Juiste zelfstandige naamwoorden in Engelse grammatica

In de Engelse grammatica is een eigennaam een ​​zelfstandig naamwoord dat behoort tot de woordklasse die wordt gebruikt als namen voor specifieke of unieke personen, gebeurtenissen of plaatsen, en kan het echte of fictieve karakters en instellingen bevatten.

In tegenstelling tot gewone zelfstandige naamwoorden, die de overgrote meerderheid van zelfstandige naamwoorden vormen in het Engels, houden de meeste eigennamen ervan Fred, New York, Mars, en Coca Cola begin met een hoofdletter. Ze kunnen ook de juiste worden genoemd namen voor hun functie om specifieke dingen te benoemen.

Juiste zelfstandige naamwoorden worden meestal niet voorafgegaan door artikelen of andere bepalende factoren, maar er zijn talloze uitzonderingen zoals The Bronx of De vierde juli. Bovendien zijn de meeste eigennamen zelfstandig naamwoord, maar er zijn weer uitzonderingen zoals in De Verenigde Staten en De Joneses.

Hoe gemeenschappelijke naamwoorden correct worden

Vaak voorkomende zelfstandige naamwoorden zoals rivier- combineren met de naam van een specifieke persoon, locatie of ding om een ​​juiste zelfstandig naamwoordzin te vormen, zoals de Colorado rivier of de Grand Canyon.

Bij het schrijven van een dergelijk zelfstandig naamwoord, is het correct om beide hoofdletters te schrijven wanneer ze samen worden genoemd, maar het is ook correct om het zelfstandig naamwoord later alleen te herhalen met verwijzing naar het oorspronkelijke eigennaamwoord, terwijl de gewone kleine letter wordt weggelaten. In het voorbeeld van de Colorado-rivier bijvoorbeeld, zou het later correct zijn om ernaar te verwijzen als gewoon "de rivier", als de schrijver geen andere rivier heeft genoemd.

Het primaire verschil tussen eigennamen en zelfstandige naamwoorden komt voort uit het unieke kenmerk van verwijzing voor eigennamen, waarbij zelfstandige naamwoorden niet specifiek verwijzen naar een bepaalde persoon, plaats of ding, maar eerder het collectieve begrip van alle personen, plaatsen of dingen die verband houden met het woord.

Op die manier kunnen gewone zelfstandige naamwoorden eigen worden als ze in de volksmond worden gebruikt om één unieke persoon, plaats of ding te specificeren. Neem bijvoorbeeld de Colorado-rivier, die door het centrum van Austin, Texas loopt, en de lokale bevolking heeft ervoor gekozen om de Rivier. Dit zelfstandig naamwoord wordt een eigennaam omdat het in de geografische regio Austin wordt gebruikt om één specifieke rivier te noemen.

De lichtere kant van de juiste zelfstandige naamwoorden

Veel grote auteurs hebben het idee gebruikt om veelvoorkomende zelfstandige naamwoorden te kapitaliseren en ze eigen te maken om specifieke levenloze objecten te karakteriseren of een concept als "Great Places" te nemen en ze in een fysieke plaats in een fictieve wereld te veranderen.

In Dr. Seuss '' Oh! De plaatsen waar je naartoe gaat! ' auteur Theodor Geisel maakt het gemeenschappelijke uniek en vormt de juiste zelfstandige naamwoorden om fictieve werelden te karakteriseren en te creëren voor zijn gekke karakters om te bewonen. "Wees je naam Buxbaum of Bixby of Bray / of Mordecai Ali Van Allen O-Shea," biedt hij aan, "je bent op weg naar Great Places! // Vandaag is je dag!"

J. R. R. Tolkien verpersoonlijkt een eenvoudige gouden ring in zijn epische trilogie 'The Lord of the Rings', waarin hij altijd de hoofdletter tekende, wat betekent dat het een specifiek, eigennaam is, omdat het de Ene Ring is om ze allemaal te regeren. 

Aan de andere kant, beroemde dichter e. e. cummings (merk op dat er geen hoofdlettergebruik is), kapitaliseert nooit iets, inclusief namen en plaatsen en zelfs het begin van zinnen, wat de schending van de schrijver voor het concept van eigennamen volledig aangeeft.