Postpositie is een woord dat de relatie weergeeft van een zelfstandig naamwoord of voornaamwoord met een ander woord in een zin. Een postpositie is qua functie vergelijkbaar met een voorzetsel, maar volgt eerder dan aan het object.
Het is algemeen aanvaard dat het enige algemene postpositie in het Engels het woord is geleden. Samen worden voorzetsels en postposities genoemd adpositions.
Hier zijn enkele voorbeelden van postpositie van verschillende schrijvers:
"Geleden in het Engels moet zijn aanvulling volgen.
(87a) John ontving enkele minuten geleden een zeer genereus aanbod.
(87b) * John ontving enkele minuten geleden een zeer genereus aanbod.
In tegenstelling tot niettegenstaande, geleden moet piedpipe zijn en kan niet stranden.
(88a) Hoelang geleden ontving John het aanbod?
(88b) * Hoe lang ontving John het aanbod geleden? "
(Peter W. Culicover, Syntactische noten: harde gevallen, syntactische theorie en taalverwerving. Oxford Univ. Press, 1999)
"Hoewel geleden wordt ... meestal gezegd als de enige onafhankelijke postpositie van Engels, het formele gebruik van Vandaar met de betekenis 'van nu' (zoals in over drie weken) lijkt identiek te worden gebruikt. Sporen van postpositionele constructies zijn te vinden in uitdrukkingen zoals de hele week door en het hele jaar door."
(D.J. Allerton, '' Over the Hills and Far Away 'of' Far Away Over the Hills ': Engelse bijwoordzinnen en voorlopige zinnen in tandem plaatsen. " Aanpassingen: pragmatische, semantische en syntactische perspectieven, ed. door Dennis Kurzon en Silvia Adler. John Benjamins, 2008)
"Hoewel meestal niet zo behandeld, het cliticum -'s kan worden gezien als een postpositie in b.v.. de dochter van mijn vriend, mijn vriend in de dochter van Washington."
(P.H. Matthews, The Concise Oxford Dictionary of Linguistics. Oxford Univ. Pers, 2007)
"Veel talen, zoals Engels, drukken thematische rollen uit door middel van voorzetsels. Sommige talen gebruiken echter postposities (d.w.z. morfemen die dezelfde thematische rollen uitdrukken maar achter hoofdnamen komen). Talen die op deze manier postposities gebruiken, zijn Koreaans en Japans ...
"Voor die studenten die voorzetsels of postposities in hun moedertaal hebben, zijn Engelse voorzetsels nog steeds een bron van moeilijkheden, en ze blijven dat ook terwijl de vaardigheidsniveaus van studenten toenemen. Een reden hiervoor is het probleem van polysemie. Bij het leren van een tweede taal, studenten proberen correspondenties te trekken tussen hun L1 [moedertaal] voorzetsels en voorzetsels in de L2 [tweede taal]. Perfecte één-op-één correspondenties zouden het leren vergemakkelijken, maar, gezien polysemie, is het vrijwel onmogelijk om deze te vinden. "
(Ron Cowan, De Engelse grammatica van de leraar: een cursusboek en naslaggids. Cambridge University Press, 2008)