In retoriek en proza stijl, omschrijving is een omweg om iets te zeggen: het gebruik van een onnodig lange uitdrukking in plaats van een uitdrukking die directer en bondiger is. Periphrasis is een vorm van verbosity.
Periphrasis (of circumlocution) wordt algemeen beschouwd als een stilistische ondeugd. Bijvoeglijk naamwoord: omschrijvend.
Etymologie
Van het Grieks, "praten rond"
"Omschrijving treedt op wanneer een enkel woord wordt vervangen door meerdere andere om een langere zin te vormen die hetzelfde noemt: bijvoorbeeld 'diep diep' voor 'oceaan' of 'de mannelijke kunst' voor boksen ... Het wordt vaak gebruikt in eufemismen om te spreken ' in de buurt, 'en dus lezers van eventuele onsmakelijke associaties besparen, zou de meer directe variant van één woord kunnen triggeren:' meisjeskamer 'voor' toilet ', of' doorgegeven aan groenere weiden 'voor' stierf '. Schrijvers gebruiken ook periphrasis om hun proza te verheffen, om het te verhogen van de informaliteit van de lage en middelste stijlen naar de formaliteit van de hoge, zoals in het volgende voorbeeld,
En degenen die hopen dat de neger dat moest stoom afblazen en zal nu inhoud hebben een onbeleefd ontwaken als de natie zoals gewoonlijk terugkeert. En er zal geen van beide zijn rust noch rust in Amerika totdat de neger zijn burgerschapsrechten krijgt. De wervelwinden van opstand zal doorgaan met schud de basis van onze natie tot de heldere dag van gerechtigheid naar voren. (King, "I Have a Dream")
Periphrasis kan proza ook een poëtische of zelfs archaïsche smaak geven. Zoals Katie Wales opmerkt, is periphrasis aan het werk in de 'kennings' van Old English poetry ('swan road' voor 'sea' of 'heath stepper' voor 'deer'). '
(Chris Holcomb en M. Jimmie Killingsworth, Proza uitvoeren: het bestuderen en oefenen van stijl in compositie. Southern Illinois University Press, 2010)
"De omschrijvend stijl is nauwelijks mogelijk op een aanzienlijke schaal zonder veel gebruik van abstracte zelfstandige naamwoorden zoals basis, geval, karakter, verbinding, gebrek, beschrijving, duur, kader, gebrek, aard, referentie, achting, respect. Het bestaan van abstracte zelfstandige naamwoorden is een bewijs dat er abstracte gedachten zijn opgetreden; abstract denken is een kenmerk van de geciviliseerde mens, en zo is het zo gekomen dat perifrasie en beschaving door velen als onafscheidelijk worden beschouwd. Deze goede mensen voelen dat er een bijna onfatsoenlijke naaktheid is, een omkering naar barbarij, door te zeggen dat Geen nieuws goed nieuws is in plaats van Het ontbreken van intelligentie is een indicatie voor bevredigende ontwikkelingen. niettemin, De voorlaatste maand van het jaar is niet echt een goede manier om november te zeggen.
"Tekenreeksen van zelfstandige naamwoorden afhankelijk van elkaar en het gebruik van samengestelde voorzetsels zijn de meest opvallende symptomen van de periphrastic ziekte, en schrijvers moeten op hun hoede zijn in hun eigen samenstelling."
(H.W. Fowler, Een woordenboek van modern Engels gebruik, rev. van Ernest Gowers. Oxford at the Clarendon Press, 1965)
Uitspraak: per-IF-fra-sis
Ook gekend als: woordenvloed