Voors en tegens van Obama's Stimulus-pakket

Het stimuleringspakket van president Obama, de Amerikaanse herstel- en investeringswet van 2009, werd op 13 februari 2009 door het Congres aangenomen en vier dagen later door de president ondertekend. Geen huisrepublikeinen en slechts drie senaatsrepublikeinen stemden voor het wetsvoorstel.

Obama's stimuleringspakket van $ 787 miljard is een consortium van duizenden federale belastingverlagingen en uitgaven voor infrastructuur, onderwijs, gezondheidszorg, energie en andere projecten.

Dit stimuleringspakket was om de Amerikaanse economie uit de recessie te helpen, voornamelijk door twee tot drie miljoen nieuwe banen te genereren en de verminderde consumentenbestedingen te vervangen.

(Zie specifieke voor- en nadelen op pagina twee van dit artikel.)

Stimulusuitgaven: Keynesiaanse economische theorie

Het concept dat een economie een boost zou krijgen als de overheid grote sommen geleend geld zou uitgeven, werd voor het eerst uiteengezet door John Maynard Keynes (1883-1946), een Britse econoom.

Per Wikipedia, "In de jaren 1930, Keynes leidde een revolutie in het economisch denken, het omverwerpen van de oudere ideeën ... die stelde dat vrije markten automatisch volledige werkgelegenheid zouden bieden zolang werknemers flexibel waren in hun looneisen.

... In de jaren 1950 en 1960 was het succes van de Keynesiaanse economie zo groot dat bijna alle kapitalistische regeringen haar beleidsaanbevelingen hebben overgenomen. "

De jaren 1970: vrije markt economische theorie

Keynesiaanse economische theorie trok zich terug uit het publieke gebruik met de komst van het vrije marktdenken, dat veronderstelde dat het merket optimaal werkt zonder enige overheidsinteferentie van welke aard dan ook.

Onder leiding van de Amerikaanse econoom Milton Friedman, 1976 Nobelprijswinnaar, evolueerde vrije markteconomie in een politieke beweging onder president Ronald Reagan, die beroemd verklaarde: "Regering is niet de oplossing voor onze problemen. Regering is het probleem."

2008 Falen van vrije markteconomie

De afwezigheid van adequate Amerikaanse overheidsbewaking van de economie wordt door de meeste partijen de schuld gegeven van de Amerikaanse en wereldwijde recessie van 2008.

Keynesiaanse econoom Paul Krugman, ontvanger van de Nobelprijs voor de Economie, schreef in november 2008: "De sleutel tot Keynes 'bijdrage was zijn besef dat liquiditeitsvoorkeur - de wens van individuen om liquide monetaire activa aan te houden - kan leiden tot situaties waarin een effectieve vraag niet bestaat genoeg om alle middelen van de economie in te zetten. "

Met andere woorden, per Krugman moet menselijk eigenbelang (d.w.z. hebzucht) zo nu en dan door de overheid worden gepord om een ​​gezonde economie te vergemakkelijken.

Laatste ontwikkelingen

In juli 2009 zijn veel democraten, waaronder enkele presidentiële adviseurs, van mening dat $ 787 miljard te klein was om de economie te ondersteunen, zoals blijkt uit de aanhoudende Amerikaanse economische malaise.

Arbeidssecretaris Hilda Solis gaf op 8 juli 2009 toe over de economie: "Niemand is gelukkig, en de president en ik zijn ervan overtuigd dat we er alles aan moeten doen om banen te creëren."

Tientallen gerespecteerde economen, waaronder Paul Krugman, vertelden het Witte Huis dat een effectieve stimulans minstens $ 2 biljoen moet zijn om de daling van de consumenten- en overheidsuitgaven te vervangen.

President Obama streefde echter naar 'tweedelige steun', zodat het Witte Huis een compromis sloot door republikeinse drang tot belastingvoordelen toe te voegen. En honderden miljarden aan wanhopig gezochte staatssteun en andere programma's werden uit het definitieve stimuleringspakket van $ 787 miljard gehaald.

Werkloosheid blijft stijgen

De werkloosheid is in een alarmerend tempo blijven stijgen, ondanks het passeren van het economische stimuleringspakket van $ 787 miljard. Verklaart het Australische nieuws: "... slechts zes maanden geleden vertelde Obama de Amerikanen dat de werkloosheid, toen met 7,2%, dit jaar tot een piek van 8% kon worden gehouden als het Congres zijn stimuleringspakket van $ 787 miljard zou passeren..

"Congres naar behoren verplicht en sindsdien is de werkloosheid verder gegroeid. De meeste economen geloven nu dat de grens van 10% zal worden bereikt voordat het jaar voorbij is.

"... Obama's voorspelling zonder werk zou meer dan vier miljoen banen mislopen. Zoals het er nu uitziet, heeft hij ongeveer 2,6 miljoen banen verkeerd berekend."

Stimulus Funds langzaam uitgeven

De Obama-regering is gestruikeld in snel circulerende stimuleringsfondsen terug in de economie. Per alle rapporten was eind juni 2009 slechts ongeveer 7% van de goedgekeurde middelen uitgegeven.

Investeringsanalist Rutledge Capital merkt op: "Ondanks al het gepraat dat we hebben gezien over schopklare projecten, is nog niet veel geld naar de economie gekomen ..."

Econoom Bruce Bartlett legde in The Daily Beast op 8 juli 2009 uit: "In een recente briefing schatte CBO-directeur Doug Elmendorf dat slechts 24 procent van alle stimuleringsfondsen op 30 september zal zijn uitgegeven.

"En 61 procent daarvan zal gaan naar low-impact inkomensoverdrachten; slechts 39 procent is voor high-impact uitgaven voor snelwegen, massadoorvoer, energie-efficiëntie, et al. Tegen 30 september was slechts 11 procent van alle fondsen toegewezen aan dergelijke programma's worden uitgegeven. "

Achtergrond

Het stimuleringspakket van president Obama van $ 787 miljard omvat:

Infrastructuur - Totaal: $ 80,9 miljard, inclusief:

  • $ 51,2 miljard voor wegen, bruggen, spoorwegen, riolen, openbaar vervoer
  • $ 29,5 miljard voor overheidsfaciliteiten en wagenparken
  • $ 15 miljard voor andere projecten, waaronder $ 7,2 miljard voor openbare breedband, draadloze internettoegang, $ 750 miljoen voor de National Park Service, $ 650 miljoen voor de Forest Service en $ 515 miljoen voor natuurbrandpreventie.
Onderwijs
  • $ 44,5 miljard aan lokale schooldistricten om ontslagen en bezuinigingen te voorkomen, met flexibiliteit om het geld te gebruiken voor schoolmodernisering en -reparatie
  • $ 15,6 miljard om Pell Grants te verhogen van $ 4.731 naar $ 5.350
  • $ 13 miljard voor openbare schoolkinderen met een laag inkomen
  • $ 12,2 miljard voor IDEA speciaal onderwijs
  • $ 300 miljoen voor hogere lerarensalarissen
Gezondheidszorg
  • $ 86,6 miljard voor Medicaid
  • $ 24,7 miljard voor een 65% subsidie ​​van COBRA-zorgpremies voor werklozen
  • $ 19 miljard voor gezondheidsinformatietechnologie
  • $ 10 miljard voor gezondheidsonderzoek, National Institutes of Health-faciliteiten
  • $ 1,3 miljard voor medische zorg voor militaire leden, gezinnen
  • $ 1 miljard voor de Veterans Health Administration
  • $ 2 miljard voor gemeenschapscentra
Energie
  • $ 11 miljard financiering voor een elektrisch smart grid
  • $ 6,3 miljard voor staat, lokale overheden om te investeren in energie-efficiëntie
  • $ 6 miljard voor duurzame energie, leninggaranties voor elektrische transmissietechnologieën
  • $ 6 miljard voor het opruimen van radioactief afval van kerncentrales
  • $ 5 miljard voor het verweren van huizen met bescheiden inkomens
  • $ 4,5 miljard om het Amerikaanse elektriciteitsnet te moderniseren
  • $ 2 miljard voor de productie van geavanceerde autoaccu-systemen
  • $ 400 miljoen voor technologieën voor elektrische voertuigen
Behuizing
  • $ 4 miljard aan HUD voor het repareren, moderniseren van volkshuisvesting
  • $ 2,25 miljard aan belastingkredieten voor de financiering van woningbouw met een laag inkomen
  • $ 2 miljard om gemeenschappen te helpen bij het kopen en repareren van afgeschermde woningen
  • $ 1,5 miljard voor huurbijstand en verhuizing van woningen
Wetenschappelijk onderzoek
  • $ 3 miljard aan de National Science Foundation
  • $ 2 miljard aan het Amerikaanse ministerie van Energie
  • $ 1,3 miljard voor universitaire onderzoeksfaciliteiten
  • $ 1 miljard aan NASA
Amerikaanse herstel- en herinvesteringswet van 2009 DOOR Wikipedia

Pros

"Pro's" voor het stimuleringspakket van de regering-Obama van 787 miljard dollar kunnen worden samengevat in een voor de hand liggende verklaring:

Als de stimulans de Amerikaanse economie uit zijn steile recessie van 2008-2009 schokt en het werkloosheidspercentage stoelt, wordt het als een succes beschouwd.

Economische historici beweren overtuigend dat uitgaven in Keynesiaanse stijl grotendeels hebben bijgedragen aan het terugtrekken van de VS uit de Grote Depressie, en aan het stimuleren van de groei van de VS en de wereldeconomieën in de jaren 1950 en 1960.

Voldoen aan dringende, waardige behoeften

Natuurlijk geloven liberalen ook vurig dat vele duizenden dringende en waardige behoeften ... lang genegeerd en verergerd door de regering-Bush ... worden vervuld door uitgaveninitiatieven die zijn opgenomen in het stimuleringspakket van Obama, waaronder:

  • Langdurige reparatie en vernieuwing van gevaarlijk afbrokkelende Amerikaanse infrastructuur, inclusief snelwegen en wegen, het elektriciteitsnet, dammen, bruggen, dijken, waterleidingen en rioleringen, luchthavens en meer;
  • Essentiële hulp aan de belegerde lokale schooldistricten om ontslagen en bezuinigingen te voorkomen, plus $ 300 miljoen voor hogere lerarensalarissen
  • Uitbreiding van openbaarvervoersystemen, het bouwen van nieuwe hogesnelheidspassagierssystemen
  • 116 miljard dollar aan belastingaftrek voor personen die jaarlijks minder dan $ 75.000 verdienen, en voor koppels die samen minder dan $ 150.000 verdienen.
  • $ 40 miljard om de werkloosheidsuitkering uit te breiden en de uitkeringen met $ 25 per week te verhogen
  • Verhoogde medische dekking voor militaire leden en hun families, en $ 1 miljard voor de veteranenadministratie, die grote bezuinigingen leed onder president Bush
  • Voedselprogramma's voor Amerikanen met een laag inkomen, waaronder $ 150 miljoen om voedselbanken te vullen, $ 100 miljoen voor maaltijdenprogramma's voor senioren en $ 100 miljoen voor gratis schoollunchprogramma's.

Cons

Critici van het stimuleringspakket van president Obama geloven ook dat:

  • Uitgaven voor economische stimulering zijn gedoemd te mislukken, vooral wanneer het lenen inhoudt om de te besteden middelen te verkrijgen (d.w.z. tekortuitgaven); of
  • de "compromis" -omvang of -focus van de stimuleringswet heeft de maatregel gedoemd onvoldoende te zijn om de VS uit de recessie van 2008-2009 te halen.
Stimulusuitgaven gekoppeld aan lenen is roekeloos

Een redactioneel artikel van Louisville Courier-Journal op 6 juni 2009 drukt welsprekend dit "bedrieg" perspectief uit:

"Lyndon krijgt een nieuw wandelpad tussen Whipps Mill Road en North Hurstbourne Lane ... Zonder voldoende middelen zullen de VS geld lenen uit China en andere steeds sceptischer geldschieters om te betalen voor luxe zoals Lyndon's kleine loopbrug.

"Onze kinderen en kleinkinderen zullen de onvoorstelbare schuld moeten terugbetalen waarmee we ze opzadelen. Natuurlijk zou de gevolgen van de financiële onverantwoordelijkheid van hun voorouders hen eerst kunnen consumeren in revolutie, ruïne of tirannie ...

"Obama en congresdemocraten maken een reeds vreselijke situatie exponentieel slechter ... Lenen van buitenlanders om paden in Lyndon te bouwen is niet alleen slecht beleid, maar zou ook ongrondwettelijk moeten zijn."

Stimuluspakket was onvoldoende of verkeerd gefocust

Treurde liberale econoom Paul Krugman: "Zelfs als het oorspronkelijke Obama-plan - ongeveer $ 800 miljard aan stimulering, met een aanzienlijk deel van dat totaal dat werd uitgegeven aan ineffectieve belastingverlagingen - was vastgesteld, zou het niet genoeg zijn geweest om het dreigende gat te vullen in de Amerikaanse economie, die volgens het Congressional Budget Office de komende drie jaar $ 2,9 biljoen zal bedragen.

"Toch hebben de centristen hun best gedaan om het plan zwakker en slechter te maken."

"Een van de beste kenmerken van het oorspronkelijke plan was steun aan met staatsmiddelen belaste staatsregeringen, die de economie een snelle impuls zouden hebben gegeven met behoud van essentiële diensten. Maar de centristen drongen aan op een verlaging van $ 40 miljard in die uitgaven."

Gematigde Republikeinse David Brooks meende "... ze hebben een uitgestrekt, ongedisciplineerd smorgasbord gecreëerd, dat een reeks onbedoelde gevolgen heeft veroorzaakt.

"Ten eerste, door te proberen alles al het een keer te doen, doet de rekening niets goed. Het geld dat wordt uitgegeven aan binnenlandse programma's op lange termijn betekent dat er misschien niet genoeg is om de economie nu te schokken ... Het geld dat aan stimulus wordt uitgegeven, betekent intussen dat er geen genoeg om binnenlandse programma's zoals gezondheidstechnologie, scholen en infrastructuur echt te hervormen. De maatregel pompt meestal meer geld in oude regelingen. "

Waar het staat

"Congresrepublikeinen scheurden in de Obama-regering over het economische stimuleringsplan, ... argumenterend dat het Witte Huis de verdeling van het geld verkeerd aanpakt terwijl het vermogen van het pakket om banen te scheppen overdreven is", meldde CNN op 8 juli 2009 over een "omstreden" hoorzitting voor de Commissie voor toezicht op en de hervorming van de regering. "

CNN ging verder: "Het Witte Huis Bureau voor Beheer en Begroting verdedigde het plan en voerde aan dat elke uitgegeven federale dollar per definitie de pijn van de ergste economische crisis sinds de Grote Depressie heeft verlicht.

Een tweede stimuleringspakket?

Obama economisch adviseur Laura Tyson, voormalig directeur van de National Economic Council, zei in een toespraak van juli 2009 dat "de VS zou moeten overwegen een tweede stimuleringspakket op te stellen gericht op infrastructuurprojecten, omdat de in februari goedgekeurde $ 787 miljard 'een beetje te klein' was" per Bloomberg.com.

Econoom Bruce Bartlett, een conservatieve voorstander van Obama, schrijft daarentegen in een artikel met de titel Obama's Clueless Liberal Critics, dat 'het argument voor meer stimulus impliciet veronderstelt dat het grootste deel van de stimuleringsfondsen is uitbetaald en hun werk heeft gedaan. laten zien dat heel weinig van de stimulus daadwerkelijk is besteed. "

Bartlett stelt dat stimuluscritici ongeduldig reageren en merkt op dat econoom Christina "Romer, nu voorzitter van de Council of Economic Advisers, zegt dat de stimulus werkt zoals gepland en dat er geen extra stimulans nodig is."

Zou het Congres een tweede stimulansrekening passeren?

De brandende, relevante vraag is: is het politiek mogelijk voor president Obama om het Congres ertoe aan te zetten een tweede economisch stimuleringspakket goed te keuren in 2009 of 2010??

Het eerste stimuleringspakket gaf een stemming in het Huis van 244-188 door, waarbij alle Republikeinen en elf Democraten NEE stemden.

Het wetsvoorstel drong door op een filibusterbestendige 61-36 Senaatsstem, maar pas na het maken van belangrijke compromissen om drie Republikeinse JA-stemmen aan te trekken. Alle senaatdemocraten stemden voor het wetsvoorstel, behalve degenen die afwezig waren vanwege ziekte.

Maar met het vertrouwen van het publiek in Obama's leiderschap in medio 2009 op het gebied van economische zaken, en met de eerste stimuluswet die de werkloosheid niet onderdrukt, kan er niet op gematigde Democraten worden vertrouwd om de aanvullende stimuleringswetgeving stevig te ondersteunen.

Zou het Congres in 2009 of 2010 een tweede stimuleringspakket goedkeuren?

De jury is eruit, maar het vonnis in de zomer van 2009 ziet er niet goed uit voor de Obama-regering.