooral handig bij het scheiden van lijsten van mensen en hun functiebenamingen - zoals "Ik ontmoette John, de schilder; Stacy, de business executive; Sally, de advocaat; en Carl, de houthakker in het weekend retraite" - om verwarring te voorkomen.

Zoals de Ierse auteur Anne Enright het in Jon Henley's "The End of the Line" heeft gezegd, is de puntkomma ook nuttig "wanneer je een zin nodig hebt om te verschuiven of te verrassen; om te wijzigen of aan te passen; het staat een vrijgevigheid, lyriek en dubbelzinnigheid toe om kruip in de zinsstructuur. " Kort gezegd stelt Enright dat puntkomma's hun doel hebben, maar voorzichtig moeten worden gebruikt om te voorkomen dat ze zelfingenomen lijken of teveel onafhankelijke clausules aan elkaar koppelen zonder de lezer een pauze te geven.

Het verval van puntkomma's

Dit idee dat puntkomma's bedoeld zijn om een ​​pauze te bieden, maar toch onafhankelijke clausules in een stuk schrijven aan elkaar koppelen, is in modern Engels gebruik vrijwel uitgestorven, althans volgens sommige Engelse critici zoals Donald Barthelme, die het leesteken beschrijft als "lelijk" , lelijk als een teek op de buik van een hond. "

Sam Roberts zegt in "Seen on the Subway" dat "in de literatuur en journalistiek, om niets van reclame te zeggen, de puntkomma grotendeels is weggegooid als een pretentieus anachronisme. Vooral door Amerikanen," waarin "we kortere zinnen zonder, als stijlboeken verkiezen adviseren, die afzonderlijke scheiding tussen verklaringen die nauw verwant zijn, maar een scheiding vereisen die langer is dan een conjunctie en nadrukkelijker dan een komma. "

Critici over de hele linie beweren dat puntkomma's, hoewel zeer nuttig in wetenschappelijke artikelen en academische artikelen, daar het beste kunnen worden gebruikt en geen gebruik hebben in modern proza ​​en poëzie, waar ze overkomen als authentiek en opschepperig.

Puntkomma's gebruiken

Een andere mogelijkheid is dat sommige schrijvers gewoon niet weten hoe ze de puntkomma correct en effectief moeten gebruiken. Laten we daarom, ten behoeve van die schrijvers, de drie belangrijkste toepassingen onderzoeken.

In elk van deze voorbeelden kan een punt worden gebruikt in plaats van de puntkomma, hoewel het effect van het evenwicht kan worden verminderd.

Omdat de twee clausules in elk geval kort zijn en geen andere leestekens bevatten, kan een komma de puntkomma vervangen. Strikt genomen zou dit echter resulteren in een komma-splitsing, die sommige lezers (en docenten en editors) zou storen.

Gebruik een puntkomma tussen nauw verwante hoofdclausules die niet zijn verbonden door een coördinerende conjunctie (en, maar, voor, noch, of, dus, nog).

In de meeste gevallen markeren we het einde van een hoofdzin (of zin) met een punt. Een puntkomma kan echter worden gebruikt in plaats van een punt om twee hoofdclausules te scheiden die nauw met elkaar verband houden of die een duidelijk contrast weergeven.

Voorbeelden: