'Pride and Prejudice' Thema's en literaire apparaten

Jane Austen's Trots en vooroordeel is een klassieke komedie van manieren die de 18e-eeuwse samenleving en vooral de verwachtingen van vrouwen uit die tijd verzadigt. De roman, die de romantische verwikkelingen van de Bennet-zussen volgt, bevat thema's als liefde, klasse en, zoals men zou kunnen raden, trots en vooroordelen. Deze zijn allemaal bedekt met de kenmerkende humor van Austen, inclusief het literaire apparaat van gratis indirect discours dat een bepaalde stijl van diepgaande, soms satirische vertelling mogelijk maakt.

Liefde en huwelijk

Zoals je van een romantische komedie mag verwachten, staat liefde (en huwelijk) centraal Trots en vooroordeel. In het bijzonder richt de roman zich op de verschillende manieren waarop liefde kan groeien of verdwijnen, en of de samenleving ruimte heeft voor romantische liefde en huwelijk om samen te gaan. We zien liefde op het eerste gezicht (Jane en Bingley), liefde die groeit (Elizabeth en Darcy) en verliefdheid die vervaagt (Lydia en Wickham) of vervaagd is (meneer en mevrouw Bennet). In het hele verhaal wordt duidelijk dat de roman beweert dat liefde gebaseerd op echte compatibiliteit het ideaal is. Geschikte huwelijken worden in een negatief daglicht gepresenteerd: Charlotte trouwt met de irritante Mr. Collins uit economisch pragmatisme en geeft evenveel toe, terwijl de keizerlijke pogingen van Lady Catherine om haar neef Darcy te dwingen om haar dochter te consolideren landgoederen worden gepresenteerd als verouderd, oneerlijk, en uiteindelijk een mislukte machtsgreep.

Zoals verschillende romans van Austen, Trots en vooroordeel waarschuwt ook voor verliefdheid bij overdreven charmante mensen. Wickham's vlotte manier charmeert gemakkelijk Elizabeth, maar hij blijkt bedrieglijk en egoïstisch te zijn en geen goed romantisch vooruitzicht voor haar. Echte liefde wordt gevonden in de compatibiliteit van karakter: Jane en Bingley zijn zeer geschikt vanwege hun absolute vriendelijkheid, en Elizabeth en Darcy beseffen dat beide een sterke wil hebben maar vriendelijk en intelligent zijn. Uiteindelijk is de roman een sterke aanbeveling van liefde als basis voor het huwelijk, iets dat niet altijd het geval was in zijn tijd.

De kosten van trots

De titel maakt vrij duidelijk dat trots een belangrijk thema wordt, maar de boodschap is genuanceerder dan alleen het concept zelf. Trots wordt tot op zekere hoogte volkomen redelijk gepresenteerd, maar wanneer het uit de hand loopt, staat dit het geluk van de personages in de weg. De roman suggereert dus dat een teveel aan trots kostbaar is.

Zoals Mary Bennet in een van haar gedenkwaardige citaten zegt: "Trots houdt meer verband met onze mening over onszelf, ijdelheid met wat we zouden willen dat anderen over ons denken." In Trots en vooroordeel, er zijn veel trotse personages, vooral onder de rijken. Trots op sociale positie is de meest voorkomende mislukking: Caroline Bingley en Lady Catherine geloven beiden dat ze superieur zijn vanwege hun geld en sociale voorrechten; ze zijn ook ijdel omdat ze geobsedeerd zijn met het handhaven van dit beeld. Darcy, aan de andere kant, is intens trots maar niet ijdel: hij hecht aanvankelijk een te hoge waarde aan sociaal station, maar hij is zo trots en veilig in die trots dat hij zich zelfs niet bezig houdt met sociale basics. Deze trots kost hem in het begin Elizabeth, en pas als hij leert zijn trots met mededogen te temperen, wordt hij een waardige partner.

vooroordeel

In Trots en vooroordeel, 'Vooroordeel' is niet zo sociaal geladen als in hedendaags gebruik. Hier gaat het thema meer over vooropgezette ideeën en snelle oordelen in plaats van op ras of geslacht gebaseerde vooroordelen. Vooroordeel is een fout van verschillende personages, maar eerst en vooral is het de belangrijkste fout van onze hoofdpersoon Elizabeth. Ze is trots op haar vermogen om karakter te beoordelen, maar haar observaties leiden er ook toe dat ze heel snel en diep vooringenomenheid vormt. Het meest voor de hand liggende voorbeeld hiervan is haar onmiddellijke vooroordeel tegen dhr. Darcy vanwege zijn ontslag aan de bal. Omdat ze deze mening al heeft gevormd, is ze geneigd om Wickham's verhalen van wee te geloven zonder te stoppen om twee keer na te denken. Dit vooroordeel brengt haar ertoe om hem oneerlijk te beoordelen en hem af te wijzen op basis van gedeeltelijk onnauwkeurige informatie.

De relatie van Elizabeth en Darcy belichaamt veel van de thema's "Pride and Prejudice" (Photo credit: Focus Features).

Vooroordeel is niet noodzakelijk een slechte zaak, lijkt de roman te zeggen, maar net als trots is het alleen goed zolang het redelijk is. Bijvoorbeeld, Jane's totale gebrek aan vooringenomenheid en overbereidheid om 'goed te denken aan iedereen', zoals Elizabeth het uitdrukt, is schadelijk voor haar geluk, omdat het haar verblindt voor de ware aard van de Bingley-zusters totdat het bijna te laat is. Zelfs het vooroordeel van Elizabeth tegen Darcy is niet helemaal ongegrond: hij is in feite trots en denkt dat hij boven veel van de mensen om hen heen staat, en hij handelt om Jane en Bingley te scheiden. Over het algemeen is vooroordeel over het gezond verstand een nuttig hulpmiddel, maar niet-gecontroleerd vooroordeel leidt tot ongeluk.

Sociale status

Over het algemeen hebben de romans van Austen de neiging zich te concentreren op adel, dat wil zeggen mensen zonder titel met wat grondbezit, hoewel met verschillende financiële statussen. De gradaties tussen de rijke gentry (zoals Darcy en Bingley) en degenen die niet zo goed af zijn, zoals de Bennets, worden een manier om substrata binnen de gentry te onderscheiden. Austens afbeeldingen van erfelijke adel zijn vaak een beetje satirisch. Hier hebben we bijvoorbeeld Lady Catherine, die in het begin krachtig en intimiderend lijkt. Als het er echt op aankomt (dat wil zeggen, wanneer ze de wedstrijd tussen Elizabeth en Darcy probeert te stoppen), is ze volkomen machteloos om iets te doen behalve schreeuwen en belachelijk klinken.

Hoewel Austen wel aangeeft dat liefde het belangrijkste is in een wedstrijd, koppelt ze ook haar personages aan sociaal "passende" wedstrijden: de succesvolle wedstrijden vallen allemaal binnen dezelfde sociale klasse, zelfs als ze niet van gelijke financiën zijn. Wanneer Lady Catherine Elizabeth beledigt en beweert dat ze een ongeschikte vrouw voor Darcy zou zijn, antwoordt Elizabeth kalm: 'Hij is een heer; Ik ben een gentleman's dochter. Tot nu toe zijn we gelijk. ”Austen verhoogt de sociale orde niet radicaal, maar bespot eerder mensen die te veel obsederen over sociale en financiële status.

Gratis indirect discours

Een van de belangrijkste literaire apparaten die een lezer in een roman van Jane Austen tegenkomt, is gratis indirect discours. Deze techniek wordt gebruikt om in de geest en / of emoties van een personage te glijden zonder afstand te doen van het verhaal van een derde persoon. In plaats van een tag toe te voegen zoals 'hij dacht' of 'veronderstelde ze', geeft de verteller de gedachten en gevoelens van een personage door alsof ze zelf aan het woord waren, maar zonder te breken vanuit het perspectief van de derde persoon.

Wanneer Bingley en zijn partij bijvoorbeeld voor het eerst in Meryton aankomen en de mensen daar ontmoeten, gebruikt Austen een gratis indirect discours om lezers rechtstreeks in het hoofd van Bingley te plaatsen: 'Bingley had nog nooit prettiger mensen of mooiere meisjes in zijn leven ontmoet; elk lichaam was zeer vriendelijk en attent voor hem geweest, er was geen formaliteit geweest, geen stijfheid, hij had zich al snel vertrouwd gemaakt met de hele ruimte; en juffrouw Bennet, hij kon een engel niet mooier bedenken. 'Dit zijn geen feitelijke uitspraken, maar een relais van Bingley's gedachten; men zou gemakkelijk "Bingley" en "hij / zijn / hem" kunnen vervangen door "I" en "mij" en een volkomen verstandige verhaal vanuit de eerste persoon hebben vanuit Bingley's perspectief.

Deze techniek is een kenmerk van het schrijven van Austen en is op verschillende manieren nuttig. Eerst en vooral is het een verfijnde manier om de innerlijke gedachten van een personage te integreren in het verhaal van een derde persoon. Het biedt ook een alternatief voor constante directe citaten en tags zoals 'hij zei' en 'zij dacht'. Met een gratis indirect discours kan de verteller zowel de inhoud van de gedachten van een personage als de toon overbrengen, door taal te gebruiken die lijkt op de woorden waarop de personages lijken zelf zouden kiezen. Als zodanig is het een cruciaal literair apparaat in Austens satirische benadering van de landelijke samenleving.