Profiel van de Romeinse keizer Nero

Nero was de laatste van de Julio-Claudians, die belangrijkste familie van Rome die de eerste 5 keizers produceerde (Augustus, Tiberius, Caligula, Claudius en Nero). Nero staat bekend om het waken terwijl Rome brandde, vervolgens het verwoeste gebied gebruikte voor zijn eigen luxueuze paleis en vervolgens de vuurzee beschuldigde aan de christenen, die hij vervolgde. Terwijl zijn voorganger, Claudius, ervan werd beschuldigd slaven zijn beleid te laten leiden, werd Nero ervan beschuldigd de vrouwen in zijn leven, vooral zijn moeder, het zijne te laten leiden. Dit werd niet als een verbetering beschouwd.

Familie en opvoeding van Nero

Nero Claudius Caesar (oorspronkelijk Lucius Domitius Ahenobarbus) was de zoon van Gnaeus Domitius Ahenobarbus en Agrippina de Jonge, zus van de toekomstige keizer Caligula, in Antium, op 15 december 37. Domitius stierf toen Nero 3. Caligula verbood zijn zus, en dus groeide Nero op met zijn vaderlijke tante, Domitia Lepida, die een kapper koos (tonsor) en een danser (saltator) voor Nero's tutors. Toen Claudius keizer werd na Caligula, werd de erfenis van Nero teruggegeven, en toen Claudius met Agrippina trouwde, werd een echte leraar, Seneca, aangenomen voor de jonge Nero.

De carrière van Nero

Nero had misschien een succesvolle carrière als entertainer gehad, maar dat was niet zo - althans officieel. Onder Claudius pleitte Nero op het forum en kreeg hij de gelegenheid om zich bij het Romeinse volk aan te sluiten. Toen Claudius stierf, was Nero 17. Hij stelde zich voor aan de paleiswacht, die hem tot keizer uitsprak. Nero ging toen naar de Senaat, die hem de juiste keizerlijke titels gaf. Als keizer diende Nero 4 keer als consul.

Compassionate Elements of Nero's Reign

Nero heeft zware belastingen en vergoedingen betaald aan informanten verlaagd. Hij gaf salarissen aan arme senatoren. Hij introduceerde bepaalde brandpreventie- en brandbestrijdingsinnovaties. Suetonius zegt dat Nero een methode heeft ontwikkeld om valsheid in geschrifte te voorkomen. Nero verving ook openbare banketten door graandistributie. Zijn reactie op mensen die zijn artistieke vaardigheden bekritiseerden, was mild.

Sommige kosten tegen Nero

Enkele beruchte daden van Nero, die leidden tot rebellie in de provincies, omvatten het opleggen van straffen aan christenen (en hen de schuld geven van het verwoestende vuur in Rome), seksuele perversies, plunderende en moord op Romeinse burgers, het bouwen van het extravagante Domus Aurea 'Golden House', burgers beschuldigen van verraad om hun bezittingen in beslag te nemen, zijn moeder en tante vermoorden en de verbranding van Rome veroorzaken (of op zijn minst optreden).

Nero verwierf bekendheid door ongepast optreden. Er wordt gezegd dat Nero tijdens zijn dood klaagde dat de wereld een kunstenaar aan het verliezen was.

Dood van Nero

Nero pleegde zelfmoord voordat hij kon worden gevangen en doodgeslagen. Opstanden in Gallië en Spanje hadden beloofd een einde te maken aan het bewind van Nero. Bijna al zijn medewerkers verlieten hem. Nero probeerde zelfmoord te plegen, maar had de hulp van zijn schrijver Epafrodiet nodig om zichzelf in de nek te steken. Nero stierf op 32-jarige leeftijd.

Oude bronnen op Nero

Tacitus beschrijft het bewind van Nero, maar die van hem Annalen eindigen vóór de laatste 2 jaar van het bewind van Nero. Cassius Dio (LXI-LXIII) en Suetonius bieden ook biografieën van Nero.

Tacitus over Nero and the Fire

Tacitus over de wijzigingen die Nero heeft aangebracht in bouwen na de brand van Rome

(15.43) "... De gebouwen zelf, tot een bepaalde hoogte, moesten stevig worden gebouwd, zonder houten balken, van steen uit Gabii of Alba, waarbij dat materiaal ondoordringbaar was voor vuur. En om ervoor te zorgen dat het water dat door de individuele vergunning illegaal was toegeëigend, op verschillende plaatsen in grotere overvloed voor het openbare gebruik zou kunnen stromen, werden officieren aangesteld en iedereen moest in de open rechtbank de middelen hebben om een ​​brand te blussen. Elk gebouw moest ook worden omsloten door een eigen muur, niet door een die gemeenschappelijk was voor anderen. Deze veranderingen die geliefd waren vanwege hun nut, voegden ook schoonheid toe aan de nieuwe stad. Sommigen dachten echter dat zijn oude opstelling meer bevorderlijk was geweest voor de gezondheid, aangezien de smalle straatjes met de verhoging van de daken niet gelijkelijk werden doordrongen door de hitte van de zon, terwijl nu de open ruimte, beschut door enige schaduw, werd geschroeid door een felle gloed."- Annalen van Tacitus

Tacitus over Nero geeft de christenen de schuld

(15.44) "... Maar alle menselijke inspanningen, alle overdadige gaven van de keizer en de verzoeningen van de goden verbood het sinistere geloof dat de vuurzee het resultaat was van een bevel. Daarom, om het rapport kwijt te raken, bevestigde Nero de schuld en veroorzaakte de meest exquise martelingen een klasse die gehaat werd vanwege hun gruweldaden, door de bevolking christenen genoemd. Christus, van wie de naam zijn oorsprong had, leed tijdens het bewind van Tiberius de extreme straf door toedoen van een van onze procureurs, Pontius Pilatus, en een uiterst ondeugend bijgeloof, dus voorlopig gecontroleerd, brak opnieuw uit, niet alleen in Judaea , de eerste bron van het kwaad, maar zelfs in Rome, waar alle dingen afschuwelijk en beschamend uit alle delen van de wereld hun centrum vinden en populair worden. Dienovereenkomstig werd eerst een arrestatie ingesteld van allen die schuldig pleiten; toen, op basis van hun informatie, werd een immense menigte veroordeeld, niet zozeer door de misdaad van het ontslaan van de stad, als van haat tegen de mensheid. Elke soort spot werd aan hun dood toegevoegd. Bedekt met de huiden van dieren, werden ze verscheurd door honden en stierven, of werden aan kruisen genageld, of werden gedoemd tot de vlammen en verbrand, om te dienen als een nachtelijke verlichting, wanneer het daglicht was verstreken. Nero bood zijn tuinen aan voor het spektakel en exposeerde een show in het circus, terwijl hij zich onder de mensen mengde in de jurk van een wagenmenner of op een auto stond."- Annalen van Tacitus