Praktijk bij het identificeren van metaforen

Een metafoor is een spraakfiguur waarin een impliciete vergelijking wordt gemaakt tussen twee in tegenstelling tot dingen die daadwerkelijk iets gemeen hebben. Deze oefening geeft je oefening in het identificeren van de elementen waaruit een metafoor bestaat.

Metafoor Oefening

Elk van de volgende passages bevat ten minste één metafoor. Identificeer voor elke metafoor de onderwerpen of activiteiten die worden vergeleken, dat wil zeggen zowel de tenor als het voertuig.

1. Lachen is de geest die niest.
   -Wyndham Lewis
2. Plots liet de zwarte nacht zijn tanden zien in een bliksemflits.
   De storm gromde uit de hoek van de hemel en de vrouwen beefden van angst.
   -Rabindranath Tagore, "Fruit-bijeenkomst". Engelse geschriften van Rabindranath Tagore: gedichten, 1994
3. Ze zeggen dat het leven een snelweg is en dat de mijlpalen de jaren zijn,
   En nu en dan is er een tolpoort, waar je je weg koopt met tranen.
   Het is een ruwe weg en een steile weg, en het strekt zich breed en ver uit,
   Maar uiteindelijk leidt het naar een gouden stad, waar de gouden huizen zijn.
   -Joyce Kilmer, "Roofs"
4. Waarom jij ellendige, laffe, ellendige kleine rups! Wil je nooit een vlinder worden? Wil je niet je vleugels spreiden en je een weg banen naar de glorie?
   -Max Bialystock tot Leo Bloom in De producenten, door Mel Brooks, 1968
5. Ik verzon Bubba in het voorjaar van 1963 om mijn populariteit bij mijn vriendinnen aan een klein vrouwencollege in Virginia te vergroten. Ik was ook een beetje verliefd op hen. Maar eerst voelde ik me ongemakkelijk onder hen: een distel in de rozentuin, een muilezel op het circuit, Assepoester bij het gekostumeerde bal. Kies maar.
   -Lee Smith, "The Bubba Stories." Nieuws van de Geest. Penguin, 1997
6. Zelfs de manier waarop hij eruitzag, was gekunsteld en als hij op slechte dagen niet zo veel leek op een mislukte acteur die aan dromen leed, accepteerde hij deze gelijkenis en bracht hij deze terug naar artistieke vermoeidheid. Hij beschouwde zichzelf niet als iets mislukt. Succes kan alleen worden gemeten in termen van afgelegde afstand, en in het geval van Wishart was het een lange vlucht geweest.
   -Mavis Gallant, "Reizigers moeten tevreden zijn." De kosten van levensonderhoud: vroege en niet-verzamelde verhalen. New York Review of Books, 2011
7. Als je bij het verlaten van de stad de kerkweg neemt, kom je snel langs een schitterende heuvel met witte botten en bruin gebrande bloemen: dit is de baptistenbegraafplaats ... Onder de heuvel groeit een veld van hoog Indiaas gras dat van kleur verandert met de seizoenen: ga naar zie het in de herfst, eind september, wanneer het rood is geworden als zonsondergang, wanneer scharlaken schaduwen zoals vuurlicht eroverheen waaien en de herfstwinden tokkelen op zijn droge bladeren die menselijke muziek zuchten, een harp van stemmen.
   -Truman Capote, The Grass Harp. Random House, 1951
8. Voor Dr. Felix Bauer, starend uit het raam van zijn kantoor op de begane grond aan Lexington Avenue, was de middag een trage stroom die zijn stroom had verloren, of die naar achteren of naar voren zou kunnen stromen. Het verkeer was dikker geworden, maar in het gesmolten zonlicht liepen auto's alleen achter rode lichten, hun chroom fonkelde alsof het witte hitte had.
   -Patricia Highsmith, "Mrs. Afton, Among Thy Green Braes." Elf. Grove Press, 1970
9. "Op een middag toen we daar bij dat meer waren, kwam er een onweersbui op. Het was als de heropleving van een oud melodrama dat ik lang geleden met kinderachtig ontzag had gezien. De tweede act climax van het drama van de elektrische storing over een meer in Amerika was in geen enkel belangrijk opzicht veranderd. Dit was het grote tafereel, nog steeds het grote tafereel. Het hele ding was zo vertrouwd, het eerste gevoel van onderdrukking en hitte en een algemene sfeer rond het kamp dat niet heel ver weg wilde gaan. halverwege de middag (het was allemaal hetzelfde), een nieuwsgierige verduistering van de lucht, en een stilte in alles wat het leven had laten tikken; en toen zwaaiden de boten plotseling de andere kant op hun ligplaatsen met het uitkomen van een briesje uit het nieuwe kwartier, en het voorgevoelige gerommel. Dan de keteltrommel, dan de strik, dan de bastrommel en bekkens, dan knetterend licht tegen het donker, en de goden grijnzen en likken hun karbonades in de heuvels. "
   -E.B. White, "Once More to the Lake." One Man's Meat, 1941
10. Een ongemak dat ik soms in zo een klein huis ervoer, de moeilijkheid om op voldoende afstand van mijn gast te komen toen we de grote gedachten in grote woorden begonnen uit te spreken. Je wilt ruimte voor je gedachten om in zeiltrim te komen en een koers of twee te rennen voordat ze hun haven aandoen. De kogel van je gedachte moet zijn zij- en ricochetbeweging hebben overwonnen en in zijn laatste en gestage loop zijn gevallen voordat hij het oor van de toehoorder bereikt, anders kan hij weer door de zijkant van zijn hoofd ploegen. Onze zinnen wilden ook ruimte om zich te ontvouwen en hun kolommen in het interval te vormen. Individuen, zoals naties, moeten geschikte brede en natuurlijke grenzen hebben, zelfs een aanzienlijk neutraal terrein, tussen hen.
    -Henry David Thoreau, Walden, 1854